Ubiegły rok był udany dla branży filmowej. Najlepszym tego dowodem jest poniższa piętnastka tytułów, obok których nie można przejść obojętnie.
Ubiegły rok był niezwykle mocny dla animacji. Nic więc dziwnego, że na liście znajdują się aż cztery pozycje skierowane do całej rodziny. Niech jednak nie zwiedzie Was kolorowa produkcja Pixara, bo Co w duszy gra zdecydowanie nie jest filmem animowanym dla najmłodszych. Tym razem studio zrobiło produkcję dla swoich starszych widzów, którzy dorastali wraz z pierwszymi filmami studia. Mamy więc do czynienia z dojrzałą, niezwykle mądrą (jak to u Pixara) i podnoszącą na duchu refleksyjną opowieść o życiu.
Główny bohater Co w duszy gra udowadnia, że nigdy nie jest za późno na marzenia, ale w pogoni za ich realizacją łatwo przeoczyć prawdziwe powołanie, które sprawia radość i pozwala pomóc uczynić świat lepszym. W animacji nie brakuje również poruszenia wątku konfliktu pokoleń, które ma wyjątkową rolę do odegrania w całej historii. Również w oprawie audiowizualnej Pixar przeszedł samego siebie, oferując najładniejszą i najlepiej brzmiącą animację w historii.
Uwielbiam kino nowej przygody, a gdy rozgrywają się w postapokaliptycznym świecie, jestem całkowicie kupiony. Dlatego też przy Rayi i ostatnim smoku bawiłem się trochę lepiej niż przy Co w duszy gra. Może to też kwestia pierwszego zwiastuna, który sprawił, że mocno czekałem na premierę. I na szczęście się nie zawiodłem, bo Disney w 2021 roku udowodnił, że nie musi oddawać palmy pierwszeństwa Pixarowi i samemu może dostarczać świetnych animacji, kontynuując dobrą passę po Zwierzogrodzie i Vaianie.
Raya i ostatni smok zachwyca doskonale zbudowanym światem, opartym na wrogich sobie klanach i mitologii. Disney zaskakuje również opartą na współczesnych problemach historią, która pokazuje zgubny wpływ różnic poglądów w obliczu nadciągającej katastrofy. Bez żadnych wątpliwości studio daje cenną lekcję nie tylko najmłodszym, ale również starszym widzom, szczególnie w dzisiejszych, niespokojnych czasach. Warto więc wyruszyć w tę podróż.
Ubiegłoroczny sezon Oscarów nie należał do najmocniejszych, ale wśród nominowanych w głównej kategorii znalazło się kilka perełek. Bez wątpienia jedną z nich było Nomadland od jednej z najoryginalniejszych współczesnych reżyserek. Chloe Zhao dała się poznać jeszcze w 2017 roku za sprawą niezwykle naturalistycznego Jeźdźca. Swój talent do dokumentalnej formy wykorzystała w Nomadland, które przedstawia życie współczesnych nomadów. To nie tylko zapis historii prawdziwych ludzi, ale także przejmujący obraz odnalezienia się w post-industrialnym świecie.
Jednak poza opowieścią o samotnej kobiecie, która wyrusza w wielki świat, aby rozpocząć życie po swojemu, otrzymujemy niezwykłą poetykę charakterystyczną dla twórczości Zhao. Nieśpieszne, powolne tempo oparte na kontemplacji i zadumie przy rewelacyjnych, często skąpanych w półmroku kadrach, pokazuje prawdziwą siłę tego dzieła. Nomadland to najładniejszy film ubiegłego roku, który zadowoli każdego wizualnego purystę.
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Napisz komentarz jako pierwszy!