Historia firmy Sinclair sięga początku lat sześćdziesiątych, kiedy to wynalazca i konstruktor Clive Sinclair założył przedsiębiorstwo zajmujące się początkowo głównie produkcją i sprzedażą kalkulatorów, radioodbiorników i innych produktów związanych z branżą elektroniczną. Otwarty na nowości Clive, będący dodatkowo sam wynalazcą, szybko adaptował wszelkie nowinki technologiczne, poszerzając gamę produktów oferowanych przez firmę. W 1966 roku skonstruował – choć nie miał jeszcze odwagi wprowadzić go do produkcji – pierwszy kieszonkowy odbiornik telewizyjny. Rok 1972 to z kolei rozpoczęcie seryjnej produkcji pierwszego kieszonkowego kalkulatora.
Koniec lat siedemdziesiątych to prawdziwy przełom z punktu widzenia nas, graczy komputerowych. Pojawienie się pierwszych, powszechnie dostępnych, choć wciąż drogich komputerów osobistych zwiastowało nadejście nowej ery. Commodore PET czy też ATARI 400/800 zaczęły dzięki relatywnie przystępnej cenie znajdować nabywców nie tylko wśród największych zapaleńców, ale również zwykłych obywateli, których stać było na obcowanie z nowoczesną technologią. Sinclair, uważnie obserwujący tę marginalną wciąż gałąź przemysłu, szybko doszedł do wniosku, że komputery osobiste to produkt jak najbardziej przyszłościowy i wart zainwestowania weń pieniędzy i czasu.
Zrób to sam
Pierwszym komputerem masowo produkowanym przez Sinclaira był MK 14 (Microcomputer Kit 14), który był w zasadzie według dzisiejszych standardów nieco bardziej rozbudowanym kalkulatorem. Obecnie większość zegarków dysponuje większą mocą obliczeniową niż ten wyposażony w procesor National Semiconductor SC/MP zestaw do samodzielnego montażu, przeznaczony dla pasjonatów. Co jednak najbardziej symptomatyczne, znalazł on aż 50 tysięcy nabywców, czyniąc w krótkim czasie z Brytyjczyków najbardziej zinformatyzowane społeczeństwo na świecie. Mimo zaskakującej popularności MK 14 nie był to tak naprawdę produkt, który satysfakcjonowałby Sinclaira.
Jim Westwood, główny inżynier w Sinclair Research, otrzymał więc nowe zadanie – skonstruować wraz z zespołem tani mikrokomputer w oparciu o legendarny obecnie procesor Zilog Z80. Pominiemy tu jednak wszelkie wersje rozwojowe, skupiając się na ostatecznym produkcie, który swą premierę miał już w 1980 roku. Sinclair ZX80 dysponował – poza wspomnianym procesorem – całym jednym kilobajtem pamięci RAM (z możliwością rozbudowy do 16 KB) i 4 KB pamięci ROM z zaimplementowanym językiem Sinclair BASIC, edytorem i systemem operacyjnym. Ciekawostką jest fakt, iż komendy w języku BASIC nie były wpisywane z klawiatury znak po znaku, lecz wprowadzane za pomocą poszczególnych klawiszy dysponujących różnymi funkcjami.
Model ZX80 produkowany był dość krótko, bo tylko przez okres jednego roku, jednak szybko pobił swego prostego poprzednika. Mniej kosztowny od swych konkurentów, dostępny również w tańszej wersji do samodzielnego montażu sprzedał się w liczbie ponad 100 tysięcy egzemplarzy, z czego ponad 60% stanowił eksport. Mimo niewygodnej, łatwo niszczącej się membranowej klawiatury (przyciski schowane pod wykonaną z tworzywa powierzchnią) i problemów z przegrzewaniem się sprawił, iż o firmie Sinclair zrobiło się głośno w informatycznym światku. Głównie ze względu na wspominane problemy z przegrzewaniem obecnie funkcjonujące maszyny tego typu stanowią rzadkość i jako kolekcjonerskie rarytasy osiągają zawrotne ceny na giełdach i aukcjach.
Szybko/wolno podbijamy rynek
Bezpośrednim następcą ZX80 był model ZX81, który na rynku pojawił się w 1981 roku. Oparty na tym samym procesorze, miał jednak już 8 KB pamięci ROM, a pamięć operacyjną można było – dzięki specjalnym zewnętrznym kartom – powiększyć ze standardowego 1 KB aż do 64 KB. Dzięki wprowadzeniu trybu SLOW pozbyto się także innej niedogodności – specyficzna architektura starego ZX80 sprawiała, iż podczas przetwarzania danych zanikał sygnał wideo. ZX81 nie był więc tak naprawdę niczym innym, jak nieco przeprojektowaną i wyposażoną w nowy interpreter języka BASIC maszyną ZX80. W sprzedaży znaleźć można było nawet upgrade-kit przeznaczony dla posiadaczy poprzedniego modelu, pozwalający na wymianę pamięci ROM i modyfikację oprogramowania. Jedyną niedającą się w ten sposób zmienić funkcją były tryby pracy FAST/SLOW.