W Tygodniu z Medal of Honor: Warfighter przybliżyliśmy już wszystkie jednostki, jakie będzie można reprezentować w grze, nie są już tajemnicą także rodzaje uzbrojenia i możliwości jego modyfikacji. Przyszła więc kolej, by tematy te spiąć w całość przedstawiając dostępne klasy postaci.
Jeżeli ktoś jest od wszystkiego, to jest do niczego – to powiedzonko w przypadku jednostek specjalnych nabiera szczególnego znaczenia. Chociaż operatorzy przechodzą wszechstronne szkolenie, każdy z nich jest przede wszystkim wysoko wyspecjalizowanym ekspertem w wybranej dziedzinie. Podobne rozwiązanie przyjęto w trybach wieloosobowych Medal of Honor: Warfighter, dzięki czemu sieciowe operacje wykonywać będziemy jako snajper, szturmowiec, saper, kaemista, zwiadowca bądź komandos. Mnożąc liczbę klas przez dostępne w grze jednostki, których mamy aż 12, otrzymamy 72 wojaków, w których wirtualne buty można wejść, aby zasmakować żołnierskiego rzemiosła. Rzecz jasna nie wszyscy są dostępni od razu, a odblokowanie wszystkich konfiguracji wyjmie z życiorysu kilkadziesiąt godzin.
72 wspaniałych
Każda z klas dysponuje unikatowym uzbrojeniem, umiejętnością specjalną oraz ofensywnymi killstreakami, zwanymi tu akcjami wsparcia. Jednakże podział na jednostki specjalne pozwala na jeszcze większość różnorodność. Rzeczywiste umundurowanie snajpera GROM-u różni się pewnymi elementami od jego odpowiednika w amerykańskim SFOD-D i tak samo przedstawiono to w Warfighterze. Co więcej, te subtelne różnice przekładają się także na broń używaną przez operatorów. Dlatego też chociaż wszyscy kaemiści posługują się ręcznymi karabinami maszynowymi, to żołnierz SAS domyślnie dysponuje M240b, ale już jego kolega z Australii dzierży w rękach Heckler & Koch MG4 SAS-R. Ta daleko idąca różnorodność ma swoje odbicie w trybach sieciowych i bardzo rzadko zdarza się, aby na jednym polu walki spotkało się dwóch zupełnie identycznych żołnierzy.
Snajper
Wysoka celność na duże odległości oraz automatyczna broń osobista to tylko dwie z wielu zalet tego operatora. Jego zdolnością klasową jest tryb zwiadu – kiedy patrzy przez lunetę na minimapie wyświetlają mu się potencjalne cele. Funkcja ta ma jednak swoje ograniczenia i działa wyłącznie w sytuacji, kiedy karabin rozstawiony jest na dwójnogu. Warto poświęcić chwilę na stabilizację broni ponieważ powoduje ona również podświetlenie wrogów znajdujących się w zasięgu wzroku snajpera, dzięki czemu oddanie celnego strzału nie powinno sprawiać problemu. Łatwość w dostrzeganiu rywali powoduje, że drużyna ogniowa złożona z dwóch żołnierzy tej klasy, w której jeden bierze na siebie przede wszystkim funkcję spottera jest naprawdę zabójczym połączeniem. Warto jeszcze dodać, że snajperzy nie dysponują granatami, ponieważ ich miejsce zajmują miny zbliżeniowe doskonale sprawdzające się jako pułapki zabezpieczające tyły.
O ile robimy dobry użytek z dostępnych w grze karabinów pokroju McMillan TAC-50 czy LaRue OBR 7,62, szybko nabijemy killstreaki, z których pierwszy odda w nasze ręce wyrzutnię rakiety Switchblade. Jest to swobodnie szybujący pocisk z niewielkimi skrzydłami, który na nasz znak zaczyna opadać, a w momencie zetknięcia z ziemią powoduję sporą eksplozję. Następny w kolejności jest ostrzał wskazanego miejsca potężnym moździerzem kalibru 81 mm, a jeszcze dalej użycie artylerii rakietowej. Najlepsi snajperzy za cztery killstreaki, jakkolwiek dziwnie może to zabrzmieć, zostaną nagrodzeni możliwością pokierowania śmigłowcem Apache i siania destrukcji z powietrza.
Szturmowiec
Szturmowiec jest klasą, którą z pewnością na początek wybiera duża część polskich graczy, a to dlatego, że domyślnie jest on GROM-owcem. Operator ten posługuje się karabinkami automatycznymi takimi jak H&K 416 i M4V1, a jako umiejętność specjalną przydzielono mu granatnik ręczny. Jest to uniwersalna klasa, która dobrze sprawdza się w walce w bliskim kontakcie, a granatnik pozwala na sprawne eliminowanie z większej odległości całych grup przeciwników.
Ofensywne akcje wsparcia szturmowca zaczynają się od ostrzału pociskami moździerzowymi kalibru 60 mm. Po nim przychodzi czas na pocisk kierowany, który naprowadzamy na cel za sprawą kamery umieszczonej na jego przedniej części. Trzecim bonusem za skuteczność w walce jest niszczycielska bomba kasetowa eliminująca wrogów na dużej części mapy. Natomiast czwarty i ostatni killstreak to ta jak u snajpera wezwanie Apacha.
Saper
Saper to najwolniejszy, ale za to najlepiej opancerzony spośród dostępnych typów żołnierzy. Pozwala mu to przeżyć zabójcze dla innych klas eksplozje. Jako specjalista od ładunków wybuchowych szybciej podkłada je i rozbraja. Jego unikatową umiejętnością jest pancerz balistyczny, którego założenie przejawia się opuszczeniem kevlarowej przyłbicy. Tak chroniony saper ma ograniczone pole widzenia, ale za to dłużej opiera się ostrzałowi wroga. Żołnierze o tej specjalizacji jako broń główną upatrzyli sobie pistolety maszynowe. Podobnie jak snajperzy nie posiadają oni granatów, za to zawsze mają przy sobie zdalnie detonowane ładunki wybuchowe.
W odróżnieniu od pozostałych klas, killstreaki saperów dają im dostęp do nowych broni. Na pierwszy ogień idzie w tym przypadku granatnik M32 z pełnym magazynkiem pocisków. Drugi z rzędu komplet zabójstw daje dostęp do wyrzutni rakiet SMAW. Trzeci to prawdziwa gratka – zdalnie sterowany robot saperski MUSA, tutaj wyposażony z sprzężone karabiny maszynowe. Ostatnia ofensywna akcja wsparcia to, standardowo, Apache.
Kaemista
Dzięki dużej szybkostrzelności i nieskończonemu (!) zapasowi amunicji kaemista jest pożądanym członkiem każdej sekcji ogniowej. Jak sama nazwa wskazuje posługuje się on ręcznymi karabinami maszynowymi, które swój morderczy potencjał pokazują zwłaszcza wtedy, gdy zostaną ustawione na dwójnogu. Operatorzy kaemów posiadają również minigranaty, których garść potrafi zrobić niemałe spustoszenie w szeregach wroga na niewielkiej odległości.
Za sprawą killstreaków kaemista może wezwać Blackhawka, by w chwilę później zasiąść za ciężkim karabinem maszynowym zamontowanym w jego drzwiach. Dwie serie zabójstw pozwalają wezwać ostrzał ciężkimi działami Mk19. Bardzo interesująca jest trzecia akcja wsparcia, która polega na wezwaniu ciężkiego śmigłowca transportowego MH-60L DAP Blackhawk. Staje się on mobilnym punktem odrodzeń, co ma niebagatelne znaczenie, w przypadku, gdy zostanie ustawiony w pobliżu celu, który ma zdobyć drużyna kaemisty. Jego dodatkowym atutem jest CKM obsługiwany przez dowolny żołnierz, który zrespawnował się w helikopterze. Ostatni killstreak daje, a jakże, dostęp do Apacha.
Zwiadowca
Zwiadowca szybko się porusza i zawsze przy sobie magazynek ze wzmocnioną amunicją, który jest jego zdolnością klasową. Pociski o dużej sile penetrującej mają zwiększoną moc obalającą, zadają cięższe obrażenia i pozwalają na bezproblemowe wyeliminowanie saperów korzystających z pancerza balistycznego. Na wyposażeniu zwiadowcy znajdują się również granaty błyskowo-hukowe, które niezwykle skutecznie dezorientują rywali kilka cennych sekund, które wystarczają by zrobić użytek z karabinka automatycznego.
Akcje wsparcia zwiadowcy należą do najbardziej zróżnicowanych spośród wszystkich dostępnych klas. Na pierwszym poziomie korzysta on z RQ-11 Raven – niewielkiego drona wypuszczanego z ręki, który unosi się nad polewam walki i dostarcza informacje na temat lokalizacji wrogów. Za dwa killstreaki otrzymuje się opcję pokierowania ogniem moździerza Airbust, którego pociski eksplodują kilka metrów nad ziemią rozsiewając deszcz rozżarzonych odłamków. Przedostatnią akcją wparcia jest wezwanie AH-6J LittleBird dziurawiącego swoimi działkami wszystko, co znajduje się w zasięgu wzroku. A ostatnia nagroda? Tak, nie mylicie się, to Apache.
Komandos
Bardzo szybki operator, który w walce, podobnie jak zwiadowca, korzysta z karabinków automatycznych. Brak uzbrojenia o dużej mocy rekompensowana jest tutaj przez umiejętność specjalną nazwaną skaner sygnałów. W rzeczywistości jest to termowizor umożliwiający wykrywanie wrogów znajdujących się za przeszkodami, co ułatwia stosowanie ataków z zaskoczenia.
Ofensywne akcje wsparcia komandosa rozpoczynają od dywersji, w postaci zakłócacza radaru. Takie oślepienie przeciwka jest szczególnie zabójcze, kiedy jednocześnie w powietrzu unosi RQ-11 Raven zwiadowcy. Za drugi z rzędu killstreak komandos wzywa ostrzał pociskami zapalającymi Dragon Fire 120 mm. Trzeci to niszczycielski atak A-10 Warthog, który zasypuje pole walki bombami. Co powinno być w ostatnim zdaniu, doskonale już wiecie.
Defensywa, głupcze!
Nie można też zapomnieć o tym, co pomimo tych wszystkich różnic jest dla nich wszystkich klas wspólne. Mowa o killstreakach defensywnych. Każdy żołnierz za wyeliminowanie czwórki wrogów samemu nie dając się uśmiercić otrzymuje możliwość zrzucenia w wybranym miejscu na mapie zasłony dymnej. Wbrew pozorom jest to bardzo przydatne zagranie taktyczne, które bardzo ułatwia osiąganie celów takich trybach jak Kontrola sektorów czy Misja bojowa. Zadymienie utrzymuje się przez dość długi czas, który najczęściej wystarcza do podłożenia bomby albo przejęcia flagi. Za drugi z rzędu killstreak zasłużymy sobie na wzmocnienie sekcji bojowej, czyli wyposażenie naszego partnera w dodatkową porcje amunicji i odnowienie życia. Trzecią nagrodą będzie z kolei wezwanie RQ-7 Shadow, supernowoczesnego drona, który unosi się wysoko ponad teren walk i podaje lokalizację wrogów. I wreszcie ostatni z defensywnych killstreaków pokrywa się z ofensywnym i jest to możliwość pokierowania Apachem. Jak widać decyzja o tym, które z nagród są bardziej przydatne nie jest wcale łatwa i zależy przede wszystkim od sytuacji.
Kup Medal of Honor: Warfighter w sklepie gram.pl
Tydzień z Medal of Honor: Warfighter jest akcją promocyjną firm Electronic Arts Polska i gram.pl.
