Na samą końcówkę roku Frozenbyte zaserwowało nam długo oczekiwaną kontynuację znakomitej platformówki Trine. "Dwójka", choć nie jest perfekcyjna, spełnia pokładane w niej nadzieje.
Na samą końcówkę roku Frozenbyte zaserwowało nam długo oczekiwaną kontynuację znakomitej platformówki Trine. "Dwójka", choć nie jest perfekcyjna, spełnia pokładane w niej nadzieje.
Trine 2 przenosi graczy w magiczny, baśniowy, wręcz idylliczny świat. Utopię zakłócają jednak pewne wydarzenia, które użytkownicy poznają wraz z rozwojem fabuły. Jak to bowiem w baśni bywa, pojawia się czarny charakter, którego działania wymagają interwencji odważnych obrońców sprawiedliwości i ładu. Twórcy serwują nam uroczą opowieść, serwowaną bardzo oszczędnie, za pośrednictwem krótkich liścików autorstwa obu głównych bohaterek wymyślonej historii i paru słów od dobrze znanego fanom pierwszej części lektora w antrakcie między poszczególnymi rozdziałami. Słowo "antrakt" nie zostało tu użyte przez przypadek czy na wyrost, kolejne akty tej niezwykłej, acz może nieco naiwnej, opowieści śledzi się niczym teatralną sztukę wysokich lotów ze świetną grą świateł.
Dzieje się tak głównie za sprawą multum rozmaitych wyzwań logicznych, jakie graczom zaserwowali projektanci z Frozenbyte. Łamigłówki zostały zastosowane na dużo większą skalę niż w pierwszej części - i to jest główna siła Trine 2. Nie byłoby się zapewne nad czym rozpływać - wszak w pewnej mierze znamy to już z pierwszej części - gdyby nie tak duża różnorodność sytuacji, w których nasze szare komórki zmuszone są do gimnastyki. Gdy wydaje się bowiem, że wszelkie przeszkody mamy już opanowane i rozłożone na czynniki pierwsze, producenci zaskakują nas czymś zupełnie nowym. Tak jest niemal do samego końca. Na niektórych zagadkach można spędzić kilka dłuższych minut, ale gdy przychodzi olśnienie, wraz z nim zstępuje na nas spora satysfakcja z kolejnego powodzenia.
Wracając jednak do postaci, bo to od nich wyszedł ten wywód o zagadkach logicznych: w rozpracowywaniu łamigłówek najbardziej pomocne są umiejętności Amadeusa. Co ciekawe, postać ta została nieco osłabiona względem pierwszej części - nie ma możliwości stworzenia lewitującego trójkąta, który może przenieść maga w dowolny punkt (i całe szczęście, gdyż dzięki temu nad przedostaniem się w pożądane miejsce musimy się teraz dużo bardziej nagłowić) - to on jest wiodącą postacią w Trine 2. Zrezygnowano za to z limitu many, co sprawia, że możemy czarować do woli. Złodziejka dzięki swojemu łukowi sprawdza się w walce na dystans, a wystrzeliwany hak pozwala sprawniej przemieścić się na wyższy poziom. Rycerz jest niezawodny w starciach z większą liczbą przeciwników oraz w pojedynkach z najsilniejszymi wrogami. Podobnie jak w pierwszej części, cenna okazuje się także tarcza, która chroni Pontiusa przed ostrzałem.
Największą nowością jest tryb kooperacji. To cenne wzbogacenie kampanii dla pojedynczego gracza - wreszcie daje bowiem możliwość jednoczesnego ujrzenia w akcji wszystkich trzech postaci przewodnich, a do tego wymusza na użytkownikach współdziałanie. Każda postać dysponuje innym wachlarzem umiejętności i o ile trzyosobowy oddział bojowy składa się rzeczywiście ze złodziejki, maga i rycerza (nie ma takiego przymusu, do akcji mogą przystąpić np. trzej magowie, lub złodziejka i dwóch rycerzy), gracze wzajemnie dopełniają się i naprzemiennie biorą na swoje barki odpowiedzialnośc za dalsze losy tercetu. Można z jednej strony powiedzieć, że w trójkę łatwiej pokonać wszelkie kłody rzucane przez twórców Trine 2 pod nogi - i nie byłoby w tym przekłamania. Trzeba jednak pamiętać, że współpraca to też cecha wymagająca doskonalenia wraz z upływem rozgrywki. Kooperację można zatem zapisać na duży plus produkcji Frozenbyte, zwłaszcza w obliczu faktu, że tryb ten staje się ulubioną formą zabawy coraz większej grupy graczy.
Jeszcze większe słowa uznania należą się fińskiej ekipie za projekty lokacji. Słowo, które najlepiej je charakteryzuje i oddaje uczucia towarzyszące ich podziwianiu to: zachwycające. Trine 2 nie ma powalającej na kolana grafiki, co widać zwłaszcza na zbliżeniach, a mimo to w obrazki wyświetlane na monitorze można się z podniesionymi brwiami wpatrywać przez długie minuty. Kolorowe tła, intensywne barwy, liczne elementy rozświetlające poszczególne lokacje - wszystko to sprawia, że gra wygląda pięknie i nie jest przy tym nachalna w eskpozycji swojego powabu. Lokacje są bogate w szczegóły, a przy tym utrzymane w różnych motywach. W trakcie jednego rozdziału dominuje urokliwy fiolet, na innym najwięcej jest ciepłego pomarańczu.
Raz jesteśmy w lesie, za chwilę lądujemy na bagnach, a na koniec czeka na nas etap skuty lodem. Woda przepięknie faluje, a pod jej taflą również kryje się życie - z dna wyrastają falujące niespiesznie algi, czasem przepłynie jakaś ryba, na podtopionej skale leżakują rozgwiazdy i małże. Fenomenalnie prezentują się także efekty rozkwitania podlanych przez nas roślin. Trine 2 przy okazji pokazania w pełnej krasie swojej urody przypomina nam także, że warto żyć w zgodzie z naturą - pielęgnując otaczającą nas przyrodę możemy liczyć na to, że ta nam się pięknie odpłaci. Nie jest to może morał wypływający z baśni zwanej Trine 2, ale myśl, która z pewnością odciska swoje piętno na rozgrywce.
Słowem podsumowania, Frozenbyte dostarczyło nam naprawdę wyborny produkt, w który warto zainwestować. W zamian otrzymamy niezapomniane wrażenia estetyczne, ale także porcję znakomitej zabawy, łączącej w sobie konieczność wysilenia szarych komórek, wykazania się zręcznością i zrobienia użytku z wszechobecnych praw fizyki, które za pomocą szczypty magicznego proszku możemy nieco nagiąć. Twórcy udostępnili grę m.in. w polskiej wersji językowej - wypowiadane przez postacie teksty opatrzone są rodzimymi napisami. Zarówno aktorzy, jak i lektor stanęli na wysokości zadania, odpowiednio budując nastrój. Wpływa na niego także klimatyczny soundtrack, skomponowany przez autora ścieżki dźwiękowej pierwszej części, Ariego Pulkkinena. Jeśli zatem jesteście fanami tego tytułu, lub po prostu szukacie przyjemnej rozrywki na kilka godzin (mi przejście kampanii w trybie solo zajęło 9 godzin przy próbie odnalezienia wszystkich dodatkowych przedmiotów) za niewielką sumę, Trine 2 jest grą w sam raz dla Was. Tytuł ten to połączenie prostoty rozgrywki z koniecznością wysilenia szarych komórek, przy którym choć na chwilę można odpłynąć w krainę marzeń.
