Jestem zwolennikiem teorii o zamachu. Serio.
Musimy się strzec. Wszędzie dookoła czają się wrogowie, którzy, jak to wrogowie mają w zwyczaju, wcale nie chcą naszego dobra. Są bogaci, są potężni i wydaje im się, że mogą z nami zrobić wszystko, co chcą. Są powody do tego, żeby się bać, niestety. I nie, to nie jest jakaś paranoja. Jesteśmy zagrożeni. Kto? No my, odbiorcy kultury. A przez kogo? Cóż, to oczywiste chyba. Przez producentów tejże kultury.
W Stanach Zjednoczonych, czyli takim kraju, w którym większość z nas nigdy nie była, ale wiemy, że jest, bo stamtąd pochodzi całe mnóstwo konsumowanej przez nas pod postacią książek, muzyki, gier i filmów popkultury, zbierają się chmury. Zbierają się nad nami również, choć pośrednio, bo poprzez portal Rotten Tomatoes. Wiecie co to takiego? Pewnie wiecie, ale na wszelki wypadek i tak powiem, żeby była jasność. Otóż, Rotten Tomatoes to jest taka strona, która agreguje recenzje filmowe. Czyli zbiera je skąd się da, jeśli tylko wyglądają na rzetelne, a potem na podstawie uśrednionych ocen przedstawia statystycznie, czy dany recenzowany film jest dobry czy zły. Ma to sporo sensu, nie tylko od strony matematyki, bo jest coś takiego jak kolektywna inteligencja, czyli koncepcja, według której ludzie w grupie są sprytniejsi niż każdy z nich z osobna, nawet jeśli jest geniuszem. Osobiście, obserwując na przykład wydarzenia rozgrywające się wokół nas, śmiem w to wątpić, ale na potrzeby tego felietonu przyjmijmy, że to co robi Rotten Tomatoes, i inne agregaty tego typu, jest przydatne.
Musicie bowiem wiedzieć, że te ich uśrednione oceny są wszędzie dosłownie. Pomidorometry pojawiają się na prawie każdej stronie dotyczącej filmów, w sklepach takich jak Amazon a nawet w największej sieci internetowej dystrybucji biletów. Nie mówiąc już o tym, że na samo Rotten Tomatoes wchodzą co miesiąc miliony ludzi. No tak, ale w czym problem? W tym, że te oceny nie są przychylne. Czasem są, ale często nie. A że recenzje pojawiają się przed premierami kinowymi, to i średnia pomidorowa również. I taki szary Amerykanin może zostać przez nią odstraszony od pójścia do kina. Wchodzi sobie na stronę, żeby kupić bilet, a tu nagle okazuje się, że według uśrednionej opinii recenzentów, zgromadzonej przez agregat, film jest wyjątkowo słaby. I biletu nie kupuje. A potem wielkie, kosztujące dziesiątki milionów dolarów produkcje nie zarabiają na siebie.
Mówiłem na początku, że to nie jest jakaś paranoja, nie? Tyle, że jest. Przecież to czyste szaleństwo, nie? Wielkie studia chcą podjąć akcję w celu ukrócenia… nieprzychylnych opinii względem produkowanego przez nich śmiecia. To godzi w nas wszystkich. Jasne, możemy sobie powiedzieć, że co nas obchodzi jakieś Rotten Tomatoes. Korzystamy z innych stron. Nie czytamy recenzji. Nie chodzimy do kina. To nie nasza sprawa, nie? No, nie. Nasza. Nasza jak najbardziej, bo jeśli to przejdzie, jeśli ta bezczelna agresja skierowana za pośrednictwem Rotten Tomatoes w nas wszystkich nie zostanie zwycięsko odparta, to potem będzie jeszcze gorzej. Może dojść do sytuacji, w której producent jakiegoś syfu będzie skarżył w sądzie recenzenta, który tenże syf nazwie syfem po imieniu. Bo narusza ich dobra i przynosi szkody ich biznesowi tym samym, odstraszając ludzi od konsumpcji tegoż g****.
A najgorsze jest to, że te wielkie studia, i ogólnie medialne koncerny, produkujące popkulturę w swoich fabrykach rozrywki, nie chcą po prostu pójść normalną drogą. Bo przecież dla nas wszystkich jest oczywiste, jak można walczyć z tą rzekomą „tyranią” Rotten Tomatoes, agregatów i recenzentów. Wystarczy… robić dobre filmy, nie? To jest naprawdę aż takie proste. Ale nie dla nich. Oni nie są zainteresowani dobrym kinem, tylko kasą. I to jest przerażające, nie? Bo przecież takie podejście kwalifikuje się bez najmniejszego problemu jako złe. I nie „złe” w znaczeniu „nieprawidłowe”, tylko „złe” jako „mające na celu uczynienie komuś krzywdy dla własnego zysku”. Komuś, czyli nam. Dla mnie osobiście to niepojęte, że w ogóle może być jakaś publiczna debata na ten temat. Że oni czują się na tyle pewnie, że w biały dzień nas w ten sposób napadają. Że w ogóle nie kryjąc się szykują na nas zamach.
