Recenzja Gotham Knights. Nowe porządki w przestępczym mieście

Śmierć Batmana

Długie siedem lat fani świata Batmana czekali na nową grę osadzoną w tym uniwersum. Niewątpliwy sukces serii Batman: Arkham jedynie zaostrzył apetyt graczy na kolejne superbohaterskie produkcje. Gdy Rocksteady Studios wciąż pracuje nad Suicide Squad: Kill The Justice League, tak nowa seria o Batmanie przypadła w udziale WB Games Montreal, którzy wcześniej odpowiadali za krytykowane Batman: Arkham Origins, będący prequelem do głównej trylogii. Deweloperzy wzięli na swoje barki ogromny ciężar, aby nie tylko rozpocząć zupełnie nową historię, ale stworzyć grę jeszcze lepszą od swoich kolegów. Niestety Gotham Knights stoi w rozkroku, między próbą kopiowania najlepszych rozwiązań z serii Arkham, jednocześnie ze wszelkich sił próbując odciąć się grubą kreską od wcześniejszych gier z Batmanem. Otrzymujemy więc średniawego akcyjniaka w otwartym świecie, który nawet nie próbuje dodać cokolwiek nowego od siebie.

Gotham Knights nie jest kontynuacją Batman: Arkham, ani też żadną poboczną opowieścią. Gra osadzona jest w zupełnie innym świecie niż seria Rocksteady i już długie intro nie pozostawia żadnych wątpliwości, że gra stoi na własnych nogach. W filmie wprowadzającym jesteśmy świadkami śmierci Batmana z rąk jednego z jego najpoważniejszych przeciwników. Chociaż w komiksowych historiach nigdy nie możemy być pewni niczyjej śmierci, to tym razem Bruce Wayne umarł na dobre. Ale wraz z nim nie zakończyło się dziedzictwo obrońców Gotham. Do miasta zostają wezwani najbardziej zaufani współpracownicy Batmana – Nightwing, Red Hood, Batgirl i Robin, którzy wspólnie z Alfredem muszą rozwiązać zagadkę śmierci swojego mentora i powstrzymać szerzącą się przestępczość.

Historia przez pierwsze kilka godzin nie wciąga, ani w żaden sposób nie angażuje. Śledztwo dotyczące Batmana już samo w sobie powinno wzbudzać emocje, gdyż kolejne poszlaki wskazują na powiązania zarówno z Ligią Cieni, jak i tajemniczą organizacją od dziesięcioleci władającą Gotham. Trybunał Sów został jednak potraktowany po macoszemu, chociaż wraz z pojawieniem się ich wątku, opowieść zaczyna się rozkręcać. Tym bardziej że była to pierwsza próba zaadaptowania Trybunału Sów do gry i niestety jest daleka od satysfakcjonującej. Twórcy nie poświęcili wystarczająco dużo czasy, aby rozszerzyć organizację i zaprezentować ich prawdziwą władzę, mającą wpływ na każdego mieszkańca miasta. Trzeba jednak docenić, że Trybunał Sów wprowadza ciekawe wątki, które śledzi się z nieukrywanym zainteresowaniem.

Niestety sam główny wątek nie jest tak interesujący i emocjonujący, jak w którejkolwiek odsłonie Batman: Arkham, które to stały przede wszystkim rozgrywką, a nie historią. Co prawda w Gotham Knights również przewijają się różni znani złoczyńcy z kart komiksów, ale ich pojawienie się nie wzbudza większego entuzjazmu. Niektórzy mają nawet własne pomniejsze wątki, jak Harley Quinn czy Mr. Freeze, które potraktowane są w formie zadań pobocznych. Problem w tym, że twórcy nie mieli odpowiednich pomysłów, aby wpleść ich w historię, przez co każdy gościnny udział jest do siebie podobny. Szczególnie odczuwalne jest to podczas walk z bossami, które polegają na tym samym, czyli unikaniu ataków, wyprowadzaniu własnych ciosów i aktywowaniu umiejętności specjalnych, aby obniżyć pasek zdrowia przeciwnika do zera. Antagoniści są jednak barwni, jednak zasługując na coś więcej. Mimo to ich historie to wciąż jeden z najlepszych elementów rozgrywki.

Sednem zabawy w Gotham Knights jest przemierzanie całkiem rozległego, ale nie zbyt dużego miasta oraz pojedynki z przeciwnikami, czyli z grubsza to samo, co w serii Arkham. Jednak tym razem nie poszybujemy między wieżowcami, czy nie nabierzemy rozpędu do dalszego lotu, wzbijając się tuż nad ulicą. Żaden z czterech bohaterów nie opanował takiej sztuczki, przynajmniej początkowo, gdyż później możemy odblokować taką umiejętność u Batgirl. Po mieście możemy podróżować za pomocą liny z hakiem, którą przeczepimy do każdego gzymsu budynku, masztu, czy latarni, a także paralotni (Nightwing), czy specjalnych butów wybijających Red Hooda. W przemierzaniu Gotham brakuje jednak płynności i dynamiki, przez co eksploracja szybko staje się żmudną koniecznością, a nie kolejnym elementem rozgrywki sprawiającym sporo frajdy. Szybszym, ale jeszcze nudniejszym środkiem transportu jest motocykl, który zastępuje Batmobil. Jednak gdy w Arkham Knight czuliśmy masę i potęgę pojazdu, tak w Gotham Knights motocykl prezentuje się jak plastikowa zabawka, pozbawiona jakiejkolwiek fizyki i poczucia prędkości, którego tu po prostu nie doświadczymy.