Recenzja Elex II - Pirania… Pirania nigdy się nie zmienia.

To chyba zły znak, kiedy zaczynam być zmęczony graniem.

Nie spodziewałem się wielkich zaskoczeń. Ba, byłem niemal pewny, że Elex II będzie kolejnym, podobnym do wcześniejszych tytułem spod znaku Piranha Bytes. I wiecie co? Miałem rację. Więc tak od razu, żeby uprościć życie wszystkim, którzy liczyli, iż przeczytają o czymś nowym - przykro mi, ale tak nie będzie. Mało tego, mógłbym chyba nawet połowę tej recenzji napisać posługując się wyłącznie cytatami z recenzji pierwszej części, napisanej przez Lucasa.

Fabularnie mamy tutaj do czynienia z bezpośrednią kontynuacją wątków rozpoczętych w pierwszej części. (Potencjalne spoilery poniżej ograniczają się do samego początku gry.) Po rozprawieniu się z hybrydą, dzielny Jax udaje się na odludzie, by wieść spokojne życie. Nie chcąc angażować się w “życie polityczne” Magalana, rozstaje się z Kają, ale pozostaje przy nim ich syn, Dex. Niemalże sielankowy nastrój kończy się, kiedy na głowę zwala się naszemu bohaterowi (dość dosłownie) kolejny wielki problem. Na Magalanie pojawiają się bowiem z hukiem tajemnicze istoty spoza planety, a wraz z nimi mroczna odmiana elexu. Jax ulega nie mniej tajemniczemu zakażeniu i musi od tego momentu prowadzić walkę nie tylko z zewnętrznymi zagrożeniami, ale również toczącą go chorobą. No i - a jakże by inaczej - traci w wyniku tego splotu niesprzyjających okoliczności swoje umiejętności i moce, ale przynajmniej zachowuje pamięć. Piraniowcy są jednak niepoprawni…

I tu zaczyna się nasza nowa przygoda. Historia opowiadana w Elex II, to dokładnie to, czego można było spodziewać się po Piraniach, czyli tyle dobrego, co i złego. Jest kilka niezłych wątków, czy zwrotów akcji, które pchają nas do przodu i sprawiają, że chcemy dowiedzieć się “co dalej”. Z drugiej strony, fabuła zbyt często grzęźnie w nudnych i rozwleczonych sekcjach, które traktujemy, jak pańszczyznę do odrobienia. Naprawdę ciekawe pomysły i tematy mieszają się tutaj z pełnymi naiwności motywami fabularnymi, co sprawia, że odnosi się wrażenie, jakby za pisanie historii odpowiadało kilka osób, które nie za bardzo się ze sobą komunikowały.

Całość ma też niestety konstrukcję - będącego sporym problemem choćby w cyklu Risen - lejka, co bardzo łatwo obnażyć wykonując większość zadań pobocznych na początku rozgrywki. Po ich zaliczeniu, co możliwe jest w zasadzie już w pierwszym rozdziale, pozostaje nam tylko niemal liniowe parcie do przodu. I tutaj bardzo szybko zaczyna też leżeć struktura i charakter zadań. Druga połowa Elex II, to już głównie jedynie skakanie między odkrytymi wcześniej portalami i eliminacja kolejnych, coraz większych grup przeciwników. I tak niemal bez końca. Bardzo szybko staje się to po prostu przeraźliwie nudne.

GramTV przedstawia:

Dysonans jest olbrzymi, ponieważ w pierwszej połowie gry mamy wręcz wysyp różnorodnych zadań pobocznych i typową dla gier Piranii swobodę, ograniczaną jedynie naszymi umiejętnościami. Niektóre z tych zadań są całkiem pomysłowe i mają świetny klimat, cóż jednak z tego, skoro końcówka gry psuje ten efekt na tyle skutecznie, że wręcz zniechęca do powrotu do rozgrywki. W Elex II spędziłem coś koło 100 godzin, z czego w przypadku pierwszej połowy nie mogłem się doczekać kolejnej sesji, a po kilkudziesięciu godzinach wręcz przeciwnie - walczyłem ze sobą, by odpalić grę, bo przecież recenzja i wypada skończyć.

Michał Myszasty Nowicki

Nadzorca lokalnej Krypty, o grach pisze od dwóch dekad, gra dwa razy dłużej. Bo papierowe erpegi i planszówki też się przecież liczą. Kocha gęstą atmosferę, gęstą muzykę, gęste piwo i ciemne jaskinie.

Komentarze

sebogothic

Gramowicz

26/07/2022 17:24

Aha i optymalizacja faktycznie koszmarna. Na moim PC na którym Wiesiek 3 na uberdetalach działał bez zająknięcia, Assassin's Creed Odyssey podobnie, w ELEX II miejscami miałem kilkanaście klatek, głównie w osadach. Poprawiła to aktualizacja, ale póki co na Steam dostępna jest w wersji beta i wówczas gra działa o niebo lepiej. Tylko często crashuje przy uruchamianiu, ale wystarczy przeklikać błędy uruchomić jeszcze raz. Za drugim razem zwykle się uruchamia i działa już bezproblemowo. Nie doświadczyłem chyba ani jednej zwiechy czy wywalenia gry do pulpitu, więc technicznie jest w porządku. Dla mnie E2 to gra na takie 5-6/10.

sebogothic

Gramowicz

26/07/2022 17:15

"Pirania… Pirania nigdy się nie zmienia" Właśnie, że się zmienia - na gorsze. Mam podobne odczucia do Myszastego. Jako fan PB nie czekałem za bardzo na ELEX II i nie miałem wygórowanych oczekiwań. Mimo to i tak gra mnie rozczarowała. Pierwsze kilkanaście godzin jest w miarę ok. Mamy w umiarkowanie ciekawe zadania, poznajemy poszczególne frakcje. Jednak już w drugim rozdziale rozpoczyna się festyn powtarzalnych zadań polegających na wybijaniu grup potworków. Czy to w wątku głównym, czy w zadaniach dla towarzyszy non-stop ten sam schemat. W jednym queście wątku głównego pod koniec gry naliczyłem ok. 135 przeciwników których trzeba było zabić by wykonać zadanie. To już jest jawna kpina i plucie w twarz tym graczom, którzy jeszcze kupują gry PB. Dla mnie to najgorsza gra Piranii. Gothic 3 był zwyczajnie nie dokończony, ale przynajmniej nie napchano chamsko tylu zadań polegających na wybijaniu przeciwników jak zrobiono to w ELEX II przy którym nikt twórców nie popędzał. Oprócz tego fabuła, która totalnie mnie nie interesowała. Jakiś bełkot. W połowie gry zacząłem przeklikiwać dialogi, które wyglądają tak jakby ktoś płacił scenarzystom wierszówkę więc starano się wcisnąć jak najwięcej dialogów, które nic nie wnoszą i do niczego nie prowadzą. Grając w ELEX II czułem się totalnie zmęczony, znużony i wyzuty ze wszystkiego co sprawia, że się chce grać. Żadna gra Piranha Bytes i żadna gra w OGÓLE nie zmęczyła mnie w takim stopniu w jakim zrobił to ELEX II. Fanowskie Kroniki Myrtany to pieprzone arcydzieło przy tym co wysmażyły Piranie. Zastanawiam się nawet czy Arcania nie była lepsza, bo przynajmniej nie marnowała naszego czasu. W E2 w miarę sensowne jest pierwszych kilkanaście godzin. Potem mamy 50 godzin nic nie znaczącego bełkotu i wybijania mobków niczym w MMORPG.

Myszasty

Redaktor Naczelny

Autor

01/03/2022 11:56

JakiśNick napisał:
Albo mi się na oczy rzuciło albo autor zapomniał pociągnąć jednego wątku:
"jest jeszcze ulepszanie naszego odrzutowego plecaka, który teraz pozwala choćby na takie zabawy, jak walka w powietrzu. Zupełnie zbędna moim zdaniem, ale o tym za chwilę"i potem już nie ma nic o plecaku. Czy chodzi o to, że bronie dystansowe są na tyle OP, że nie potrzeba plecaka? Czy po prostu nie ma przeciwników latających?

To pierwsze. I tak, nie rozwinąłem tego dosłownie, licząc, że sama charakterystyka walk o tym powie. Nawet tam obrazek dałem, na którym Jax strzela z shotguna do latającego wroga. SI jest tak słabe, że zazwyczaj przeciwnicy lecą w linii prostej na nas, strzelamy z łuku, a kiedy się zbliżą, wyciągamy strzelbę i tyle. Bojowe latanie może ładnie wygląda na trailerach, ale w praktyce przydaje się tylko do pokonywania stromizn i odkrywania ciekawych punktów na mapach.

Zapewne będzie to miało większe znaczenie dla walczących wręcz, ale po co się męczyć, skoro wszystko można tu dużo szybciej i efektywniej rozstrzelać?

Trwa Wczytywanie