Z różnych źródeł zawitał do nas sprzęt, pozwalający wycisnąć ostatnie soki z dema gry Mafia II. Oto raport z testów i zmagań z zaawansowanymi technologiami.
Warszawa, lato 2010
Za oknem piekielny upał, w mieszkaniu tak samo, ale na szczęście mój dzielny piecyk posiada bardzo sprawną wentylację w obudowie i nie powinienem obawiać się przegrzania sprzętu za sprawą maksymalnego eksploatowania kart graficznych. Podłączam monitor Samsunga, z pozoru zwyczajnie wyglądający, ale dostosowany do wyświetlania obrazu 3D, bo operujący w trybie odświeżania 120Hz. Podpinam też nieduży nadajnik IR i kładę obok siebie okulary do oglądania obrazu 3D. Na razie się nie przydadzą, ale niech już będą przygotowane. Póki co, aby zachować skalę porównawczą, odpalam Mafię II na wysłużonej karcie graficznej GeForce 9800 GT. Wszystkie ustawienia na max, poza filtrowaniami i wygładzaniami - no i oczywiście bez PhysX i 3D.Empire Bay City, lato 1951
Miasto wygląda pięknie w promieniach słońca. Elegancka dzielnica willowa, w oddali majestatyczne wieżowce, wszystko prezentuje się naprawdę zacnie. Żywe barwy, mnóstwo detali graficznych, ludzie przechadzają się, samochody mkną ulicami... zaczynam dochodzić do wniosku, że dodatkowe funkcje obrazu nie są mi za diabła potrzebne. Szybko rzucam okiem na framerate... bajka, nawet przy samochodowych ewolucjach nie spada poniżej 30 klatek, a przecież karta graficzna ma swoje lata... Dobra, mam już obraz sytuacji, wracam z Empire Bay City do Warszawy.Warszawa, lato 2010
Pora podmienić kartę graficzną na współczesny sprzęt. Otwieram pudełko i wyciągam z niego GeForce GTX 460 firmy Zotac. Oglądam urządzenie i już widzę, że mam mały problem - część wylotu powietrza została zasłonięta drugim gniazdem DVI. Rozumiem, że dzięki temu udało się upchnąć więcej gniazd HDMI, ale... przy takich upałach może być zabawnie. Po chwili grzebania pod biurkiem wynurzam się całkowicie spocony i kładę na stole starą kartę. Pora odpalić maszynę i Mafię II już z PhysX!Empire Bay City, lato 1951
Na początek poluję na efekty cząsteczkowe jeżdżąc samochodem. Od czasu do czasu w wyniku kraks widzę lepiej działającą fizykę, ale na razie nic powalającego na kolana. Zaczynam kręcić młynki na gruntowej drodze i robi się znacznie ciekawiej - grudy ziemi strzelają w górę. Ponawiam próbę na asfalcie i samochód dynamicznie otacza się dymem palonej gumy. Niby i wcześniej tak było, ale jakość jest znacznie wyższa. Cóż, czas sprawdzić się w strzelaninie. Jadę na akcję. Z początku wszystko gra, ale wreszcie ląduję we wnętrzu ogarniętej pożarem gorzelni. W wyniku wymiany ognia w powietrze wylatują też sterty drzazg i wiórów. Piękne, ale... fra-me-ra-te... wcho-dzi... w tryb... po-kla-tko-wy... Schodzę na średnie ustawienia PhysX i wracam do dwudziestu kilku klatek.
Warszawa, lato 2010
Jasne, spodziewałem się tego. Najwyższe detale PhysX to wyzwanie dla pojedynczej karty. Pora wytoczyć prawdziwą artylerię. Czystą, referencyjną kartę GeForce GTX 480! Otwieram obudowę i w twarz kopie mnie gorąco. No tak, przecież GTX 460 dobiło sporo powyżej 70 stopni Celsjusza... będzie zabawnie. Odpinam drukarkę i kilka niepotrzebnych mi zabawek na USB, bo dwie potężne karty mogą stanowić wyzwanie dla mojego zasilacza, lepiej odciążyć go maksymalnie. Swoją drogą, olbrzymia GTX 480 ledwo mieści się w obudowie między tylną ścianką a rackiem na dyski. No, teraz to naprawdę jestem zgrzany. Chwila konfiguracji i lecimy znowu z Mafią II.Empire Bay City, lato 1951
No i to rozumiem! Teraz wszystko śmiga na najwyższych ustawieniach bez żadnych przycięć. Walka wygląda absolutnie rewelacyjnie. Rozpadające się kartki papieru, sypiące się dookoła wióry, chlapiąca krew i realistycznie renderowane płomienie... Zabijam główny cel i po chwili wracam na ulicę, by znowu pomęczyć samochód. Koncentruję się na modelu zniszczeń, ale tu chyba PhysX nie gra kluczowej roli, bo nie mogę się dopatrzyć czegoś nowego. Nachodzi mnie refleksja: wszystko fajnie, ale przecież w mojej obudowie znajdują się dwa piekielnie mocne układy graficzne, warte sporo kasy. Właśnie, moment, coś tu ciepło mi w nogę...Warszawa, lato 2010
Otwieram obudowę i już wiem, że długo się tak nie pobawię, na pewno nie wtedy, gdy temperatura otoczenia przekracza 30 stopni Celsjusza. Dwie niemal przytulone do siebie karty z procesorami Fermi na pokładzie grzeją się dodatkowo swoją bliskością. Sprawdzam, czy w lodówce mam jajka lub coś innego do usmażenia. Nie. Czyli nie ma sensu trzymać tych kart razem. Chłodzę wnętrze, żeby nie poparzyć rąk. Demontuję GTX 460, zostawiam GTX 480. Pora sprawdzić, czy potwór kosztujący prawie dwa tysiące złotych podoła temu, czemu nie podołał jego młodszy brat, wart skromne osiem stówek...Empire Bay City, lato 1951
Chwila jazdy po mieście, jak najszybciej, by dotrzeć na miejsce walki. Znowu wycinam cyngli Grubasa i... w zasadzie nie widzę różnicy. Czyli, krótko mówiąc, druga karta nie jest mi wcale potrzebna. Framerate nie spada poniżej rozsądnych granic, mimo pozostawionych najwyższych ustawień PhysX. Ewidentnie, GTX 480 właśnie na moich oczach robi to, czego nie powinna robić: samodzielnie obsługuje zarówno wszystkie podstawowe funkcje jak i całą zasobożerną technologię PhysX. Może po prostu Mafia II jest tak dobrze napisana? Nie mam pojęcia.
Warszawa, lato 2010
Pora na ostatni element - 3D. Okularki leżą obok mnie i się kurzą, kuszą. Trzeba wreszcie zabrać się za instalację oprogramowania. Wkładam dostarczoną mi płytkę i... zostaję odesłany z kwitkiem. Sterowniki do emitera IR są niekompatybilne ze sterownikami karty graficznej. Zaglądam do instrukcji (RTFM to złota zasada, a o niej zapomniałem) i widzę, ze mam odinstalować moje stery i zainstalować te z płyty. Starsze. Dobra, jedziemy... nie jedziemy. Sterowniki są dla Visty, a u mnie - jak raz - Siódemka. Sprawdzam jeszcze raz oprogramowanie do emitera i spadam z krzesła. Jest z ... 2006 roku! W rozpaczy wołam na pomoc wujka Google i razem znajdujemy nowy zestaw, aktualny. Najtrudniej z tymi sterownikami do 3D Vision USB (nadajnik IR jest tak podpięty), ale i to wreszcie się wykopuje. Odpalam test, śmiga, zanurz\am się w grafice 3D, pora obejrzeć jak wygląda w tym wydaniu Mafia II.Empire Bay City, lato 1951
Informacja o 3D się wyświetla, wracam na ulice amerykańskiego miasta. Tu już nie zrobię fotek, muszę opisywać słowami. Jest... dziwnie. Chyba jednak 22 cale to odrobinę za mało, by naprawdę zanurzyć się w 3D. Rozglądam się dookoła, kroję pierwszą lepszą brykę, ruszam na misję i... spowija mnie błękit. Po nim zaś absolutna czerń.
Warszawa, lato 2010
System wstaje na nowo, komunikat błędu jest nieco zagadkowy - nie tylko dla mnie, ale i dla systemu, który nie umie go zdiagnozować. Zakładam, iż problem może mieć trzy genezy: temperaturę, zasilanie (czyżby 3D jadło aż tyle więcej prądu?), albo... moją radosną żonglerkę sterownikami i sprzętem. Przecież w ostatnich godzinach wpinałem i wypinałem karty graficzne, a potem walczyłem z wadliwie działającymi sterownikami, nim znalazłem właściwe. Może nie były właściwe? Hmmm... tak czy inaczej, dochodzę do wniosku, iż pora złożyć broń i zacząć pisać. Pewnie potem poprawię konfigurację, pogrzebię w rejestrze... ale artykuł póki co nie może czekać. W sumie 3D na znacznie lepszym sprzęcie obejrzę też na targach Gamescom w Kolonii - i na pewno o tym opowiem.
