Wszelakie produkty licencyjne - czy w inny sposób wtórne względem oryginalnych dzieł -zwykle ocierają się o tandetę. W pewnym sensie w najgorszej sytuacji jest tu literatura, bo z założenia już na etapie przyklepywania kontraktu wydawca traktuje temat co najmniej niedbale. Oczywistą oczywistością jest (by użyć tu języka polityków), że renomowany artysta pisarz nie podejmie się zlecenia tego typu, bo klauzule o nienaruszalności oryginału krępują mu ruchy bardziej, niż betonowe buty sprezentowane przez mafię. Skoro bowiem na każdym kroku fabułę trzeba dostosowywać do wytycznych, a często wręcz kalkować dokładnie z pierwotnego dzieła, to gdzie tu miejsce na coś innego poza frustracją? Zabierają się więc za książkowe adaptacje filmów, gier i inszych produktów jedynie rzemieślnicy, a ci bardzo różnią się umiejętnościami. Ogólnie wychodzi w końcu na to, że ani pisarz się nie postarał, ani wydawcy nie zależało, ani kasy na profesjonalną redakcję nie przewidziano w budżecie. Na naszym rynku jest jeszcze gorzej, bo świadomy tandetności produktu wydawca lokalny nie zawraca sobie nawet głowy szukaniem dobrego tłumacza...