Nowy początek - recenzja God of War

Podobny zabieg nie tak dawno temu zastosowany został w serii Tomb Raider, jednak w odróżnieniu od Lary Croft, Kratos nie odcina się kompletnie od swych korzeni. Choć tym razem ciepłe, greckie słońce zostało zastąpione przez północny, mroźny wiatr i dużą część czasu gry spędzimy w świecie Midgardu, w nowym God of War co rusz pojawiają się nawiązania do poprzednich gier. W żaden sposób nie przeszkadza to jednak w odkrywaniu kart nowej historii dla osób, które wcześniej nie miały okazji poznać losów spartańskiego wojownika.

Zdradzanie szczegółów scenariusza gry mija się z jakimkolwiek celem, nie chcę bowiem nikomu psuć radości z samodzielnego poznawania fabuły, nota bene intrygującej i przez bardzo długi czas tajemniczej, skupiającej się na losach Kratosa i Atreusa. Warto nadmienić, że zmienił się przede wszystkim sposób prowadzenia narracji i jest on zdecydowanie bardziej filmowy. Tu już nie ma podziału na eksplorację oraz starcia z wrogami i fabularyzowane scenki przerywnikowe. Podobnie jak w ostatnich grach z serii Uncharted zastosowano tu płynne przejścia między właściwą rozgrywką, a nieinteraktywnymi fragmentami. Dzięki temu zabiegowi w obcując z God of War nie uświadczymy żadnych ekranów ładowania, a sama gra jest przez to zdecydowanie przyjemniejsza w odbiorze.

Nowe umiejscowienie akcji i sposób przedstawienia historii to nie jedyne zmiany w God of War. Największej rewolucji doczekał się system walki, któremu teraz bliżej do taktycznych starć niż prawdziwej hack’n’slashowej sieczki. Kratos swe ostrza zamienił na topór, lat mu przybyło, a to wszystko przekłada się na dużo wolniejsze starcia niż to, do czego przyzwyczaiły nas gry z tej serii. Nowy system walki charakteryzuje przede wszystkim większa precyzja oraz nastawienie na stosowanie różnych taktyk.

Niekontrolowane wciskanie różnych przycisków na padzie czy zwyczajna młócka w nowym God of War zazwyczaj doprowadza do rychłej śmierci Kratosa. Choć początkowo główny bohater nie dysponuje zbyt wieloma ciosami, to wraz ze zdobywaniem doświadczenia i rozwojem postaci zyskujemy dostęp do nowych umiejętności, dzięki którym walka nie staje się wcale łatwiejsza, lecz… bardziej zróżnicowana. W trakcie rozgrywki przeciwnicy są bowiem na równym lub wyższym poziomie względem Kratosa. A to oznacza, że w grze, nawet na normalnym poziomie trudności, nie jest tak łatwo i nietrudno tu o głupią śmierć przez nieuwagę.

O ile same zmiany w systemie walki można uznać za plus, tak w trakcie rozgrywki po dłuższym czasie zaczęło mnie męczyć kiepskie zbalansowanie przeciwników. Choć starcia z bossami czy większymi, bardziej wymagającymi przeciwnikami to w tej grze wisienka na torcie, tak rozprawianie się z pomniejszymi bestiami bywa męczące. I w każdym innym hack’n’slashu, gdzie zwykły przedstawiciel „mięsa armatniego” padłby po 2-3 ciosach, tutaj nierzadko wymaga to zdecydowanie za dużo wysiłku, niezależnie od poziomu postaci.

Po raz pierwszy w historii serii mamy możliwość dość swobodnej eksploracji światów. Piszę „dość”, ponieważ God of War daleko do sandboxowej wolności – teren jest ograniczony, a dostęp do niektórych lokacji możliwy jest tylko po odblokowaniu konkretnych umiejętności czy rozwiązaniu różnorodnych, wymagających logicznego myślenia i kombinowania zagadek środowiskowych. Pod tymi (i nie tylko zresztą) względami nowemu God of War bliżej do The Last of Us niż GTA.

Na koniec nie można nie docenić kunsztu artystycznego gry. God of War to absolutna czołówka jeżeli chodzi o aspekty audiowizualne gier na PlayStation 4 i uważam, że do poziomu zaprezentowanego przez God of War blisko obecnie tylko Uncharted 4 i Horizon Zero Dawn. Wystarczy zerknąć na załączone do recenzji zrzuty ekranu ze zwykłego PlayStation 4 czy filmiki z rozgrywki. Na dużym telewizorze i dobrym nagłośnieniu God of War robi piorunujące wrażenie. Szkoda tylko, że moją poczciwą konsolę zakupioną miesiąc po premierze PS4 najnowsza produkcja Santa Monica Studios potrafi rozgrzać do czerwoności – nigdy wcześniej, przy żadnej innej grze nie słyszałem, by konsola zachowywała się niemal tak głośno, jak stary odkurzacz…