Jak zostać Mistrzem Gry - kilka prostych porad

3) Gracie w to razem, to nie jest MG vs Gracze. Niby oczywiste, ale spotkałem się z MG, którzy postawili sobie za punkt honoru, że "jego" postacie muszą wygrać. Gra się dla wspólnej rozrywki i prawadzi dla graczy (i dla własnej frajdy). Każdy powinien wyjść z sesji zadowolony.

O masz, ja z kolei miałem sytuację z drugiej strony. Jeden z graczy, gdy mu się taki głupi pomysł włączał od czasu do czasu, próbował rozwalić sesję. Ale robił to w cwany sposób. Od prób znalezienia dziur fabularnych w opowieści, po robienie takiego koxa, żeby przechodzić przez wszystkie walki gładko lub przez wszystkie sytuacje społeczne (bo był np. wysoko postawionym urzędasem). Ogarnięty GM poradzi sobie, ale nikomu początkującemu nie życzę trafienia na taką osobę na początku swojego mistrzowania.

Bardzo fajny artykuł. Z jednej strony mocno dużo ogólników, ale gdyby wchodzić w szczegóły, to potrzeba by nie 4, a 40 stron :) Mam nadzieję na rozwinięcie w przyszłości.

Uważam, że w takim miejscu wartobyłoby wskazać, gdzie można szukać potencjalnych graczy. Czy chcemy, czy nie, w internecie znajdują się połecznośći, które w tym pomagają. Rzecz jasna najlepiej, jak się gra z osobami, z którymi się znamy twarzą w twarz, ale internet daje w kwestii tworzenia grup dużo większe możliwości. Co do lokalnych sklepów, czy klubów z grami, to też warto byłoby zrobić taką listę. Lata temu na warszawskiej polibudzie było klub gier fabularnych Agressor - pamięta ktoś? :)

Z racji tego, że sam jestem Mistrzem Gry od lat ponad 25 (jak widać jest to rozrywka, która niekoniecznie nudzi się z wiekiem), to dodam parę punktów od siebie:

1) Praktycznie każdy system rpg posiada gotowe scenariusze, najlepiej od nich zacząć wspólną przygodę.

2) Jeśli stosujecie jakieś "house rules", to ustalcie to przed sesją. Szkoda tracić czas na dyskusję w trakcie.

3) Gracie w to razem, to nie jest MG vs Gracze. Niby oczywiste, ale spotkałem się z MG, którzy postawili sobie za punkt honoru, że "jego" postacie muszą wygrać. Gra się dla wspólnej rozrywki i prawadzi dla graczy (i dla własnej frajdy). Każdy powinien wyjść z sesji zadowolony.

4) Kolejny banał, ale oglądajcie filmy, czytajcie książki, grajcie w gry komputerowe i słuchajcie muzyki. Nawet pojedyncza ścieżka dźwiękowa potrafi zainspirować do stworzenia fajnej przygody.

5) Było o tym w artykule, ale podkreślę to od siebie. Warto wsłuchiwać się w feedback od graczy. Ja raz na jakiś czas robię tzw. "ankietę satysfakcji gracza" z pytaniami o to co się podobało, co nie, jacy bohaterowie niezależni ich interesują lub na co chcieliby nacisk w przyszłości. Rzecz jasna nie stosuję się do tego w 100% (w końcu to ja kreuję kampanię), ale wiem na co zwrócić większą uwagę.

Na koniec dodam, że Vampir: Maskarada jest częścią większego systemu zwanego Światem Mroku (z wilkołakami, magami, wampirami, duchami, łowcami tych poprzednich), który jest bardzo rozbudowany i dzieje się w naszej rzeczywistości.