Czas był na to najwyższy. Skoro na rynku dostępny jest już symulator dentysty, a obecnie trwają prace nad symulatorem kozy - produkcja traktująca o zaglądaniu samochodom pod maskę należy nam się jak psu buda. Tym bardziej, że pomysł na grę w takim klimacie nie jest bynajmniej nowy czy innowacyjny.
Główną osią zabawy w Car Mechanic Simulator 2014 jest tryb kariery, w którym wykonujemy kolejne scenariusze - w grze co prawda jest także dostępna wolna forma zabawy, ale by ją odblokować należy najpierw przebić się przez przygotowane misje, a jest ich ponad 70. "Zabawy co nie miara" można by rzec, gdyby nie fakt, że jest to całkowita nieprawda. Auta przyjeżdżają do naszego garażu jedno po drugim z różnymi usterkami - czasem jest to wymiana konkretnej części, a kiedy indziej naprawę musimy zacząć od testowej jazdy bądź samodzielnego poszukania usterki w sytuacji, w której znamy tylko ogólny problem. Np. auto hałasuje przy starcie. Zaczynamy więc oglądanie go z każdej strony i diagnostykę poszczególnych części w celu znalezienia winowajcy męcząc się niemiłosiernie z niewygodną kamerą i topornie zaprojektowanym interfejsem zabawy.
Inny problem polega na tym, że naprawianie samochodu sprowadzone zostało do układania trójwymiarowych puzzli - demontujemy kilka części (poprzez odkręcanie śrubek lub po prostu jednorazowe naciśnięcie LPM), bierzemy tą, która nas interesuje, naprawiamy/wymieniamy i montujemy to, co wcześniej zdjęliśmy. W ten sposób wygląda 90 procent zabawy z tym tytułem, przy czym na początku jest to jeszcze nawet zabawne, ale z czasem staje się monotonne i nudne, a gra nie robi praktycznie nic, by nam to w jakiś sposób urozmaicić. Poziom trudności tak właściwie nie rośnie, z czasem trzeba się tylko więcej naklikać. Za wykonane zadania nie dostajemy żadnych punktów, mamy tylko pieniądze, które możemy wydawać na podnoszenie umiejętności, choć równie dobrze można tą część zabawy zupełnie olać, bo i tak nie ma większego wpływu na rozgrywkę. Co więcej, auta nie da się złożyć w zły sposób, gra nie pozwoli nam oddać klientowi niegotowego wozu, nie da się także umieścić elementów w nieodpowiednim miejscu. Na każde z zadań mamy absolutnie nielimitowaną ilość czasu, przez co nie czuć w jakikolwiek sposób, by to co wykonujemy miało znamiona poziomu trudności. Czasem co prawda można mieć problem ze znalezieniem odpowiedniej części, ale tu Car Mechanic Simulator 2014 także zawala sprawę, ponieważ nie udostępnia żadnych schematów budowy auta. Nie da się ich nawet kupić. Jeżeli nie wiesz, gdzie znajduje się pompa wody, to albo będziesz miał szczęście w jej szukaniu, albo spędzisz na tym długie, frustrujące minuty.
Przeliczy się także ten, kto miał nadzieję, że Car Mechanic Simulator 2014 zostanie zrobiony z jajem - niestety, Red Dot podeszło do tematu śmiertelnie wręcz poważnie utwierdzając mnie w przekonaniu, że "polskim chłopakom brakuje luzu". Ja rozumiem, że taka była koncepcja - "symulatora mechanika", ale myślę, że biorąc pod uwagę liczne wady produkcji łatwiej broniłaby się ona, gdyby przyjęła konwencję lekkiego chociaż żartu. Niestety, brak tu swobody, urozmaicenia, grywalności i nawet wspominanego właśnie humoru. Przygody handlarza Mirka współpracującego z mechanikiem Andrzejem broniłyby się już na samym starcie, gdyby tylko obmyślono do nich odpowiedni scenariusz.
Budżetowy charakter rozgrywki przebija się nie tylko przez grywalność, a raczej zmarnowanie jej potencjału, lecz także stronę audiowizualną. I o ile odgłosy pracy w warsztacie są jeszcze ok, o tyle wyłączenie muzyki powinno być traktowane priorytetowo - odbędzie się to z korzyścią dla Waszych uszu, a jak w podkładzie odpalicie jakieś radio czy ulubiony kanał na YT to zabawa może nawet otrzymać sporego plusa. Graficzna strona produkcji w zależności od aspektu waha się od "poniżej przeciętnej" aż do "średnio", ale na pewno nie jest to najlepiej dopracowana część składniowa Car Mechanic Simulator 2014 - przy czym nie taki był zamiar. Boli mnie jedynie to, że każde z aut, które przyjeżdża do warsztatu, prezentuje się niczym prosto z salonu, to samo zresztą tyczy się części pod maską. Jakby wszystkie ulice były mega czyste, nigdy nie padał deszcz tworzący błotka, albo oddanie auta do myjni przed wizytą u mechanika było w jakiś sposób usprawiedliwione. Wszystko to pozbawia grę klimatu. Można było stworzyć warsztat w stylu starej szopy naszego sąsiada i miałoby to swój urok. Tymczasem płytki i jarzeniówki sprawiają wrażenie, jakbyśmy naprawiali auta w sali chirurgicznej.
