Recenzja serialu Cyberpunk: Edgerunners. Tajemnice Night City

Uliczny szczur

Głównego bohatera ciężko jest początkowo polubić. Zagubiony chłopak podejmuje same złe i szkodliwe dla siebie samego decyzje. Dlatego jestem pod ogromnym wrażeniem, jak dobrze twórcy potrafili poprowadzić tę postać na przestrzeni wszystkich dziesięciu odcinków. Jego rozwój jest wiarygodny i angażujący. Tym bardziej, gdy stanie się ważnym ogniwem w drużynie Maine’a, który zastępuje mu ojca. Ale każdy z bohaterów ma bezpośredni wpływ na Davida i podejmowane przez niego decyzje. Szczególnie Lucy, z którą Martineza zaczyna łączyć coś więcej, niż czysto zawodowa relacja.

Dziewczyna jest niezwykle zdolną netrunnerką, która skrywa pewną tajemnicę. To kolejny mocny wątek w Cyberpunk: Edgerunners, który twórcy konsekwentnie rozwijają przez niemal cały serial. Pozwala on lepiej zrozumieć Lucy, która nie jest jedynie postacią poboczną całego tego widowiska. Dlatego też zakończenie anime jest zaskakująco poruszające, pozostawiając po sobie uczucie, jakby właśnie rozegrało się kilkugodzinne zadanie poboczne.

Czy jest więc do czego się przyczepić? Cyberpunk: Edgerunners korzysta z ograniczeń wiekowych dla widzów dorosłych, ale nie zawsze w odpowiedni sposób. Night City przesycone jest seksualizacją, brutalnością, nagością i przemocą, ale twórcy potrafili nadmiernie to wykorzystać. Nie brakuje więc scen, które odrzucają swoją dosłownością, prezentując przesyt w najprostszym uczynieniu anime produkcją wyłącznie dla dorosłych odbiorców. Mimo to takie ujęcia są w mniejszości i widzowie mogą cieszyć się dojrzałym podejściem do niektórych kwestii, a także bardzo krwawą zabawą, w której trup ściele się gęsto. Szczególnie że sceny akcji są niezwykle dynamiczne, a liczne wymiany ognia emocjonujące na tyle, że można miejscami pożałować, że nie są elementem gry.

Najbardziej kłopotliwa jest jednak warstwa wizualna serialu. Charakterystyczna, stylizowana kreska nie każdemu przypadnie do gustu. Sam jestem jedną z tych osób, która przy dłuższym seansie odczuwała dyskomfort z obcowania z tak kontrastującymi, neonowymi barwami, odczłowieczającymi bohaterów tego widowiska. Trzeba przyznać, że Cyberpunk: Edgerunners ma oryginalny i odważny styl graficzny, ale nie zdziwię się, jeżeli będzie to dla wielu widzów stanowić przeszkodę nie do przejścia. Co jednak ciekawe, od ósmego odcinka Studio Trigger zmieniło graficzny charakter swojej produkcji, prezentując kreskę, która spodoba się zdecydowanie większej publiczności. Serial nadal wygląda świetnie i nic nie stracił ze swojego uroku. Szkoda, że od początku nie zdecydowano się na wykorzystanie takiego stylu.

Cyberpunk: Edgerunners przetestuje siłę marki, pomimo tego, że dobra produkcja potrafi obronić się sama. Jednak w tym przypadku nie mówimy o kolejnym Netflixowym anime, ale o rozbudowaniu jednego z najważniejszych uniwersów ostatnich lat. Serial anime sprawdza się w tej roli bardzo dobrze, pomimo pomniejszych potknięć. Fanów gry CD Projekt RED raczej nie trzeba namawiać, zaś reszta powinna zaryzykować i sprawdzić, czy Night City to odpowiednie miejsce dla nich. Nawet jeżeli oferowany przez serial styl graficzny nie do końca jest tym, czego byście oczekiwali.