Kiedyś palił karty graficzne, teraz działa na Switchu - recenzja Crysis Remastered

Nie można zacząć inaczej

Problemy z uruchomieniem Crysisa są doskonale znane wszystkim, którzy w 2007 roku mieli high-endowego peceta. A przynajmniej wydawało im się, że mają, skoro inne gry działały bez zarzutu. Produkcja studia Crytek olśniewała wówczas pod względem oprawy wizualnej, lecz mało kto mógł się o tym przekonać na własnej skórze, bowiem wysokie wymagania sprzętowe sprawiały, że trzeba było myśleć o wymianie kluczowych podzespołów. A i to nie gwarantowało, że nagle jakimś cudem da się zagrać w Crysisa na najwyższych ustawieniach, bo tytuł nie był wzorem do naśladowania jeśli chodzi o optymalizację.

Gdyby ktoś obudził się ze śpiączki po 13 latach i zapytał nas, czy da się już normalnie pograć w Crysisa, a my pokazalibyśmy mu wersję na Switcha, pomyślałby że nadal śni. Ale nic bardziej mylnego – Crysis Remastered stał się faktem i, co ciekawe, w pierwszej kolejności zadebiutował właśnie na hybrydowej konsoli Nintendo. Może nie robi już takiego wrażenia, jak w czasach swojej świetności (to oczywiście kwestia niższej jakości tekstur i niezbyt wysokiej rozdzielczości), ale nawet teraz, po ponad dekadzie trudno nie zauważyć, że mamy do czynienia z naprawdę klimatycznym FPS-em. Poza tym grałem parę tygodni temu w edycję pecetową i powiem szczerze, że nadal nie ma się ona czego wstydzić.

Prawie jak na komputerze?

Crysis nie jest oczywiście grą z otwartym światem, ale nie jest też „korytarzówką”. Kampania składa się z szeregu powiązanych ze sobą fabularnie misji, w trakcie których autorzy dają nam trochę swobody, pozwalając na docieranie do wyznaczonych punktów rozmaitymi ścieżkami. Możemy więc po prostu strzelać do wszystkich przeciwników lub też omijając grupę niebezpiecznych wrogów. Opisywany remaster bazuje na wersjach z PlayStation 3 i Xbox 360, gdzie zabrakło „uwielbianej przez wszystkich” misji Ascension rozgrywającej się w powietrzu, więc nie sprawdzimy jej również na Switchu. Jeśli jeszcze wcześniej nie graliście w Crysisa, to szczęśliwie oszczędzicie sobie nerwów. Serio.

Wciąż bardzo dobra oprawa wizualna w Crysis Remastered idzie w parze ze świetnym, nawet tu i teraz, systemem destrukcji otoczenia. Jasne, walące się nam nad głową chatki czy też obalające się drzewa dziś nie zrobią na nikim żadnego wrażenia, ale pomyślcie przez chwilę, że cofnęliście się w czasie. W 2007 roku to było COŚ. Szkoda jednak, że zachwycając się grafiką musieliśmy narzekać na kiepską sztuczną inteligencję komputerowych oponentów. W grupie są całkiem mocni, bo zadawane przez nich obrażenia po prostu się kumulują, wysyłając nas na tamten świat bardzo szybko (warto korzystać z unikatowych zdolności nanokombinezonu, w tym pancerza czy kamuflażu), ale pojedynczo są niczym innym, jak gąbkami na pociski.