Coraz więcej widzów jest niezadowolonych z usługi Netflixa. Przedstawiamy najważniejsze powody rezygnacji.
Netflix ma ogromny problem z promocją swoich tytułów. Nie można się temu dziwić, skoro niemal codziennie pojawia się jakaś premiera na platformie. Większość z nich to pomniejsze produkcje, ale każdego miesiąca nie brakuje co najmniej kilku dużych filmowych i serialowych nowości. Mimo to firma nie potrafi odpowiednio podejść do marketingu swoich tytułów, licząc na darmową, popremierową reklamę, zarówno w mediach, jak i wśród widzów.
Marketing szeptany to potężne narzędzie, ale działa on idealnie wyłącznie w synchronizacji z klasyczną promocją marketingową. Korzystają na tym największe filmowe hity, jak ostatnio Top Gun: Maverick (do którego zaraz przejdziemy), czy w zeszłym roku Diuna. Widzowie polecają rodzinie, znajomym, czy przypadkowym osobom w internecie produkcje, które im się spodobały. Działa to również na Netflixie, dlatego Bridgertonowie czy Squid Game zrobiły rekordowe wyniki oglądalności. Popularność tych produkcji dostrzegły media, które dodatkowo nakręcały spiralę promocji.
Ale większość oryginalnych tytułów Netflixa nie może liczyć na taką reklamę. Nawet duże filmy i seriale przepadają bez echa, pomimo całkiem niezłej, a na pewno zadowalającej oglądalności. Nikt jednak o tych produkcjach nie pamięta już po paru tygodniach. Nie tworzą się grupy fanów, nikt o nich nie dyskutuje, nikt nie domaga się kontynuacji. Czwarty sezon Stranger Things zawładnął ostatnimi tygodniami, a przecież konkurencja w postaci Ms. Marvel, Obi-Wana Kenobiego, Schodów, czy The Boys również nie próżnowała. Łatwo było więc przeoczyć, że w ubiegłym tygodniu zadebiutował trzeci sezon The Umbrella Academy, czyli kontynuacja jednego z najpopularniejszych seriali platformy.
Nie można powiedzieć, że Netflix nie promował swojej produkcji. W mediach społecznościowych i innych oficjalnych kanałach pojawiło się wiele materiałów z serialu, ale mimo to zostały przyćmione przez czwarty sezon Stranger Things. Obecnie identyczny problem ma Gray Man, który kosztował firmę aż 200 milionów dolarów. Film z Ryan Goslingiem i Chrisem Evansem od reżyserów dwóch ostatnich Avengersów prawdopodobnie byłby hitem w kinach. Do premiery pozostały jeszcze niecałe trzy tygodnie, ale świadomość widzów o zbliżającym się debiucie tej produkcji jest nikła. Gdyby była to premiera przeznaczona na wielki ekran, już od wielu miesięcy byłoby o tym filmie głośno.
W czerwcu na Netflixie swoją premierę miał najnowszy film reżysera Top Gun: Maverick, czyli Pajęcza głowa. Superprodukcja z Tomem Cruisem niedawno przekroczyła próg 1 miliarda dolarów globalnych wpływów, stając się największą tegoroczną premierą. Film bez trudu pokonał inne blockbusterowe tytuły, na czele z Doktorem Strangem w multiwersum obłędu, Jurassic World: Dominion i Buzzem Astralem. Netflix miał więc gotowy scenariusz na promocję swojej produkcji. Dodatkowo w filmie wystąpił Miles Teller, czyli gwiazda Top Gun: Maverick oraz Chris Hemsworth, którego w przyszłym tygodniu będziemy oglądać w Thor: miłość i grom. Netflix nie mógł lepiej trafić z premierą tego filmu, ale kompletnie zaprzepaścił marketingowy potencjał promowania Pajęczej głowy sukcesem Mavericka i dwoma wielkimi nazwiskami z filmów Marvela. W premierowy weekend produkcję oglądano przez 35,4 mln godzin, co jest żałosnym wynikiem dla tak dużej produkcji i nawet Rzut życia z Adamem Sandlerem zaliczył lepszy debiut, wynoszący 84,5 mln godzin.
Jeżeli więc upatrywać w czymkolwiek największego błędu Netflixa, to w nieumiejętności reklamowania swoich produkcji. To nie jest tak, że platforma oferuje tylko kiepskie jakościowe treści, ale przez ich ilość, najwięcej subskrybentów trafia właśnie na takie produkcje. Nie wiedzą, że gdzieś tam kryją się lepsze tytuły od znanych twórców z wielkimi gwiazdami. I nawet jeżeli te filmy czy seriale nie trafią w gusta wszystkich, to wciąż można wytworzyć atmosferę obcowania widza z dużym i drogim dziełem, dokładnie tak, jak ma to miejsce przy kinowych produkcjach.