Człowieczeństwo
To, skąd inąd bardzo filozoficzne, pytanie przewija się przez praktycznie wszystkie dzieła gatunku i stało się jedną z cech go wyróżniających, swoistym „trade markiem”. Gdzie bowiem leży granica człowieczeństwa i czym ono tak naprawdę jest. Ile procent swojego ciała można zamienić na maszynę by wciąż pozostać człowiekiem. Czy sam mózg, który operuje mechanicznym ciałem wciąż jest homo sapiens sapiens, czy może już zupełnie nowym gatunkiem, takim powiedzmy homo cyberneticus? Z drugiej strony, czy człowiek pozbawiony uczuć, bezwolny trybik w społecznej machinie, wciąż pozostanie człowiekiem? A co z androidem obdarzonym własną świadomością i uczuciami, czy wciąż jest maszyną, a może już żywą istotą? Takie pytania nieodmiennie prowadzą do innego ważnego elementu cyberpunku, czyli...
Bunt
Nie od parady w nazwie gatunku występuje słowo "punk". Anarchistyczne i buntownicze nastawienie bohaterów cyberpunkowych opowieści jest bardzo powszechne. Człowiek, który już zadał sobie fundamentalne pytanie o system wartości, zaczyna zauważać, że świat, w którym żyje, daleki jest od ideału, a tym samym zaczyna wyrażać swój sprzeciw. Przybiera on bardzo różne formy, od kontestacji społeczeństwa, aż po otwartą walkę z systemem. Jednak w ten czy inny sposób bohater cyberpunku buntuje się, co często prowadzi do jego konfliktu z prawem. Czasem jest to poparte idealistycznymi pobudkami, takimi jak chęć zmiany świata na lepsze, a czasem czystą chęcią zysku. Tak czy inaczej, typowy cyberpunk pozostaje w konflikcie z prawem.
Izolacja
Innym niezwykle ważnym elementem cyberpunku jest izolacja. Przybiera ona bardzo różny wymiar, od osobistego po narodowy. Na tym najbardziej podstawowym poziomie jest to wyobcowanie człowieka ze społeczeństwa oraz zatracanie umiejętności normalnego kontaktowania się z drugą osobą. Izolacja może dotykać też całych narodów, które zamykają się przed innymi ludźmi a czasem całym światem i tworzą własne, kompletnie wyobcowane społeczeństwa. Widać to choćby w takich filmach jak Aeon Flux, Wonderful Daysczy Vexille, gdzie całe państwa z tych czy innych powodów odcinają się od reszty świata.
Zresztą to właśnie ten element sprawia, że niektórzy twierdzą, że coraz bardziej zbliżamy się do cyberpunku. Izolacja połączona z dominacją ery informacji ma według nich doprowadzić do upadku więzów społecznych, czyli tak zwanej atomizacji społeczeństwa, a stąd już tylko krok ku naprawdę mrocznej przyszłości. Uważacie, że to przesada, to pomyślcie ile razy zdarzyło wam się wysłać smsa lub maila do osoby siedzącej w drugim pokoju? Jak często, zamiast spotkać się ze znajomymi osobiście, wybieraliście na przykład wspólną grę online? A co powiecie e-sportach, o e-randkach już nawet nie wspominając? Poczuliście dreszcz niepewności? To świetnie - znaczy, że cyberpunk się wam spodoba.
Zagłada Japonii
Vexille idealnie wpasowuje się w nurt cyberpunku i ma szansę stać się jednym z jego sztandarowych produkcji. Mamy tu bowiem niemal wszystko to, o czym pisaliśmy w dzisiejszym artykule. Znajdziemy tu świat kompletnie zdominowany przez technologię, w którym roboty pomagają w każdym najmniejszym szczególe życia. Człowiek staje się powoli od niej kompletnie uzależniony, co koniec końców prowadzi do nieszczęścia. Jednym z głównych pytań stawianych przez film są granice człowieczeństwa i skutki jej przekroczenia. Całość dzieje się w Japonii, która znów pogrążyła się w izolacjonizmie. Odcięci od świata są również bohaterowie filmu, przebywając daleko od domów i bez możliwości jakiegokolwiek wsparcia. Jeżeli dodać do tego dobrze opowiedzianą historię nawiązującą do klasyki gatunku, dostajemy film, obok którego żaden fan cyberpunku nie powinien przejść obojętnie. O ile oczywiście lubi mangę i anime, ale o nich opowiemy wam już jutro.
Nie od parady w nazwie gatunku występuje słowo "punk". Anarchistyczne i buntownicze nastawienie bohaterów cyberpunkowych opowieści jest bardzo powszechne. Człowiek, który już zadał sobie fundamentalne pytanie o system wartości, zaczyna zauważać, że świat, w którym żyje, daleki jest od ideału, a tym samym zaczyna wyrażać swój sprzeciw. Przybiera on bardzo różne formy, od kontestacji społeczeństwa, aż po otwartą walkę z systemem. Jednak w ten czy inny sposób bohater cyberpunku buntuje się, co często prowadzi do jego konfliktu z prawem. Czasem jest to poparte idealistycznymi pobudkami, takimi jak chęć zmiany świata na lepsze, a czasem czystą chęcią zysku. Tak czy inaczej, typowy cyberpunk pozostaje w konflikcie z prawem.
