Reżyser gry zdradził, jak studio Respawn Entertainment uprało się z wyjątkowo trudnym okresem podczas procesu deweloperskiego najnowszej gry w świecie Gwiezdnych Wojen.
Temat crunchu był w ostatnich miesiącach podejmowany wielokrotnie, zazwyczaj, gdy na jaw wychodziły wyjątkowo trudne warunki pracy w licznych, większych studiach. Odpowiednie nagłośnienie sprawy pozwoliło też uwypuklić liczne pomysły włodarzy studiów, które mogą pozwolić innym deweloperom przejść bezboleśnie ten trudny, ale raczej nieodzowny element każdego projektu. Jak z finalizacją Star Wars Jedi: Fallen Order poradziło sobie studio Respawn Entertainment? Zdaniem reżysera gry, Stiga Asmussena, zupełnie inaczej niż w przypadku wszystkich projektów, w których dotąd brał udział. Już jakiś czas temu Respawn opowiedziało się przeciwko polityce crunchu, co poskutkowało stosunkowo powolnym rozwojem popularnego battle royale Apex Legends. W przypadku Fallen Order włodarze pozostawili decyzję samym pracownikom.
GramTV przedstawia:
W rozmowie z redakcją Eurogamera Stig Asmussen przyznał, że zarządzający projektami powinni dostrzegać fakt, że osoby w nie zaangażowane dają z siebie wszystko, by efektywnie doprowadzić prace do oczekiwanych rezultatów. Idąc tym tropem, traktowanie ich jak dzieci, którym można nakazać pracę w określonych godzinach, wydaje się bez sensu. Tym samym deweloperzy mogli ustawiać własny harmonogram prac, a jeśli uwzględnili w nim nadprogramowe godziny, to włodarze robili wszystko, by ich wspierać i zapewnić im m.in. posiłki. Asmussen wyjaśnił, że oczywistym dla niego jest fakt, iż życie osobiste twórców jest dla nich dużo ważniejsze niż to, co robią w pracy, więc nie można pozwolić im spędzać w niej zbyt dużo czasu, bo grozi to wypaleniem. Nawet jeśli Asmussen był skoncentrowany na osiągnięciu określonych wyników, to musiał uważać, by nie wywierać na innych osobach zbytniej presji – gdy tylko widział, że wszystko idzie w złym kierunku, to niejednokrotnie odsyłał twórców do domu.
Z jednej strony programiści i artyści zawsze żyją w przekonaniu że potrzebna jest jeszcze jedna godzina. Bo zawsze jest coś do poprawienia lub coś co można zrobić lepiej. Z drugiej strony jest presja środowiska. Jak mam iść na tydzień urlopu jak mój zespół na mnie liczy? Wszyscy są pod presją a ja nie chcę im dokładać.
Dlatego coś jak ochotniczy crunch to mit. Z drugiej strony myślenie że da się ominąć nadgodziny w tego typu pracy to też mit.
Idea jest taka żeby jednak to z zewnąrz kontrolować i nie dopuścić do sytuacji gdzie pracownicy zaczynają niszczyć swoje życie prywatne. To nie pomaga ani projektowi, firmie ani pracownikowi.
