Gdy po raz pierwszy uruchomiłem Section 8: Prejudice byłem przekonany, że czeka mnie droga przez mękę – gra zdawała się być wyjątkowym gniotem, ale z minuty na minutę odsłaniała przede mną swoje kolejne zalety.
Gdy po raz pierwszy uruchomiłem Section 8: Prejudice byłem przekonany, że czeka mnie droga przez mękę – gra zdawała się być wyjątkowym gniotem, ale z minuty na minutę odsłaniała przede mną swoje kolejne zalety.
O ile w pierwszej części Section 8 tryb dla pojedynczego gracza był jedynie przystawką do dania głównego, czyli multiplayera, o tyle w Section 8: Prejudice otrzymaliśmy pełnoprawną kampanię. Wydarzenia przedstawione w grze mają miejsce niedługo po tych, które zaprezentowano w Section 8. Głównym bohaterem jest kapitan Corde, który został zdradzony przez swoich kompanów i musi przedrzeć się przez grupę genetycznie zmodyfikowanych żołnierzy, ostatecznie docierając do generała odpowiedzialnego za całą intrygę.
Section 8: Prejudice oddaje do naszej dyspozycji możliwość korzystania z jet-packa. Wzbijając się w powietrze możemy dotrzeć do pozornie niedostępnych lokacji – mając przewagę wysokości rozprawimy się z oponentami znacznie szybciej. Nasza broń została wyposażona w specjalny celownik, który przykleja się do przeciwnika. Oznacza to, że gdy go aktywujemy wszystkie nasze pociski trafią we wroga niezależnie od tego, jak szybko będzie się on poruszał (może biegać w kółko, nawet skakać, a i tak nie uchroni się przed naszymi kulami).
Zazwyczaj cel misji jest oddalony od naszego położenia o jakieś kilkaset metrów. Wówczas z pomocą przychodzi ulepszona wersja sprintu – wciskając lewą gałkę analogową i wychylając ją do przodu rozpędzamy naszego bohatera, a gdy ten osiągnie określoną prędkość, następuje przejście w TPP, po to by ułatwić nam sterowanie rozpędzoną postacią. Interesującym rozwiązaniem jest rozmieszczenie na mapach specjalnych stacji, w których możemy nabyć amunicję do posiadanych już giwer (mamy karabiny maszynowe, strzelby, wyrzutnie rakiet i inne) lub też wybrać nowy zestaw broni oraz elementów wyposażenia (narzędzi naprawczych, granatów). Wszystko to sprawia, że w Section 8: Prejudice gra się z przyjemnością.
Multiplayer w Section 8: Prejudice oferuje możliwość spróbowania swoich sił w zaledwie dwóch trybach rozgrywki sieciowej (ewidentnie brakuje tutaj zabawy dla dwóch graczy przy jednej konsoli). Pierwszy z nich to Swarm, czyli kooperacja dla czterech graczy, których zadanie polega na utrzymaniu się przy życiu. Oczywiście nie jest to takie proste, jakby się mogło wydawać – aby dotrwać do końca należy odpierać kolejne fale wrogów, którzy pojawiają się w coraz większych ilościach. Autorzy przygotowali kilkanaście map oraz umożliwili wybranie jednego z kilku poziomów trudności. Dlatego też z pewnością każdy znajdzie coś dla siebie.
Grafika w Section 8: Prejudice prezentuje mizerny poziom wykonania. Twórcy ewidentnie spóźnili się o kilka lat. Co ciekawe, mieli do dyspozycji technologię Unreal Engine 3, ale niestety nie potrafili jej wykorzystać w należyty sposób. Efektem tego jest właśnie niezwykle słaba oprawa wizualna – kanciaste postacie, kiepska animacja, tekstury w niskiej rozdzielczości oraz mało szczegółów w poszczególnych lokacjach. Ponadto w wielu przerywnikach filmowych brakuje nagranych kwestii dialogowych – oglądamy jedynie bohaterów oraz napisy. Jeśli jednak pojawia się głosy postaci, to stoją one na przyzwoitym poziomie. Natomiast odgłosy otoczenia, w tym dźwięki wydawane przez bronie, brzmią całkiem dobrze.
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Napisz komentarz jako pierwszy!