Tom Riley, bohater Burning Skies jest nowojorskim strażakiem. To pierwszy przypadek w historii Resistance, że główną rolę gra człowiek niebędący żołnierzem. Więcej o nim dowiecie się grając w nowego FPSa od Sony, a teraz czas na przybliżenie sylwetek pięciu najważniejszych postaci z serii.
Nathan Hale
Bohater Resistance: Fall of Man i Resistance 2 zasługuje na to, by właśnie o nim napisać, jako pierwszym. Amerykanin, urodzony w 1922 roku, bardzo szybko stracił oboje rodziców i wychowywał się najpierw u ciotki, a później u znajomych ojca. Mieli oni córkę o imieniu Susan – później została żoną Josepha Capelliego, bohatera Resistance 3. Przybrany ojciec uczył Nathana posługiwać się bronią i to właśnie wtedy odkryli, że chłopak ma świetnego cela. Nic dziwnego, że Hale’owi zamarzyła się kariera w wojsku. Dołączył do armii w 1945 i szybko awansował do stopnia sierżanta. Można powiedzieć, że był wprost stworzony do walki, świetnie odnajdywał się w akcji, był nieustraszony, potrafił też pospieszyć innym z pomocą nawet ryzykując własnym życiem. Niestety, raz przesadził z pomysłowością i brawurą, co doprowadziło do śmierci wielu jego podkomendnych, a on sam odniósł bardzo poważne obrażenia. Przeżył, przebył rehabilitację, a nawet otrzymał pozwolenie na powrót do armii. Prawdopodobnie chcąc odkupić swoje winy, a może po prostu szukając śmierci, zgłaszał się do najbardziej niebezpiecznych misji.
Właśnie dlatego w listopadzie 1950 roku zgodził się wziąć udział w Projekcie Abraham. Tu również przydały się jego zdolności przywódcze – Hale dodawał otuchy innym ochotnikom, gdy ci zaczynali wątpić, czy dobrze zrobili zgłaszając się do programu. W grudniu Nathan poddał się zastrzykowi z DNA Czystej Chimery. Skończyło się omamami, atakami paniki i krótką śpiączką. Udało mu się wybudzić i jako zarażony poleciał do Wielkiej Brytanii mając odebrać od Brytyjczyków „tajną broń”, jaką okazał się schwytany Anioł – istota kontrolująca Chimery telepatycznie.
Z opisu historii serii możecie przeczytać, co działo się, gdy bohater był w Wielkiej Brytanii. Po Bitwie o Londyn został uznany za zabitego w akcji. Nie wiadomo jak przeżył gigantyczny wybuch wieży, ale odnaleziony przez żołnierzy Black Ops udał się do Islandii, gdzie dowiedział się o istnieniu Daedalusa. Przyłączył się do Sentineli i aż do 1953 roku przygotowywał się z nimi do odparcia ataku Chimer na USA. Awansował przy tym na stopień porucznika i dowodził oddziałem Echo, w którym znalazł się Joseph Capelli. To Capelli bacznie obserwował Hale’a i złościł się, gdy ten nie brał lekarstwa blokującego rozwój wirusa Chimery. Nawet zakomunikował bohaterowi, że nie zawaha się i zastrzeli go, gdy tylko będzie do tego zmuszony. Po ataku na bazę Chimery na Islandii Hale został ciężko ranny. Po przebudzeniu się dowiedział się, że ma tylko kilka godzin życia. Wystarczyło, żeby przeprowadzić ostatni atak na flotę kosmitów i zabicie Daedalusa. Pod koniec Resistance 2 Nathan jest już całkowicie opanowany przez wirusa i kończy z kulą w czole. Capelli dotrzymał słowa.
Po śmierci Hale zrobił nawet więcej dobrego niż za życia. Z jego krwi ostatecznie udało się stworzyć odtrutkę na wirusa Chimery (Szczepionka Hale’a), co dało ludzkości nadzieję na to, że jednak nie zostanie unicestwiona.
Joseph Capelli
Druga arcyważna postać, bohater Resistance 3. Urodził się w Nowym Jorku w 1919 roku, a do armii wstąpił dopiero 29 lat później. W dużej mierze stanowił przeciwieństwo Hale’a – potrafił odpyskować przełożonemu, za co zresztą został skazany przez sąd wojenny na przymusową pracę przy budowie wieżyczek mających bronić Liberty Defense Perimeter, gdzie później doszło do gigantycznej rzezi. Niedługo potem znów trafił przed oblicze sądu. Do wyboru miał kolejne roboty albo wzięcie udziału w Projekcie Abraham. Zgodził się na to drugie, choć dopiero po dotarciu do laboratorium dowiedział się, jakie są realne zagrożenia tego projektu.
Capelli był pierwszym, którego zainfekowano. Wirus zadziałał szybko, Joseph dostał szału i rzucił się na lekarza robiącego mu zastrzyk. Pewnie zabiłby go, gdyby ten nie przywalił mu łomem. Stąd blizna na twarzy Capelliego. Wycieńczony, do tego okaleczony, bohater zapadł w śpiączkę. Przetransportowano go do laboratorium do Kanionu Bryce, gdzie Malikov prowadził na nim kolejne eksperymenty. Obudził się w grudniu, a już w styczniu został zrekrutowany do projektu Sentinel. Brał udział w różnych niebezpiecznych misjach, a ciekawostkę stanowi fakt, że po jednej, w której zginął jego cały oddział, został odnaleziony w conversion center w... Warszawie. Podejrzewano, że przetrwał sześć tygodni żywiąc się ludzkimi zwłokami, ale nie potwierdzono tej teorii. Po powrocie do służby był niestabilny emocjonalnie. Został nawet zdegradowany za swoje agresywne zachowanie. Wygląda na to, że próbował popełnić samobójstwo. I pewnie w końcu by to zrobił, gdyby nie inwazja Chimery na USA.
Pod koniec Resistance 2 Capelli wpakował Hale’owi kulę w łeb, za co został wydalony ze służby. Został posłańcem, który roznosił wieści w zamian za jedzenie i amunicję. To wtedy wpadł w pułapkę i został schwytany przez ludzi, którzy organizowali krwawe walki gladiatorów. Nie mając wyboru, użył swoich umiejętności do pokonania Steelheada – Chimery robiącej za czempiona, czym oczywiście zdenerwował swoich oprawców. Przywiązali go do słupa drogowego, jako przynętę na Chimerę. Nieoczekiwana pomoc nadeszła ze strony Susan Farley, „siostry” Hale’a. Razem uciekli do Haven w Oklahomie, gdzie rozpoczyna się Resistance 3. Tam też wzięli ślub i doczekali się syna, Jacka.
W sierpniu 1957 Capelli wyrusza wraz z doktorem Malikovem – człowiekiem, który zaraził go wirusem Chimery – do Nowego Jorku, by ostatecznie pokonać kosmitów. Co ciekawe, po drodze ponownie zostaje schwytany i znów musi brać udział w walkach na arenie. Trzeba przyznać, że łatwego życia nie miał. Ale udało mu się osiągnąć cel, zniszczył wieżę w Nowym Jorku i doprowadził do zamknięcia tunelu czasoprzestrzennego, co odcięło Chimery od ich rodzimej planety. Jego działania doprowadziły do tego, że ludzie zaczęli przejmować inicjatywę w wojnie z kosmitami i w efekcie zakończyli ją zwycięstwem. Po tym Capelli wrócił do rodziny.
James Grayson
Trzeci z bohaterów gier z serii Resistance. Wcieliliśmy się w niego w Retribution wydanym na PSP. Kolejny „trudny typ”. Urodzony w Anglii w 1921 miał iść w ślady ojca, oficera RAF, ale po jego śmierci odpuścił. Powrócił do służby, gdy jego brat Johnny zaginął w akcji. Udało mu się go odnaleźć. Tym razem miał szczęście. Niestety, w 1951 roku, natknął się ponownie na brata, tym razem w Manchesterze w conversion center. Johnny był już zmutowany i nie dało się go uratować. James musiał go zastrzelić.
Po wygranej Brytyjczyków w bitwie o Londyn, Grayson został schwytany i stanął przed sądem. Przeciwko niemu zeznawał major Stephen Cartwright. James został skazany na śmierć. Ocalenie przyszło z nieoczekiwanej strony. Raine Bouchard z francuskiego ruchu oporu Maquis zaproponowała mu odzyskanie wolności w zamian za pomoc i podzielenie się cenną wiedzą odnośnie „centrów przemiany”.
O tym, co działo się w Retribution możecie przeczytać w tekście o historii serii. Ważne jest to, że Bouchard zarażona wirusem Chimery uwiodła Jamesa i prawdopodobnie wtedy zaraziła jego. Odwdzięczył się później, oczywiście kulą w łeb. Co działo się później? Grayson został porucznikiem w Maquis i walczył dalej. Zaginął w bitwie o Warszawę, ale wśród żołnierzy krążyły plotki o „Cloven killerze” , walczącym z Chimerami w Rosji. Na koniec Retribution można było go zobaczyć w Moskwie, ubranego w skórzaną kurtkę jego brata.
Fiodor Malikov
Urodzony w 1896 w Rosji, może być uznawany za człowieka, który wyrządził mnóstwo szkód próbując uratować ludzkość przed Chimerą. Malikov współpracował z rządem rosyjskim. Odkrył istnienie „czystej Chimery” i znalazł jej DNA w kraterze powstałym w wyniku katastrofy tunguskiej. Stworzył eksperymentalną szczepionkę, którą wstrzyknął wybranej grupie żołnierzy. Miała ich chronić przed Crawlerami. Początkowo działała, ale w listopadzie 1927 ci żołnierze zaczęli zachowywać się dziwnie. Stali się agresywni, w końcu całkowicie oszaleli. Malikovowi udało się uciec od nich, choć został zaatakowany przez ich dowódcę. W 1930 zaczęli oni nazywać się Cloven.
W grudniu 1941 roku SRPA umożliwiło doktorowi ucieczkę do Wielkiej Brytanii, gdzie pracował nad lekarstwem na wirusa Chimery. Współpracował m.in. z ojcem Raine Bouchard. W 1950 stanął na czele Projektu Abraham. Tylko Joseph Capelli przeżył zainfekowanie, inni ochotnicy umarli. Pozostałych Nathana Hale’a i Jordana Adama Shepherda Malikov zaraził DNA czystej Chimery. Jordan przekształcił się w Daedalusa i został wysłany na Islandię, gdzie przeprowadzano na nim badania, a Hale... wiecie już, co było z Halem. Malikov widząc, co stało się z Shepherdem nakazał odszukanie Nathana w Wielkiej Brytanii. Bał się, że on również zmutuje. W międzyczasie stworzył nową szczepionkę i zaraził kolejnych żołnierzy, tworząc oddział Sentineli. Później opracował sposób powstrzymania rozwoju wirusa – zarażeni musieli codziennie robić sobie zastrzyki. Z opisu historii serii możecie dowiedzieć się, co działo się z Malikovem w Resistance 2.
Po śmierci Hale’a niewiele brakowało, żeby Rosjanin załamał się. W końcu to on doprowadził do powstania Cloven i Daedalusa, to on też był niejako winny śmierci Nathana i wielu innych osób. Ale tylko w ten sposób mógł posiąść wiedzę niezbędną do uratowania ludzkości. Badając ciało Hale’a odkrył przeciwciała skutecznie radzące sobie z wirusem. Z nich w końcu stworzył szczepionkę. Udało mu się też poznać plany Chimery dotyczące ochłodzenia planety. Kojarzycie te dziwne plecaki, które noszą kosmici? Służą one do schładzania ich ciał. Nic dziwnego, że chcieli zmienić klimat planety. A jednak SRPA nie słuchało Malikova dlatego postanowił zwrócić się z prośbą o pomoc do Capelliego.
Rosjanin zginął w 1957 z rąk Micka Cutlera. Przywódcy grupy Wardens (Strażnicy) odciął mu głowę maczetą.
Jordan Adam Shepherd
Graczom znany lepiej jako Daedalus. W bossa Resistance 2 przekształcił się w wyniku podania mu DNA Czystej Chimery przez Malikova. Jego ojciec był alkoholikiem, a on sam człowiekiem mocno wierzącym, do tego porywczym i szalenie zazdrosnym. Do tego stopnia, że zabił sąsiada, którego podejrzewał o romans z żoną. Chcąc odkupić winy, wstąpił do armii i przystąpił do Projektu Abraham. „Zapomniał” wspomnieć, że miał uszkodzony system odpornościowy z powodu choroby, jakiej nabawił się w dzieciństwie. To doprowadziło do mutacji, w wyniku której wykształcił zdolność nawiązywania kontaktu za pomocą telepatii. Potrafił nawet w ten sposób zabić. Ze względów bezpieczeństwa zabrano go z laboratorium w Kanionie Bryce na Islandię, gdzie Daedalus z łatwością skomunikował się z Chimerą.
Co ciekawe, Amerykanom udało się go złapać, gdy uciekł z Islandii, ale ponownie został odbity przez Chimerę. Prezydent USA podjął decyzję o zawarciu pokoju z kosmitami, a Daedalus był jedynym znanym przedstawicielem tej rasy, z którym można było się komunikować. Schwytanie Jordana było sprawą absolutnie priorytetową. Uznano, że najłatwiej będzie uwięzić jego żonę. Torturami została zmuszona do wysłania sygnału do Daedalusa. Shepherd wysłał oddział Chimer, by ją odbiły i przyprowadziły do niego. Dokładnie tego chcieli Amerykanie. Zamontowali jej nadajnik, dzięki któremu ustalili, gdzie znajduje się Daedalus. Udało im się go schwytać i zadbali o to, żeby był rażony prądem automatycznie, gdy podejmie próbę ucieczki. Jego żona była wciąż przetrzymywana, co dodatkowo miało go powstrzymać, gdyby chciał zwiać.
Daedalus w końcu zaczął pertraktować z prezydentem Noah Gracem, który proponował, że jeśli USA będzie wolne, Chimera może spokojnie podbić cały świat. O tym pomyśle dowiedziała się m.in. siostra Hale’a, która próbowała zabić Noaha. Powstrzymał ją brat, który jeszcze nie wiedział, dlaczego podjęła taką próbę. Za to został mianowany przez prezydenta dowódcą Sentineli. Kiedy jednak Nathan dowiedział się, że Grace to zdrajca, osobiście pozbawił go życia. Wtedy też zakończyły się rozmowy pokojowe z Daedalusem. Stwór podjął udaną próbę ucieczki, a o tym, co działo się z nim później, opowiada Resistance 2.
