Wejście smoka
Nie wierzyłem, że to się uda. Do Shang-Chi i legendy dziesięciu pierścieni nie przekonały mnie nawet pozytywne opinie przedpremierowe, chociaż reakcje były lepsze, niż w przypadku Czarnej Wdowy. Mimo to mając w pamięci przeciętne zwiastuny, nie liczyłem na nic dobrego. Oczywiście to produkcja Marvela, więc poziomu Hulka czy drugiej części Thora raczej już nie oświadczymy, ale w ostatnich latach studio dostarczało mniej udanych filmów, na czele z Kapitan Marvel oraz Ant-Man i Osą, więc obawy były spore. Na szczęście zupełnie niesłuszne, bo chociaż Shang-Chi i legendy dziesięciu pierścieni ma sporo problemów, to jest udanym origin story z rewelacyjnymi scenami akcji.
Przed laty pewien potężny władca (Tony Leung) zyskał magiczne pierścienie, które zapewniły mu nie tylko nadludzką siłę, ale również nieśmiertelność. Wiele wieków później stojąc na czele organizacji zwanej Dziesięcioma pierścieniami, poszukuje legendarnej osady, którą zamieszkują mityczne stworzenia. Na drodze staje mu Ying Li (Fala Chen), wojowniczka strzegąca wejścia do wioski. Nieoczekiwanie ta dwójka zostaje parą, z której rodzi się dwójka dzieci. Wiele lat później mieszkający w San Francisco Shaun (Simu Liu) zostaje odnaleziony przez zbirów ojca, którzy chcą ukraść cenny wisiorek podarowany mu przez matkę. Zagrożona jest również jego młodsza siostra Xu Xialing (Meng'er Zhang), z którą nie utrzymuje kontaktu. Wraz z przyjaciółką Katy (Awkwafina) wyrusza w poszukiwaniu siostry, nie zdając sobie sprawy z niebezpiecznych planów swojego ojca.
Osoby, które znudzone są origin story nie powinny obawiać się Shang-Chi. Z jednej strony produkcja Destina Daniela Crettona odhacza wszystkie najważniejsze elementy dla tego typu filmów, dokładnie przedstawiając wszystkich najważniejszych bohaterów oraz pokrótce wyjaśniając nam, skąd się wzięła ich siła oraz pozycja. Ale po wciągającym i absorbującym wstępie, wskakujemy w sam środek akcji, jakbyśmy Shauna, a właściwie Shang-Chi doskonale znali. Twórcom doskonale udało się wytworzyć „kumpelską” atmosferę, w której widz nie czuje się obco, dopiero poznając głównego bohatera i nową centralną postać dla uniwersum Marvela.
Ogromna w tym zasługa absolutnie genialnej relacji Shauna z Katy. Sceny z tą dwójką przywodzą na myśl najlepsze kinowe duety, dzięki czemu tytułowy bohater daje się poznać jako zwykły facet, któremu w życiu nie do końca wyszło. Dopiero z czasem zaczyna imponować swoimi niezwykłymi zdolnościami, które nabył podczas kilkuletniego treningu pod okiem surowego ojca. Film zręcznie przeskakuje między tymi partiami filmu, nie tracąc czas na zbędne sceny treningów, choć i tych nie brakuje. Sprawia to, że Shauna i Katy niezwykle łatwo jest polubić, gdyż ta dwójka świetnie się uzupełnia.
