Wiecznie biedy poszukiwacz skarbów
To samo tyczy się eksploracji. Mapa świata usłana jest wartymi odwiedzenia miejscówkami. Ukryte świątynie, zakopane skarby, miasteczka, w których znajdziemy drobne zlecenia – jest tego sporo. Niestety, gra nie nagradza nas dostatecznie dobrze za czas poświęcony na dodatkowe aktywności. Tę rolę miał na swoich barkach dźwigać oryginalny system rozwoju postaci, ale i on poległ z kretesem. Zaimplementowany system nie opiera się tutaj na standardowym pasku XP, rosnącym wraz z kolejnymi wypełnionymi misjami i pokonanymi przeciwnikami. Bohaterów rozwijamy poprzez swojego rodzaju znajdźki.
Istnieją dwie zakładki z umiejętnościami. Pierwsza, dotyczy każdej postaci z osobna i raczej są to zdolności aktywne. Druga jest wspólna dla wszystkich pięciu protagonistów. Obie ulepszyć możemy wyłącznie dzięki specjalnym przedmiotom. Na pierwszy rzut oka system wydaje się być ciekawy, szczególnie dla osób, które lubią zajrzeć pod każdy kamień. Niestety i do tej mechaniki szybko wkrada się chaos. Już podczas ogrywania drugiego rozdziału zorientowałem się, że kolejne skille są nam zupełnie zbędne i nie ma powodu, by silić się na szukanie wzmocnień. Zaznaczę, że kampanie aż trzech postaci ukończyłem bez odblokowywania żadnych personalnych zdolności. Dużo przydatniejsze są te we wspólnej zakładce. Sposób ich działania jest stabilniejszy, a korzyści bardziej zauważalne.
U podstaw wielu problemów, z którymi boryka się Weird West leży system walki. Twórcy chcieli przemycić tutaj dynamiczne pojedynki w stylu znanym z top-down shooterów, co zupełnie się nie sprawdziło. W trakcie potyczek po raz kolejny prym wiedzie chaos. Wojownicy biegają bez ładu i składu, a ich wystrzelanie nie stanowi większego problemu. Zabrakło tutaj emocjonującej wymiany ognia z taktycznym podejściem pozwalającym na wykorzystywanie umiejętności lub otoczenia. Nawet bullet time będący podstawową zdolnością nie robi tutaj wrażenie.
Weird West od strony technicznej
Oprawa audiowizualna Weird West to coś, za co należy się ekipie WolfEye Studios uznanie. Całość jest utrzymana w spójnym tonie i idealnie oddaje charakterystykę mrocznego dziwnego zachodu. Cel-shading dopina całości, tworząc klimat, koło którego ciężko jest przejść obojętnie. Poziom udźwiękowienia utrzymany jest na podobnym, bardzo wysokim, poziomie. W szczególności pochwalić należy pracę narratora, którego głos idealnie wpisuje się w stylistkę. Weird West boryka się z garstką drobnych problemów technicznych, które choć widoczne, to nie są zbyt dotkliwe. Należy jednak pamiętać o częstych zapisach, bo gra może spłatać nam wrednego figla. Najbardziej w oczy rzuca się marnie zaprojektowane AI. Warto zaznaczyć, ze twórcy pracują nad kolejnymi poprawkami. Nawet na przestrzeni czasu, w którym ogrywałem grę, doczekałem się kilku aktualizacji z istotnymi usprawnieniami.
Czy warto zagrać w Weird West?
Ponarzekałem sobie, to teraz czas się z tego wytłumaczyć. Weird West urzekł mnie klimatem i pomysłem na projekt świata. Jest mrocznie, brutalnie i surowo. Z biegiem czasu dałem się przekonać do narracji i sposobu prowadzenia fabuły. Doceniam to oryginalne i świeże podejście nawet pomimo tego, że niekoniecznie trafia ono w moje gusta. Nie mogę jednak przymknąć oka na brak balansu i szlifów we wszystkich istotnych dla rozgrywki mechanikach. Mam wrażenie, że WolfEye Studios postawiło na ilość, a nie jakość. Z tej produkcji dało się wyciągnąć odrobinę więcej, a dobrym rozwiązaniem mógłby okazać się kilkumiesięczny pobyt w Early Access.
Nie ma jeszcze żadnych komentarzy. Napisz komentarz jako pierwszy!