Mityczna, czarna wyspa
Mityczna, czarna wyspa
Retrogram: Black Isle Studios
Założycielem i głównym animatorem całego przedsięwzięcia był Szkot, Feargus Urquhart, który kilka lat wcześniej rozpoczął swą pracę w Interplayu, jako zwykły tester gier. Jako twórca oddziału został on oczywiście mianowany również jego dyrektorem. Sama nazwa jest zresztą właśnie pomysłem Feargusa – Black Isle to nazwa wyspy u wybrzeży jego rodzimej Szkocji. Wśród ludzi, którzy wraz z nim najbardziej przyczynili się do tak widocznego i znaczącego zaistnienia nowej marki w świecie elektronicznej rozrywki, znaleźli się między innymi Chris Awellone, Josh Sawyer i Chris Jones (który opuścił jednak studio po premierze pierwszego Fallouta, by powrócić do niego ponownie po zakończeniu prac nad Arcanum).
Wielki debiut
Popularność tytułu, która przełożyła się bezpośrednio na sukces finansowy, zadecydowała o powstaniu drugiej części postapokaliptycznego cyklu – rok później ma miejsce premiera gry Fallout 2. Sequel oferuje jeszcze więcej możliwości i atrakcji, niż poprzednia część, bardzo szybko wchodząc do ścisłego kanonu gier cRPG. Rzadko zdarza się, że zarówno fani, jak i krytycy są podobnego zdania – gra dobrze się sprzedaje i otrzymuje bardzo dobre recenzje na całym świecie.
Symbioza
Nie zmienia to faktu, iż obydwa studia współpracowały w pewien sposób ze sobą, jednak była to współpraca, która rozpoczęła od licencji Infinity Engine, następnie zaś wymiany i wzajemnego uzupełniania pewnych jego modyfikacji. I tak, po sukcesie Falloutów, Black Isle przystąpiło do prac nad kolejnym cRPG, tym razem opartym na licencji Dungeons & Dragons, a zatytułowanym Planescape: Torment. Studio zmodyfikowało nieco dla własnych celów oryginalny silnik BioWare, dodając kilka nowych funkcjonalności. Część z nich została z kolei wykorzystana przez Kanadyjczyków przy produkcji Baldur’s Gate 2, przy czym Infinity Engine doczekał się kolejnych, autorskich zmian z ich strony.Ta właśnie - poddana ponownym modyfikacjom - wersja silnika, uzupełniona o kilka zmian powstałych przy produkcji Tormenta, posłużyła do napędzenia nowej gry Black Isle, czyli Icewind Dale. Która zresztą również dość szybko doczekała się sequela i dodatków. Widać więc tutaj bardzo ciekawy łańcuch zależności i niemalże pełną symbiozę tych dwóch deweloperów w kwestii dotyczącej stworzonego przez BioWare silnika.
GramTV przedstawia:
Słowem i mieczem
Jak gdyby w odpowiedzi na narzekania zwolenników akcji i zabijania dziesiątek potworów, Black Isle przystąpiło do prac nad swą kolejną grą, opartą na licencji jednego ze światów Dungeons & Dragons. Wydany w 2000 roku Icewind Dale był bowiem w zasadzie nietypowym hack’n’slash, w którym zamiast jednego superbohatera mieliśmy możliwość poprowadzenia w bój całej wieloprofesyjnej drużyny. O ile więc Torment był nastawiony głównie na opowiedzenie pewnej historii, a Baldur’s Gate było zbalansowane, o tyle Icewind Dale był grą idealną dla miłośników taktycznych rozgrywek z hordami potworów. Oczywiście gra posiadała fabułę oraz pewną możliwość interakcji z NPCami, jednak jej głównym założeniem było nieustanne parcie naprzód i eksterminacja kolejnych przeciwników. 
Okazało się, iż taka formuła doskonale przyjęła się na rynku, o czym świadczą dwa dodatki do pierwszej części (a w zasadzie dodatek wraz z darmowym dodatkiem), czyli Icewind Dale: Heart of Winter oraz Trials of the Luremaster wydane w 2001 roku. Rok później miała zaś swoją premierę jej druga część, uwzględniająca wszelkie zmiany wprowadzone w dodatkach i charakteryzująca się identycznym jak w przypadku poprzedniczki stylem rozgrywki. Fabuła była tak naprawdę pretekstem do podróży przez kolejne lokacje wypełnione po brzegi wrogo nastawionymi do drużyny stworzeniami. Ostatnią produkcją studia Black Isle był wydany w 2004 roku sequel konsolowej wersji Baldur’s Gate, opatrzony podtytułem Dark Alliance II.
Upadek
Na kolejne spektakularne odejścia nie trzeba było długo czekać. Duża część pracowników Black Isle, jakby wyczuwając fakt, iż znajdują się na tonącym okręcie, rezygnuje z pracy. W listopadzie tego samego roku opuszcza firmę również J.E. Sawyer, główny projektant niedoszłego Fallouta 3 – tym razem nie komentuje on przyczyn swojego odejścia, stwierdzając jedynie lakonicznie, iż nie były to ani kwestie osobiste, ani też zdrowotne. Losy Projektu Van Buren, choć już w dużej mierze ukończonego, stanęły pod znakiem zapytania. Hiobowa wieść dotycząca jego przyszłości przyszła 8 grudnia wraz z decyzją Interplaya. Pozbawiony już niemalże całej siły napędowej oddział zostaje ostatecznie zamknięty. I jak już wspominaliśmy, poza informacjami o złych wynikach finansowych firmy-matki, nie podano żadnego innego oficjalnego powodu zamknięcia Black Isle Studios. 
W ogóle całą sprawę odejścia czołowych pracowników i zamknięcia studia otacza do dziś atmosfera niedomówień i spekulacji. Czasem, w którymś z wywiadów – tak jak w tym dla Gamespot – jeden z byłych pracowników wspomni o jakichś naciskach, czy psującej się atmosferze współpracy z Interplayem. Co najciekawsze, decyzja ta nie miała znamion rzeczy ostatecznej – co jakiś czas pojawiały się plotki o możliwej w bliżej nieokreślonej przyszłości reaktywacji studia. Przybrały one na sile w tym roku, kiedy obecny szef firmy Herve Caen, oświadczył podczas jednego z kwartalnych podsumowań, iż obecnie firma Interplay skupia się na zabezpieczeniu finansowym projektu gry MMO opartego na świecie Fallouta.
After the bombs
W związku z pracami nad tym drugim tytułem, do ekipy powrócił również Josh Sawyer, który dołączył do dawnych kolegów porzuciwszy pracę nad sygnowaną nazwiskiem słynnego Johna Romero konsolową grą cRPG Gauntlet: Seven Sorrows. Który to projekt, dodajmy, po jego odejściu również został zawieszony.Warto tutaj również wspomnieć o fakcie, iż rezygnacje kluczowych pracowników z zespołu Black Isle miały miejsce już dużo wcześniej. W roku 1998, po zakończeniu prac nad pierwszym Falloutem, studio opuścili Tim Cain, Leonard Boyarsky i Jason Anderson. Założyli oni własne – też już zresztą nieistniejące – studio Troika Games i skupili się na produkcji przeznaczonych na pecety gier cRPG. O losach tego teamu opowiemy jednak przy innej okazji.
Produkcje sygnowane przez Black Isle Studios – o każdej z nich opowiemy już wkrótce w Retrogramie – to:
- Fallout (1997)
- Fallout 2 (1998)
- Planescape: Torment (1999)
- Icewind Dale (2000)
- Icewind Dale: Heart of Winter (2001)
- Icewind Dale: Heart of Winter - Trials of the Luremaster (2001)
- Icewind Dale II (2002)
- Baldur's Gate: Dark Alliance II (2004)
Komentarze
107
Zaloguj się
Lucas_the_Great
Redaktor
27/01/2010 00:06
Usunięty
Usunięty
26/01/2010 22:00
Usunięty
Usunięty
05/07/2008 23:12
Trwa Wczytywanie
