Beyond: Dwie Dusze - recenzja na PlayStation 4

Beyond: Dwie Dusze w wersji na PlayStation 3 miało problemy z płynnością, zwłaszcza w scenach akcji, gdy na ekranie działo się naprawdę sporo. Nie były to co prawda pokazy slajdów, ale widać było, że animacja potrafi - kolokwialnie rzecz ujmując - chrupać. Nowe wydanie działa w 30 klatkach na sekundę i możnaby naprawdę spędzić mnóstwo czasu na szukaniu momentów w grze, kiedy to animacja spada poniżej wspomnianego pułapu, a i tak by się go nie znalazło. Dobra robota.

Beyond: Dwie Dusze na PlayStation 4 to również lepsze oświetlenie, efekty rozmycia obiektów czy bardziej realistyczne cienie. Wszystko to sprawia, że gra w wydaniu na nową konsolę Sony prezentuje się po prostu fenomenalnie. Zwłaszcza, że nadal mamy do czynienia z bardzo zaawansowanymi animacjami postaci i autentyczną mimiką twarzy - zamiast komputerowych skryptów wykorzystano technikę motion capture, a swoich aparycji i głosów pierwszoplanowym bohaterom użyczyli prawdziwi aktorzy.

Sterowanie w Beyond: Dwie Dusze na PlayStation 4 nadal jest uproszczone do granic możliwości. Autorzy nie wykorzystali funkcji oferowanych przez kontroler DualShock 4, co może być rozczarowaniem dla wielu graczy po tym, w jak umiejętny sposób użytek z tego urządzenia zrobili twórcy Until Dawn. Zmodyfikowano natomiast sekwencje Quick Time Event i wprowadzono liczne poprawki w zakresie kierowania Aidenem, dzięki czemu rozgrywka jest dużo płynniejsza niż w oryginale.

Beyond: Dwie Dusze na PlayStation 4 pozwala ukończyć fabułę w porządku chronologicznym, co stanowi nowość w porównaniu do edycji na PlayStation 3, której scenariusz oferował liczne przeskoki w czasie. Możliwość śledzenia losów Jodie Holmes na różnych etapach jej życia intrygowała, ale jednocześnie budziła zbyt dużo pytań, które niemal do samego finału pozostawały bez odpowiedzi. Dodatkową atrakcją jest również obecność DLC w zestawie - Zaawansowane Eksperymenty to co prawda kilkanaście minut opowieści, której nie trzeba znać, ale skoro jest dołączona do gry, to warto po nią sięgnąć.

Obszerną recenzję Beyond: Dwie Dusze opublikowaliśmy na łamach gram.pl przed dwoma laty, więc jeśli chcecie poznać szczegóły na temat opowieści, głównych bohaterów i mechaniki rozgrywki, odsyłamy do tamtego artykułu. Korzystając z okazji chciałbym natomiast krótko podsumować swoje wrażenia po ukończeniu produkcji studia Quantic Dream.

Beyond: Dwie Dusze to opowieść, którą od samego początku aż do napisów końcowych, śledzi się z wielką przyjemnością. Gra intryguje już na starcie i nie pozwala odejść od telewizora aż do momentu wyjaśnienia każdego wątku. A jest ich naprawdę sporo, bo nie jest to wyłącznie historia Jodie Holmes, która od urodzenia została połączona z istotą imieniem Aiden. Śledzimy również losy jej lekarzy, a także innych osób, które towarzyszyły jej na różnych etapach życia. Może to zabrzmieć, jak tania reklama, ale Quantic Dream serwuje nam możliwość poznania ludzkich dramatów i wglądu w psychikę rozmaitych postaci, które znalazły się w różnym położeniu ze względu na podjęte decyzje lub dlatego, że pojawiły się w nieodpowiednim miejscu, w nieodpowiednim czasie.

Generalnie, kiedy pójdziemy do sklepu, Beyond: Dwie Dusze znajdziemy w dziale z grami wideo, a nie filmami. Tak samo, jak inne produkcje Quantic Dream, tak i recenzowany tytuł określany jest mianem interaktywnego dramatu, w którym rozgrywka stanowi wyłącznie dodatek do fabuły. Tutaj praktycznie gameplayu w ogóle mogłoby nie być. Decyzje podejmowane w trakcie zabawy - jak już napisałem - nie mają prawie żadnego wpływu na to, co dzieje się na ekranie, a to, że co jakiś czas musimy wcisnąć przycisk na padzie lub machać nim w odpowiednim kierunku, okazuje się zbędnym dodatkiem. Ewidentnie widać, że twórcy mieli ciekawy pomysł na scenariusz, ale kompletnie nie wiedzieli, jak dopasować do niego rozgrywkę.