O tym, że przesadna promocja i sztuczne napędzanie hype'u przez wiele miesięcy przed premierą może obrócić się na niekorzyść danej gry przekonuje się właśnie Watch Dogs. GRID: Autosport natomiast wyskoczył niczym królik z kapelusza, a świat dowiedział się o istnieniu tytułu zaledwie kilka tygodni przed jego premierą. Pytanie brzmi, czy to aby na pewno dobrze?
Skąd w ogóle pomysł na GRID: Autosport? Jak tłumaczy Codemasters, twórcy doszli do wniosku, że nie spełnili nadziei pokładanych w GRID 2. Owszem, gra zebrała w prasie dobre opinie, ale jednocześnie sporo złego powiedziano na jej temat na forach. Fani mieli za złe, że druga część serii odbiła nie do końca w tę stronę, w którą by sobie życzyli. Oprócz połatania GRID 2 w odpowiedni sposób twórcy wpadli więc na pomysł, by przygotować nową grę, która udowodni, że dobro fanów i ich prośby są dla Codemasters najważniejsze. Nazwa Autosport sugeruje konkretny kierunek, w którym deweloperzy pragnęli podążyć - zbliżyć się do tego, co znajduje się w sercu motosportowej zajawki i pasji. Położyć nacisk na to, co bliskie jest umorusanemu smarem sercu każdego fana szybkiej jazdy i ostrych zakrętów. 
Na każdy wyścigowy sezon podpisujemy umowę z konkretnym zespołem, którego barwy będziemy reprezentować. Uważać trzeba na cel sezonu, ponieważ jego wypełnienie zapewni nam spory przypływ punktów doświadczenia, ale oprócz tego wykonywać trzeba także pomniejsze cele, jak np. wygranie rywalizacji z konkretnym zawodnikiem czy czyste przejechanie całych zawodów. Im lepiej spiszemy się w danym sezonie, tym od lepszych zespołów otrzymamy propozycję w następnym. Nic nie stoi na przeszkodzie, by zahaczyć się w zupełnie nowej dyscyplinie, ale trzeba liczyć się z tym, że czekają tam na nas gorsze kontrakty. Opłacalne jest więc trzymanie się wybranej dyscypliny i przejechanie tam przynajmniej dwóch sezonów. O tym, jak dalej rozwija się tryb kariery na ten moment niewiele można powiedzieć, ponieważ wczesna wersja gry była pod tym względem trochę ograniczona. 
To, za co chciałbym w tym miejscu Codemasters pochwalić, to faktyczne wyciągnięcie ręki w stronę fanów i wysłuchanie ich próśb. W GRID: Autosport wreszcie miałem okazję każdorazowego przystąpienia do treningu przed zawodami, a także możliwość rozegrania kwalifikacji przed wybranymi startami. To ważne, bo rywalizowanie na wyższych poziomach trudności z reguły nie pozostawiało wiele miejsca na błędy, a tych trudno jest uniknąć nie znając toru czy przebijając się do przodu przez stawkę 20 zawodników. W tym aspekcie Mistrzowie Kodu otrzymują ode mnie mistrzowskiego plusika. Pozytywnie odnoszę się także do zmian w modelu sterowania, który jest bliżej tego, który zastosowany został w pierwszym GRID - co z jednej strony oznacza lekkie pływanie auta, ale z drugiej konieczność uważania na stratę przyczepności. Dokładniejszą ocenę zmodyfikowanego systemu jazdy będę mógł wydać jednak dopiero wtedy, gdy spędzę przy GRID: Autosport znacznie dłuższy czas. 
Bynajmniej nie jest jednak tak, że GRID: Autosport to same pozytywy. Wprost odwrotnie, moja lista zastrzeżeń ma aż kilkanaście podpunktów. Na ten moment przywołam i naświetlę te najważniejsze, których prawdziwość będę weryfikował podczas recenzowania pełnej wersji gry. Po pierwsze - fatalny wygląd kokpitu. Przy GRID 2 twórcy zarzekali się, że widok z wnętrza jest nikomu niepotrzebny, a ponadto konsole obecnej generacji nie podołają wyświetleniu kokpitu w odpowiedniej jakości. Przy GRID: Autosport widok z wnętrza powraca, ponieważ tego chcieli fani. Okazuje się jednak, że Codemasters nie potrafi go odpowiednio wykonać. Kokpit jest rozmyty, a poszczególne jego elementy wykonane są w niskiej rozdzielczości, przez co wygląda on naprawdę paskudnie. Ponadto nie możemy się po nim rozejrzeć, a spojrzenie w bok prezentuje nam ekran zupełnie tak, jakbyśmy wcale nie siedzieli w samochodzie - widzimy po prostu to, co znajduje się z naszej lewej lub prawej strony, ale bez uwzględnienia okien, drzwi czy słupków bocznych samochodu. Mam nadzieję, że pełna wersja przyniesie inne rozwiązanie tej kwestii. Nawet Forza Horizon potrafiła zaprezentować wnętrze auta z atrakcyjnej strony, a jest to gra w tym momencie już prawie dwuletnia. Co więcej, jeżeli według Mistrzów Kodu konsole są za słabe, by widok z wnętrza wykonać lepiej, to i tak oczekiwałbym dopracowania tego elementu na PC. We wczesnej wersji niestety nic takiego nie uświadczyłem. 
Z innych rzeczy chciałbym na ten moment jedynie wspomnieć o irytującym i niedopracowanym głosie lektora, głupich nickach w naszym języku (chcą się zwracać do graczy per pączusiu, trzcino, rakieto, szepcie czy... waflu - sami to oceńcie), miejscowych błędach z dźwiękiem oraz HUD-em, a także tym, że retrospekcja pozbawiona jest podstawowych opcji - licząc na to, że przy okazji recenzowania GRID: Autosport błędy te nie będą miały miejsca, a na razie są w grze obecne tylko z powodu tzw. "problemów wieku dziecięcego". Na ten moment moje "pierwsze wrażenia" są mieszane - w GRID: Autosport jeździ się naprawdę fajnie, ale nie mogłem pozbyć się uczucia, że skądś już to wszystko znam. I choć zabawa wydawała się fajniejsza niż przy GRID 2, to jednak brakowało mi więcej nowości. Liczę na to, że odnajdę je przy pełnej wersji i trzymam za to mocno kciuki.
