Asphalt Overdrive - recenzja

Misje w grze wybieramy na mapce fikcyjnego miasta w Południowej Kalifornii, którą podzielono na pięć stref odpowiadających poziomowi trudności. Większość misji jakie będziemy wykonywać to klasyczne ucieczki przed policją. Goni nas kilka radiowozów, dostajemy informację o odległości, na jaką mamy od nich odjechać i do przodu. Poza tym mamy również wyścigi na czas, gdzie przejazd przez bramkę dodaje kilka dodatkowych sekund czy, moje ulubione, zawody na wypchnięcie z trasy jak najwięcej aut. Nie jest to oczywiście tak widowiskowe jak w konsolowym Burnoucie, jednak daje masę frajdy. Aby opuścić daną strefę, musimy zebrać w zawodach wymaganą liczbę gwiazdek i pokonać odpowiedniego bossa.

Każda z pięciu stref ma nie tylko swoje zawody, ale i przypisane samochody. Choć jest to gra free-to-play to nie możemy już na początku kupić najdroższego auta i kasować każdy kolejny wyścig. Najpierw musimy kupić najlepsze auto pierwszej strefy, potem drugiej, trzeciej itd. Na tę chwilę jest 30 aut, aczkolwiek z czasem ich liczba będzie się na pewno zwiększać. Znajdziemy tu takie perełki jak wspomniany wcześniej Ford Mustang, Chevrolet Camaro, Pontiac Firebird Trans Am, Lamborghini Countach, Pagani Zonda czy DeLorean. Auta możemy kupować za zbieraną w grze gotówkę, jednak w tej grze mija się to z celem. Kwoty jakie przyszłoby nam za nie zapłacić są kosmiczne i gra przy każdej nowej furze delikatnie sugeruje, że możemy zawsze użyć sztabek złota kupowanych za prawdziwe pieniądze.

Gra na każdym kroku wyciąga do nas rękę po pieniądze. Na sam początek - dopałki. Przed każdym wyścigiem wyskakuje ekran z możliwymi do użycia dopalaczami, jak np: w pełni naładowane nitro czy parę sekund niewidzialności. Nieważne ile razy zignorujemy ten ekran, i tak będzie wyskakiwał. Dalej mamy znienawidzony przez graczy pasek energii. Każdy udział w wyścigu zużywa jedną energię. Jeśli nie uda nam się go ukończyć i chcemy powtórzyć, ponownie ubywa energii. Regeneracja jednego segmentu paska to kilkanaście minut, a wierzcie mi, w tej grze wykorzystanie wszystkich dziesięciu to chwila. Koszt ich pełnej regeneracji to 30 sztabek złota, co daje około 4 zł.

Da się dobrze rozwiązać system energii, co pokazało już kilka smartfonowych gier, jednak nie jest to możliwe w sytuacji, gdzie gra po prostu oszukuje. Już w pierwszej strefie trafiamy na zawody, których nie jesteśmy w stanie ukończyć samochodami, na które nas stać. Po prostu nie da się i koniec. A wiecie co jest najgorsze? Po pierwszym przegranym wyścigu pojawia się informacja o niesamowitej promocji, w której za jedyne sześć złotych możemy kupić nowe, lepsze auto. Jego statystyki były tylko minimalnie lepsze od Mustanga, którym aktualnie jeździłam, ale z miejsca zaczęłam znów wygrywać każdy wyścig. Po parunastu wyścigach znów przyszły ciężkie czasy i znów zasugerowano mi kupno za pieniądze lepszego auta.

Sama rozgrywka przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie w sytuacji, kiedy nie da się po prostu komfortowo grać. Asphalt Overdrive niczym nie różni się od Subway Surfers czy Temple Run, poza oczywiście oprawą graficzną. Jeśli graliście w te produkcje czy chociażby recenzowane przez nas ostatni Spider-Man Unlimited to wiecie czego się spodziewać. Wszystko działa płynnie nawet na 2-3 letnich sprzętach, gra potrafi czasami tylko zgłupieć i się wyłączyć kiedy dostaniemy jakieś powiadomienie na przykład z Facebooka.

Co już na stronie sklepu przyciąga do tej produkcji to bez wątpienia oprawa graficzna. Asphalt Overdrive wygląda prześlicznie, efektom przy używaniu nitro nie można nic zarzucić, zaś modeli samochodów mogłyby pozazdrościć niektóre konsolowe tytuły. Gra cieszy nie tylko oczy ale i uszy, bo przygrywające w trakcie zabawy utwory muzyczne brzmią rewelacyjnie i nieźle komponują się dźwiękami aut.

Bardzo chciałam, aby ta gra była udana, jednak finalnie Asphalt Overdrive to ładna i klimatyczna pomyłka. Nie zrozumcie mnie źle, wszystko tu całkiem nieźle się spina w całość do czasu, kiedy gra nie wyłudza od nas pieniędzy. Tym samym spina się to raptem przez pierwsze paręnaście minut. Potem każdy normalny gracz usunie ją po prostu ze swojego smartfona. Jeśli macie taką możliwość, to po prostu pobierzcie jedną z poprzednich gier z serii i cieszcie się naprawdę fajnymi wyścigami. Tę omijajcie szerokim łukiem.