Gdyby nie stan techniczny Warhammer 40,000: Darktide, to prawdopodobnie mielibyśmy czarnego konia w wyścigu o tytuł pecetowej gry roku 2022
Jak wcześniej już wspominałem rozgrywka w dużej mierze przypomina to, co już mogliśmy ogrywać w przypadku Vermintide. Przechodzimy z punktu do punktu wykonując zadania oraz czyszcząc obszary z wszelakich plugastw i tak jak na niższych poziomach trudności nie trzeba się zbytnio skupiać zbytnio nad łączeniem wszystkich atutów oraz ekwipunku, tak im dalej w las tym zdecydowanie trudniej.
Tak, zbieranie coraz to lepszego sprzętu jest tutaj również ważne. Tak samo jak spoglądanie na to, czy dane statystyki się zgadzają podobnie jak to czy dana broń satysfakcjonuje nas w kwestii użytkowania. Jednemu bowiem będzie leżał precyzyjny lasergun, a jeszcze innemu tradycyjny bolter. Jeden będzie siekał toporkiem, a inny ogłuszał młotem. Możliwości jest sporo i warto znaleźć dobrze pasujący zestaw nie tylko pod względem perków, ale również stylu walki i trzymać się ich podbijając statystyki nowymi brońmi. Podobnie jak zestaw dodatkowych trinketów podbijających statstyki (trzy sloty odblokowujemy w ramach kolejnych poziomów). Z atutami natomiast sprawa jest to tyle łatwa, że można je mieszać dowolnie z poszczególnych tierów przypisanych do poziomów. Dlatego też przed wyruszeniem w drogę na trudniejsze eskapady warto jest dobić do tej trzydziestki, aby mieć do wyboru wszystkie dostępne umiejętności i przedmioty dla prowadzonego bohatera. Jest jeden haczyk – wszelkie wybory należy poczynić przed misją, więc jeśli chcecie wypróbować jakiś bardzo egzotyczny zestaw, to lepiej jest to robić na łatwiejszych zadaniach. Tam również zdecydowanie łatwiej jest o pomoc ze strony innych graczy, którzy nawet w najtrudniejszym momencie postarają się wykierować starcie na korzyść zespołu.
Żeby nie było jednak tak kolorowo, to poziomy trudności różnią się od siebie również tym, jakich przeciwników spotkamy na drodze. Czasami do zestawu podstawowego dołączą ogryni z tarczami, czasami również zamiast jednego Deamonhosta pełniącego rolę Witch z Left 4 Dead pojawi się jeszcze jeden w zupełnie innym miejscu. Trzeba mieć cały czas świadomość, że również liczba przeciwników w falach rośnie i… jest czym zarządzać w trakcie starcia. A jeszcze trzeba pamiętać o zadaniach dodatkowych, wszelkich dodatkowych celach tygodniowych oraz zbieraniu surowców, które przydadzą się do ulepszania sprzętu. Tutaj jednak problemem jest fakt, że nadal wszystkie aspekty związane z craftingiem i ulepszaniem broni nie są dostępne w rozgrywce. Nie ma tych braków za wiele, ale jednak występują, a zapewne jeszcze w międzyczasie pojawi się całkiem sporo różnych dodatkowych elementów, które będą całości dopełniały dla tych, którzy w ramach endgame będą chcieli ze swoich buildów wyciągnąć jeszcze więcej dobrego.
Nie żebym w Fatshark nie wierzył biorąc pod uwagę wcześniejsze dokonania na polu gier-usług, bo jednak wcześniejsze przykłady sprawiają, że może być dobrze. Mimo wszystko jednak nie nazwałbym tego faktycznie pełnoprawną premierą. Raczej “premierowym wczesnym dostępem” zarówno od strony rozgrywki i jej elementów, jak i optymalizacji na wielu płaszczyznach.
Tu trzeba powiedzieć jasno i wyraźnie – optymalizacja Darktide to dość potężny potworek do przeskoczenia. Nawet na swoim pececie, na którym bez większych problemów odpalam gry w ustawieniach ultra miałem problem z tym, aby w ogóle dobić w okolice stabilnych 60 FPS w okolicach ustawień średnich. A szkoda, ponieważ lokacje potrafią zrobić piorunujące wrażenie, a wylewające się z każdej strony niekończące się hordy przeciwników również działają na wyobraźnię. Tutaj na tym polu jest bardzo dużo do poprawy i zdaję sobie sprawę z tego, iż właśnie to było głownym powodem pojawienia się gry najpierw na pecetach. Co prawda jeszcze pojawiały się problemy z losowymi rozłączeniami w trakcie wykonywania misji, ale te zostały już naprawione i praktycznie nie występują. Dlatego też jeśli macie okazję przetestować Darktide za pośrednictwem Game Passa, to prawdopodobnie będzie to najlepsza możliwa opcja.
I tak jak wspomniałem na początku – Jesper Kyd ponownie pokazuje swój majstersztyk na dystansie całej ścieżki dźwiękowej do Warhammer 40,000 Darktide. Pierwsze skojarzenia przywodzą na myśl nawet elementy znane z serii Hitman. Po prostu Kydowi udało się w świetny sposób nie tylko wstrzelić w klimat produkcji, ale również jej charakterystykę. Jest miejsce na ambient, jest również miejsce na dynamiczne nuty w trakcie czyszczenia korytarzy z plugastw chaosu. Niesamowita mieszanka warta przesłuchania nawet wtedy, gdy niekoniecznie mamy kontakt z grą.
Nie udało się wczytać ramki mediów.