Kaioken to jedna z pierwszych technik wzmacniających, jakie pojawiły się w uniwersum Dragon Ball. Niestety, wraz z nadejściem formy Super Saiyanin, Kaioken stracił na znaczeniu, głównie dlatego, że jest to technika ryzykowna i bardzo obciążająca wojownika. Mimo to w Dragon Ball Z, podczas walki z Paikuhanem, Goku łączy Kaioken z transformacją Super Saiyan, tworząc właśnie Super Kaioken. Jednak ta forma nie jest uznawana za kanoniczną w mandze. Na czym więc polega Super Kaioken i dlaczego nie figuruje w oficjalnej historii?
Jak działa Super Kaioken w Dragon Ball Z?
Kaioken (lub Kaio-Ken) to technika stworzona przez Północnego Kaio, która mnoży poziom KI użytkownika, znacząco zwiększając jego siłę i szybkość. Wadą tej techniki jest jednak ogromne obciążenie organizmu, bowiem przy dłuższym używaniu może doprowadzić do wycieńczenia lub nawet kontuzji. Super Kaioken powstało w momencie, gdy Goku połączył zwykłego Kaiokena z transformacją Super Saiyan, jeszcze bardziej wzmacniając już i tak potężną formę. W anime Goku używa tej kombinacji w walce z Paikuhanem w trakcie Turnieju w Zaświatach. Warto dodać, że mimo iż inni wojownicy trenowali z Kaio w Zaświatach, tylko Goku opanował tę technikę. Być może to dlatego, że ludzie nie są w stanie jej wytrzymać, choć to tylko domysły, bowiem nigdy nie podano oficjalnego wyjaśnienia.
Super Kaioken pojawia się wyłącznie w anime, natomiast w mandze nie ma na ten temat nawet drobnej wzmianki. Można uznać tę technikę za kanoniczną tylko wtedy, jeśli uznajemy wydarzenia z anime za część głównej fabuły. W Dragon Ball Super, również w anime, Goku ponownie używa Super Kaiokena, ale znowu nie znajduje to odzwierciedlenia w mandze, co sugeruje, że Akira Toriyama nigdy nie planował takiej kombinacji. Jedyne oficjalne połączenie Kaiokena z formą Super Saiyan to Super Saiyan Blue Kaioken, czyli Kaioken dodany do formy Blue.