Otwarty świat, a z takim mamy do czynienia w Far Cry 3, powinien stwarzać możliwości do nieco bardziej swobodnego radzenia sobie z przeciwnikiem. I tak też się w produkcji Ubisoftu dzieje.
Otwarty świat, a z takim mamy do czynienia w Far Cry 3, powinien stwarzać możliwości do nieco bardziej swobodnego radzenia sobie z przeciwnikiem. I tak też się w produkcji Ubisoftu dzieje.
Podstawowym sposobem alternatywnym dla radzenia sobie z przeciwnikiem jest przekradanie się pomiędzy wrogimi jednostkami i likwidowanie ich po cichu. Niekiedy twórcy Far Cry'a 3 wręcz wymuszają na nas takie właśnie działanie - w przypadku wykrycia pojawia się ekran informujący nas, że misja zakończyła się niepowodzeniem i wracamy do ostatniego punktu zapisu. W innych wypadkach pozostawanie niezauważonym nie jest obowiązkowe, ale niesie za sobą oczywiste korzyści. Tak jest chociażby w misjach polegających na przejmowaniu posterunku z rąk nieprzyjaciela. Kiedy poplecznicy Vaasa zauważą nas, lub spostrzegą, że dzieje się coś niepokojącego - np. znajdując zwłoki kompana - natychmiast popędzą uruchomić alarm, mający na celu wezwanie posiłków. Wówczas zakończenie misji sukcesem staje się znacznie trudniejszym zadaniem. Zamiast prowadzić więc otwartą wymianę ognia ze zdecydowanie przeważającym liczebnie przeciwnikiem, lepiej jest zakraść się do jego obozu, wbić nóż w plecy kilku strażnikom zagradzającym nam drogę do systemu alarmowego, dezaktywować tenże system i z resztą wrogów rozprawić się w dowolny sposób.
Jason potrafi kucać, przez co bezszelestnie przemyka za plecami wroga, podkrada się na odpowiednią odległość i pozbawia życia niczego niespodziewającego się nieszczęśnika nożem o budzącym respekt rozmiarze. Takim cichym zabójstwom często sprzyja ukształtowanie terenu. O ile przeciwnik nie zdaje sobie sprawy z naszej obecności w pobliżu, możemy doskonale wykorzystać naturalne osłony. Szczególnie łatwo jest się schować w dżungli - wśród wysokich traw i pnących się na kilkadziesiąt metrów w górę drzew jesteśmy w stanie nie tylko pozostać niezauważonym, ale też zgubić ogon, gdy wróg nas spostrzeże. Kryć da się także na płaskich terenach - a to za ułożonymi balami drzew, a to za okolicznymi zabudowaniami. Niebagatelną rolę odgrywa tu rzecz jasna otwarty świat. Gdybyśmy musieli poruszać się po zamkniętych, ciasnych korytarzach, o takiej swobodzie nie byłoby mowy i każda konfrontacja musiałaby się skończyć opróżnianiem magazynka.
Jak już wspomniałem, niektóre misje dają większe pole manewru niż pozostałe. O tym, jak skutecznie można w Far Cry 3 improwizować i obrać inną ścieżkę niż zasypywanie gradem kul kolejnych przeciwników, przekonałem się w trakcie zadania, którego celem było spalenie pól narkotykowych. Łącznie było ich pięć, z czego w pierwszej części planszy były trzy, a w kolejnej dwa. Pierwsza była słabo strzeżona - pilnowało ją zaledwie trzech strażników i pies. Dwóch z nich zlikwidowałem od razu, zachodząc od tyłu. Trzeci rzucił się na mnie wściekle gdy pierwsze pole zapłonęło - jego, jak i czworonoga (przepraszam obrońców praw zwierząt, ale działałem w samoobronie) unieszkodliwiłem, mówiąc łagodnie, miotaczem ognia. Zakradłem się w drugą część planszy i spostrzegłem, że okupuje ją znacznie liczniejszy oddział wroga. Postanowiłem więc zwabić ich tu, gdzie zadanie miałem już wykonane - podpaliłem wszystkie trzy poletka, pokazałem się na chwilę nieprzyjacielowi zwabiając go w sektor, gdzie dokonywała się już pożoga, a następnie zwiałem w gąszcz traw. Podczas gdy wrogowie rozkładali ręce nad płonącymi polami zioła - a wiedziałem, że zgromadzili się w innej części planszy, bo obserwowałem ich pozycje dzięki wcześniejszemu uchwyceniu ich aparatem - ja obszedłem teren dookoła i spaliłem dwa kolejne pola. Oczywiście gdy tylko pojawił się płomień, przeciwnicy zbiegli się, ale ja brałem już wtedy nogi za pas. Tę samą misję dałoby się rzecz jasna wykonać w bardziej tradycyjny sposób, czyli obdarowując nieprzyjacielską tłuszczę headshotami i częstując na dokładkę granatem (zadanie nie wymagało ode mnie, bym pozostał niewykryty), ale Far Cry 3 dał mi możliwość zrealizowania celu bez konieczności wypluwania z lufy choćby jednej kuli.
Duże znaczenie ma także posiadana przez nas broń. Ponieważ Jason Brody nie jest biegającym po dżungli arsneałem i ma bardzo ograniczone możliwości taszczenia wyposażenia, warto dobrze wykorzystać to, co akurat znajduje się na podorędziu głównego bohatera. Oprócz broni palnej zastosowanie znajdują także inne rodzaje oręża. Postać przewodnia Far Cry 3 może np. opanować umiejętność zabicia jednego przeciwnika nożem i użycia jego ostrza do pozbawienia życia drugiego wroga. Jason może także rozkładać miny pułapki, co wprowadza do gry pewien element strategii. Po zainstalowaniu takiej wybuchowej niespodzianki zwabiamy nieprzyjaciela w pożądane miejsce i obserwujemy wystrzałowy efekt. Gdy mamy na wyposażeniu łuk, możemy z dalszej odległości posłać strzałę nie tylko w kierunku dzikiej zwierzyny, ale także przeciwnika. A propos - łowiectwo to również ważny element Far Cry 3, bez którego trudno o wydajną rozgrywkę w dalszej części kampanii. Dzięki skórze upolowanych zwierząt możemy wykonać dodatkową kaburę, zwiększyć pojemność plecaka i portfela, a także zrobić lepszy kołczan na strzały. Jeśli dorzucimy do tego umiejętność preparowania mikstur wzmacniających nasze atrybuty w akcji, to powstaje kompletny obraz tego, jak możemy skutecznie spożytkować wszystko to, co daje nam produkcja Ubisoft Montreal.
Far Cry 3 jest bez wątpienia FPS-em i do tego gatunku należy tę grę klasyfikować. Tym niemniej twórcy udostępnili szereg narzędzi, dzięki którym możemy - jeśli tylko chcemy - urozmaicić sobie w pewnym stopniu potyczki z przeciwnikiem. W ten sposób jeszcze wyraźniej dostrzegamy ogromny potencjał otwartego świata, który stworzyła ekipa Ubisoft Montreal.
Tydzień z Far Cry 3 jest akcją promocyjną współorganizowaną przez firmy Ubisoft Polska i gram.pl.
