Wstępny werdykt po zapoznaniu się z wersją demo Asura's Wrath brzmi: to może się udać! Pomimo wielu niedoskonałości nowy slasher Capcomu jest bardzo grywalny.
Wstępny werdykt po zapoznaniu się z wersją demo Asura's Wrath brzmi: to może się udać! Pomimo wielu niedoskonałości nowy slasher Capcomu jest bardzo grywalny.
Niezaznajomionym z tematem wyjaśnię, że głównym bohaterem Asura's Wrath jest tytułowy Asura, którego córka została porwana, a on sam został wygnany na Ziemię. Drugi człon nazwy gry oznacza nastawienie naszego protagonisty (wrath to z angielskiego gniew), którym kieruje chęć zemsty. Fabuła bazuje na azjatyckiej mitologii i Capcom chce, by odegrała ona ważną rolę, gdyż przerywniki filmowe – zdaniem jednej z organizacji zajmujących się przyznawaniem kategorii wiekowych – trwają aż siedem godzin. Po demie ciężko wyrokować, czy historia będzie absorbująca – dialogów było całkiem sporo, przerywników również, ale kwestie wypowiadane przez postacie budziły jedynie uśmiech politowania. Były bowiem tak sztampowe, że momentami miałem ochotę po prostu je przewinąć. I tak wszystko sprowadzało się do walki, a na ocenę opowieści przyjdzie czas później.
Przyznam szczerze, że początkowo miałem żal do twórców o to, jak mnie potraktowali. Przez pierwszych kilka minut musiałem oglądać przydługą scenkę, podczas której moje zadanie ograniczało się wyłącznie do wciskania odpowiednich przycisków we właściwych momentach. Quick Time Eventy to nieodłączna część rozgrywki – sekcje te przeważają w demie. Dopiero później dostałem trochę przestrzeni i mogłem pobiegać Asurą, ale jedynie w dwóch kierunkach. Praktycznie przez cały piąty poziom o nazwie Hollow Victory nie mogłem wykazać się żadną inicjatywą.
Spuszczony ze smyczy zostałem w The Final Lesson. Tutaj walka toczyła się na arenie o dość pokaźnych rozmiarach. Szkoda, że poziomy nie zostały zamienione miejscami – lepsze pierwsze wrażenie zrobiłby jedenasty. Dlaczego? Bo wreszcie mogłem przetestować dogłębnie poszczególne ataki i inne możliwości bohatera. Co powiecie na ostrzeliwanie wroga pociskami wydobywającymi się z naszej pięści? Albo na przechwytywanie przeogromnych rakiet i odsyłanie ich z powrotem w stronę statku nieprzyjaciela? Ciekawie prezentuje się system Burst – po zadaniu określonej liczby ciosów napełniamy specjalny pasek, a po wciśnięciu odpowiedniego przycisku, wprowadzamy bohatera w tryb szału, podczas którego siła naszych ataków się zwiększa. Możemy je na kilka sposobów, ale niestety, w tej kwestii twórcy nie popisali się – kombosów jest jak na lekarstwo. Oprócz nich możemy także blokować, jak również korzystać z uników. Szczególnie przypadło mi do gustu to, że po przyjęciu serii ciosów, kiedy chylimy się ku upadkowi, na ekranie pojawia się ikona przycisku – gdy wciśniemy go na padzie, nasz bohater nie poleci na ziemię, lecz wstanie i będzie szybciej gotowy do dalszej walki.
A jak gra się w Asura's Wrath? Całkiem przyjemnie – jestem w stanie przyzwyczaić się do sekcji Quick Time Event i poczekać cierpliwie na fragmenty, wymagające ode mnie wykazania się zręcznością. Są one bardzo grywalne – wszystko dzieje się bardzo szybko, momentami nawet zbyt szybko, zadawanie kolejnych ciosów jest dziecinnie proste, wręcz intuicyjnie, i – co najważniejsze – sprawia ogromną frajdę. Pod warunkiem, że przymknie się oko na grafikę oraz polubi się groteskową przemoc. Mamy tutaj przerysowanych do bólu przeciwników o monstrualnych rozmiarach, a także bohatera, który jest w połowie człowiekiem, a w połowie bogiem i może posiadać nawet sześć rąk. W demie poziom trudności był bardzo niski – naprawdę trzeba się postarać, by zginąć. Mam nadzieję, że pełna wersja będzie stanowić większe wyzwanie. Zwłaszcza pod koniec kampanii.
