Dramatis personae II

Główni antagoniści

Po śmierci syna postanowił stworzyć miecz, który mógłby stać się przeciwwagą dla straszliwego Soul Edge. Zebrał więc największych mędrców świata i z ich pomocą zaczął kuć Soul Calibur. Niestety, żadna z prób się nie powiodła. Zdesperowany posunął się do tego, że poświęcił samego siebie, by jego dusza mogła posłużyć za rdzeń miecza. Początkowo zdawało się, że jego śmierć poszła na marne, ponieważ oręż był bardzo podobny do Soul Edge. Jednakże poprzez wieki plemię Algola dbało o miecz i koiło duszę swego dawnego władcy, aby przestał już łaknąć władzy i mocy. W ten oto sposób udało im się stworzyć Soul Calibura, ostrze, które równoważy złe moce Soul Edge.

Minęło tysiące lat i kiedy Soul Calibur został uwolniony ze swego więzienia, dusza Algola zaczęła się budzić z długiego snu. Teraz starożytny Król-Bohater pragnie znowu powrócić do świata żywych, jednakże w tym celu potrzebuje ofiary z potężnego wojownika. Dlatego też przy pomocy obu mieczy nakłania najlepszych szermierzy, by walczyli ze sobą, a dusza tego, który wygra, ma posłużyć mu jako most, za pomocą którego wróci do świata żywych. Myliłby się jednak ten, kto myślałby, że Algol to kolejny bezwzględny i żądny władzy złoczyńca. Ten odziany w ptasią zbroję starożytny król po prostu chce żyć po raz drugi; jednak, o czym przekonają się niektórzy z bohaterów, cel ten nie uczynił z niego bezdusznego potwora i kiedy trzeba, Król-Bohater potrafi podejmować naprawdę zaskakujące decyzje.

Cervantes de Leon Jego ojciec był kaprem na usługach królestwa Hiszpanii, który zginął z rąk Anglików. Po tym wydarzeniu Cervantes doszedł do wniosku, że nie ma sensu wiązać się z żadną frakcją, i został piratem. O Soul Edge dowiedział się od włoskiego kupca Vercci, który szukał ostrza, by dołączyć je do swojej kolekcji. Przez pewien czas kapitan szukał artefaktu razem z Voldo, ale kiedy ten dołączył do swego pana, Cervantes rozpoczął poszukiwania na własną rękę. Szczęście dopisało mu po kilku latach, kiedy to dowiedział się o statku wiozącym jakiś specjalny przedmiot. Nie zastanawiając się długo, napadł na konwój i w ładowniach pomiędzy innymi skarbami odnalazł Soul Edge.

Miecz się jednak nie poddał i przez kolejne lata powoli odzyskiwał kontrolę nad tym, kto go nosił. Bez wiedzy młodego rycerza nocą przejmował jego ciało i zbierał kolejne dusze. Zakończył to dopiero szermierz Raphael, i to zupełnie przypadkiem. Kiedy starł się z Nightmare'em w osthreinsburgskiej katedrze, przegrał walkę już w pierwszych kilku złożeniach. Jednakże kiedy potwór chciał go dobić, Siegfried zaczął próbować odzyskać świadomość. Tę chwilę zamieszania wykorzystał Raphael i desperacko pchnął swoim mieczem w oko widniejące na rękojeści Soul Edge. Efekt przeszedł jego najśmielsze oczekiwania. Nie tylko bowiem zabił Nightmare'a, ale również uwolnił Siegfrieda oraz uwięziony w Soul Edge drugi miecz, zwany Soul Caliburem.

To, co z początku zdawało się darem, okazało się jednak przekleństwem. Po tysiącach lat życie przestało już być dla niego źródłem radości, a stało się ciężarem nie do zniesienia. Postanowił więc popełnić samobójstwo, wykorzystując do tego celu zdolność Soul Edge do pochłaniania dusz. Bojąc się jednak, że tylko jedno ostrze może nie wystarczyć, by przerwać ciągły cykl śmierci i narodzin, postanowił odnaleźć również i Soul Calibura. Udał się więc na miejsce, gdzie kiedyś jego plemię przechowywało to ostrze. Niestety na miejscu nie było już śladu ani po jednym, ani po drugim. Rozpoczął więc poszukiwania, które doprowadziły go do uwięzionego w zbroi Inferno. W ten oto sposób dowiedział się, że połowa Soul Edge została strzaskana, a Soul Calibur jest skażony przez zło i pozbawiony pełni swoich mocy.