Ian McKellen namawiał Patricka Stewarta, żeby nie przyjmował roli w Star Treku

Patrick Stewart opublikował niedawno swoje wspomnienia. Książka nosi tytuł Making It So i można w niej znaleźć wiele smakowitych kąsków na temat bujnego życia aktora.

NIE! powiedział. Nie, nie wolno ci tego robić. Nie możesz. Masz zbyt wiele ważnej pracy teatralnej do zrobienia. Nie możesz tego wyrzucić, aby zająć się telewizją. Nie możesz. Nie!

Zanim Patrick Stewart zyskał światową sławę dzięki roli Kapitana Picarda, był członkiem Królewskiej Akademii Szekspirowskiej i aktorem występującym na londyńskim West Endzie, nagrodzonym nagrodą Oliviera. Kiedy po raz pierwszy ogłoszono obsadę Następnego pokolenia, Los Angeles Times nazwał go nawet „nieznanym brytyjskim aktorem szekspirowskim”.

Niewiele jest osób, zwłaszcza jeśli chodzi o aktorstwo, których radom ufam bardziej niż radom Iana. Jednak tym razem musiałam mu powiedzieć, że czuję, że teatr powróci do mojego życia, kiedy tylko będę na to gotowy, podczas gdy propozycja zagrania głównej roli w amerykańskim serialu może już nigdy nie nadejść.

Dobrze, że Stewart poszedł za głosem serca, bo ta rola zapewniła mu sławę i ugruntowała jego status ikony popkultury. Aktor wcielał się w Picarda w latach 1987–1994, w sumie 178 odcinków, po czym ponownie zagrał tę rolę w serii filmów Star Trek od 1994 do 2002. I jeszcze raz powrócił do postaci Jeana-Luca w serialu Picard wytwórni Paramount Plus, będącym kroniką późniejszych lat życia kapitana.

Gandalf nie chciał, żeby Patrick Stewart został kapitanem Picardem

McKellen sam stał się ikoną popkultury, wcielając się w Gandalfa w trylogii Władca Pierścieni Petera Jacksona. Stewart i McKellen wystąpili następnie w X-Menie z 2000 roku jako Profesor X i Magneto.

Jak pisze Stewart, jego wieloletni przyjaciel, McKellen przyznał później, że mylił się co do Star Treka.

Od tamtej pory staliśmy się drogimi kumplami i kolegami z X-Men, a Ian przyznał, że się mylił, a ja miałem rację. Lubię zmuszać go do wypowiadania tych słów.