Recenzja pierwszego odcinka serialu Gra o Tron: Ród smoka. Walka o władzę

Sukcesja

Całkiem ekscytująco zapowiada się również główna historia, w której ponownie otrzymamy walkę o władzę. Już pierwszy odcinek mocno zarysowuje strony konfliktu, obiecując bratobójczą walkę, w której będą się ważyć losy całego królestwa. Martwi jednak skoncentrowanie całej uwagi na raptem kilku bohaterów, którzy są ze sobą bezpośrednio powiązani. Największą siłą Gry o Tron było brak głównego bohatera, pomimo tego, że w pierwszym sezonie wydawało się, że taką postacią będzie Ned Stark. Dodatkowo serial nie obawiał się prezentowania perspektyw kilkunastu różnych bohaterów jednocześnie, którzy znajdowali się w zupełnie innych, często bardzo oddalonych od siebie miejscach bogatego świata stworzonego na kartkach powieści George’a R.R. Martina.

Tego w Rodzie smoka na razie brakuje. Piloty seriali rządzą się własnymi prawami i czasami nie są reprezentatywne dla całego sezonu, czy serialu, ale to na razie moja najpoważniejsza obawa względem tej produkcji. Magia Gry o Tron jest co prawda żywa w Rodzie smoka, ale wątpię, aby długo można byłoby ją wykorzystywać, gdy w parze z tym nie pójdą inne elementy czyniące z tamtego tytułu wielkiego serialu. Tym bardziej że historia walki o tron może być powtórką z rozrywki, tylko tym razem w wersji mikro. Wszystkie te wątpliwości może rozwiać już drugi epizod, ale na razie wolę nie nastawiać się, że Ród smoka dostarczy równie poważną, stawiającą na kwestie polityczne, ale niezapominającą o sprawach społecznych, czy religijnych historię, jak robiła to Gra o Tron.

Już teraz można napisać wiele ciepłych słów o głównych aktorach tego widowiska. Paddy Considine jest świetny w roli króla targanego wątpliwościami związanymi z sukcesją tronu. Nie ustępuje mu Matt Smith, jako demoniczny, wręcz szalony brat, który kradnie show w każdej scenie, w której się pojawia. Jego postać charakteryzuje silny magnetyzm, który z pewnością zaprocentuje w kolejnych odcinkach. Warto pochwalić także nastoletnią obsadę, w szczególności Milly Alcock, której młoda wersja Rhaenyry przypomina Daenerys z Gry o Tron. Serial przy pomocy jej postaci nie ucieka od wątków feministycznych, określających rolę kobiet w społeczeństwie, dla których rola królowej nie jest wskazana. Dobrze to koresponduje z tym, o czym była Gra o Tron, szczególnie pamiętając całą drogę spadkobierczyni rodu Targaryenów.

Ród smoka to dużo wyższa półka od dwóch ostatnich sezonów Gry o Tron. Serial powrócił do korzeni, przywracając uwielbiane przez fanów elementy, które uczyniły tamtą produkcję wielką. Mimo to już w pierwszym odcinku pojawiły się pewne znaki ostrzegawcze, szczególnie dotyczące historii i braku wielostronnej narracji, która nie zamknie widzów w jedynie niewielkim wycinku wielkiego Westeros. Przyczepić się można również do odstających efektów specjalnych, ale już scenografie, kostiumy, czy charakteryzacja nie pozostawiają żadnych złudzeń, że po wielu latach Gra o Tron powróciła i następne odcinki pokażą, czy Ród smoka zapewni nam kolejne lata pełne ekscytujących przygód w fantastycznym świecie.