Większość Czytelników słyszała zapewne o technologii Stealh i potrafi wymienić choć jeden z samolotów ją wykorzystujących takich jak myśliwiec F-117 Nighthawk, czy bombowiec Northrop B-2 Spirit. Ale czy wiecie, że ów cud techniki, a więc maszyny niewidoczne dla systemu ostrzegania, stosuje również marynarka wojenna kilku krajów świata (np. USA, Szwecja)? Jednej z nich, amerykańskiemu Sea Shadow przyjrzymy się właśnie dzisiaj. 
Sądząc po zdjęciach wydawać by się mogło, że Sea Shadow wygląda dość pokracznie. Przy wynurzeniu przypomina odwrócony do góry dnem kadłub zwykłego okrętu. Owa pokraczność jest jednak pozorna. Cała konstrukcja została przemyślana w ten sposób, aby okręt stał się niemożliwy do wykrycia i dosłownie każdy element został podporządkowany temu wyzwaniu. Sea Shadow naszpikowany jest w najwyższym stopniu nowoczesnymi zdobyczami technologii i wykonany z niezwykłych materiałów. Podstawowym celem konstruktorów było, podobnie jak w przypadku bombowca B-2 czy myśliwca F-117, stworzenie jednostki niewykrywalnej dla radarów przeciwnika. Okręt powstał w oparciu o technologię Small Waterplane Area Twin Hull (SWATH), która oferuje ogromną stabilność i wystarczającą sterowność nawet przy dużych prędkościach. Jest przy tym zaprojektowana w ten sposób, aby całkowicie wyeliminować hałas wydawany przez pracujące silniki. Ponieważ obecnie wykrywa się okręty stosując radar, czujniki akustyczne bądź magnetyczne oraz kamery pracujące w podczerwieni, celem stało się stworzenie takiego kształtu kadłuba, który w znacznym stopniu minimalizowałby szansę wykrycia. W tym celu zastosowano materiały pochłaniające wiązkę radarową (głównie kevlar z domieszkami tytanu), które zdolne są osłabić echo i nie dopuścić do wykrycia. Zastosowano również nowoczesne pokrycie ochronne kadłuba (specjalny lakier pochłaniającym promieniowanie elektromagnetyczne) oraz opracowano systemy redukcji pól fizycznych wytwarzanych przez jednostkę.
Ujmując rzecz mniej fachowo – starano się sprawić, żeby okręt zachowywał się tak, jakby wcale go nie było (stąd zastosowanie technologii Stealh oraz nazwa – „morski cień”). Burty okrętu są całkowicie płaskie, a wszystkie elementy, które musiały zostać umieszczone na zewnątrz (np. kotwice) zostały starannie osłonięte, żeby dodatkowo minimalizować możliwość wykrycia. Niektóre elementy konstrukcyjne kadłuba pokryto materiałami i farbami izolującymi. Okręt napędzany jest niezwykle wydajnymi i cichymi silnikami Diesela. Dodatkowo, dzięki specjalnym wykładzinom i tłumikom, zredukowano jeszcze szum pracy wirników i innych urządzeń. Cała maszyna ma blisko 50 metrów długości i waży 560 ton. Na pokładzie znalazło się miejsce dla 12 osób, konstruktorzy zadbali również o kuchenkę mikrofalową, lodówkę i stolik. Biorąc pod uwagę fakt, że technologia Stealh nadal jest rozwijana, choć finanse na nią zostały mocno zredukowane, można przypuszczać, że obecnie opracowywane są nowe techniki kamuflażu. Kto wie, może US Navy ma w zanadrzu jakąś nową tajną jednostkę, o której nikogo jeszcze nie poinformowano...
