Weteranka – recenzja filmu Netflixa. Miało być jak w Rambo, a wyszło…

Nie napiszę, że kino akcji jest w kryzysie, bo co jakiś czas pojawiają się perełki zaprzeczające temu stwierdzeniu i nie mówię tu tylko o wielkich superprodukcjach w stylu Johna Wicka. Jednak prawdą jest, że większość tych filmów to kopie poprzedników, przenoszące dalej ograne schematy i bohaterów.

Weteranka – czy warto zobaczyć nowy film akcji Netflixa?

Oczywiście, że od takich widowisk oczekujemy tego, do czego zostały stworzone, a więc rozrywki, kilku fajnych scen walki, wybuchów, czyli tego wszystkiego, co mieści się w nazwie gatunku. Czy nowy film z Jessicą Albą ma te cechy? Próbował, ale zdecydowanie nie wyszło.

Weteranka była promowana jako mocne kino akcji ze sporą domieszką thrillera, które oczaruje widza. Niestety niewiele rzeczy może zapracować na ten efekt. Mamy tu do czynienia z prostym, bardzo naiwnym scenariuszem, bezbarwnymi postaciami, a cała fabuła jest przewidywalna do bólu. Nie udał się także chwyt z kobietą w roli twardzielki, ponieważ Jessica Alba nie jest w tym wydaniu przekonująca. Nie ma tu także ani jednej sekwencji walki powodującej u widza ten dreszczyk, kiedy stuka się łokciem siedzącego obok i wykrzykuje: O ja! Ale to zrobili!. Nie mam wielkich wymagań wobec akcyjniaków, ale jest naprawdę kiepsko.

Wejście w film to klasyka, którą każdy fan filmów akcji widział mnóstwo razy. Główna bohaterka jest komandoską działającą w Syrii. Tam zajmuje się ściganiem terrorystów i poznajemy ją w jednej z takich akcji. Można na to przymknąć oko, chociaż wprowadzająca scena nie porywa. Chwilę później Parker dowiaduje się, że jej ojciec zginął w kopalni. Wyrusza do domu w USA, gdzie dowiaduje się, że jej tata zginął podczas wybuchu, jaki przytrafił się pod ziemią. Pamiątkami po rodzicielu są list pożegnalny i bar, który postanawia poprowadzić.

I tutaj scenarzyści przypominają sobie, że przecież obiecywano thriller, a więc nowo upieczona właścicielka niewielkiej knajpy, zaczyna drążyć temat śmierci ojca. Mężczyzna zginął w niejasnych okolicznościach, bo popełnił błąd, na który jej zdaniem na pewno by sobie nie pozwolił jako dobrze wyszkolony, były żołnierz oddziałów specjalnych. Następujące później wydarzenia skłaniają Parker do wniosku, że śmierć jej ojca to podejrzana sprawa. I tu niestety kończy się całkiem dobrze poprowadzony wątek.

Od tej pory wszystko da się przewidzieć, dostajemy zlepek scen, które zrealizowane są przeciętnie, brak im polotu, dynamiki, fabuła jest całkowicie liniowa, a dialogi i gra aktorska wołają o pomstę do nieba. Efekt jest taki, że obserwujemy grupę ludzi odgrywających swoje role kompletnie bez przekonania, bez wchodzenia w swoje postacie i nie dając widzom choćby cienia szansy na zaangażowanie w oglądane obrazki. Trzeba oddać Albie, że była jedyną aktorką na planie, która próbowała coś wykrzesać ze swojej postaci. Pozostali nawet nie próbowali udawać.

Przyjmijmy, że od filmu akcji nie oczekujemy wyszukanej fabuły, chociaż będę się upierał, że sprawnie poprowadzona opowieść z kilkoma zwrotami akcji, mogłaby uratować widowisko. Jednak spróbujmy przyjrzeć się efektom i scenom walki, bo to one przecież stanowią sedno akcyjniaków. To ma się po prostu dobrze oglądać! Weteranka nie ustawia się pośród topowych produkcji. Efekty CGI są poniżej przeciętnej i bardzo sztuczne, maskowane szybkim montażem. Dużo lepiej wypada na tym tle choreografia walk. Tutaj widać pracę fachowca, bo przygotowano je na naprawdę dobrym poziomie i nie ma się czego wstydzić. Podsumowując ten fragment, można powiedzieć, że także na polu atrakcyjności wizualnej i dynamiki akcji, film radzi sobie średnio.

Ostateczny werdykt w sprawie oceny Weteranki niestety nie może być pozytywny. Kiepski scenariusz mnie zaskoczył, bo stoi za nim trio Halley Gross, Josh Olson i John Bracato, którzy pracowali między innymi nad Banshee, Westworld, Terminator: Ocalenie, czy Historią przemocy, a więc ludzie doświadczeni. Jednak tym razem najwyraźniej im nie wyszło. Także reżyserski anglojęzyczny debiut Mouly Suryitrudno trudno zaliczyć do udanych. Nie potrafiła ona zapanować nad widowiskiem, skutkiem czego pojawił się chaos, nuda i brak logiki. Jeśli dodamy do tego niedomagające efekty, to pojawia się raczej marny obraz całości. Dlatego też uważam, że porównywanie filmu Weteranka do Johna Wicka czy nawet Rambo, powinno być karane. Jest to film na raz, który obejrzycie z cierpieniem, zażenowaniem i żalem nad zmarnowanym czasem.