FIFA 10 – pierwsze wrażenia (PS3)
Zeszłoroczna edycja, posiadająca zdecydowanie więcej zalet aniżeli wad, okazała się znakomitą prognozą, zwiastującą niejako odrodzenie się zasłużonego piłkarskiego tasiemca. Ujmując rzecz najprościej, gra poszła w dobrą stronę. Nacisk położono na dynamizm i czystą przyjemność czerpaną choćby z samego obserwowania zawodników, które to cechy wymieszano z rozsądnie potraktowanym realizmem. Tegoroczne wydanie FIFA ma - według zapowiedzi – sprawić, że wirtualne kopanie piłki dostarczy jeszcze intensywniejszych doznań. Czy udało się to osiągnąć?
Pełna kontrola
GramTV przedstawia:
Jedną z najważniejszych nowości, którą chcieliśmy zobaczyć w akcji, była usprawniona kontrola nad zawodnikami, którymi tym razem można dryblować w pełnych trzystu sześćdziesięciu stopniach. Jak to się sprawdza w praktyce? Świetnie! Różnica - w porównaniu do poprzedniego wydania gry - jest naprawdę ogromna. Kontrola nad piłkarzami zyskała niespotykaną wcześniej głębię. Zawodnicy są teraz bardzo czuli na każde wychylenie „grzybka” na padzie. Powoduje to początkowo chwilową dezorientację (zbyt mocne wychylenie analoga może oznaczać np. zderzenie z obrońcą i stratę piłki) przy próbach konstruowania wyćwiczonych zagrań. Wystarczy jednak kilka spotkań, by zdać sobie sprawę z tego, jak bardzo brakowało owego w pełni płynnego systemu w poprzednich „piłkarzykach” od EA Sports. Przyznamy, że porównując po kilku rozegranych meczach FIFA 10 z tą z ubiegłego sezonu, ciężko było nam przestawić się z powrotem na sztywny mechanizm, który szybko okazał się dosyć toporny, mniej wygodny i ograniczający działania Gracza. Brawo za postęp w tym aspekcie! 
Towarzyszy temu mnóstwo szczegółów urozmaicających prezentację meczu. Futboliści potrafią zgrabnie przeskakiwać nad nogami przeciwników, próbujących odbierać piłkę wślizgiem, machają rękami kiedy chcą otrzymać podanie, potrafią nawet potknąć się i przewrócić w przypadku kiksa (co może nie jest specjalnie motywujące, ale wygląda niezwykle urzekająco). Nawet sędzia potrafi niekiedy włączyć się do gry (oczywiście mimowolnie) rykoszetując podania czy zwinnie przeskakując nad piłką, aby nie przerwać akcji. Wielokrotnie podczas zabawy mimowolnie zdarzyło nam się rzucać frazesy typu „ooo, patrz jak to zrobił!”. I to jest siła nowej odsłony serii FIFA – po prostu czuje się wirtualny mecz na własnej skórze, uczestniczy się w nim i przeżywa emocje do ostatnich sekund.
Prócz tych niewątpliwie miłych wizualnych dodatków pojawiło się także kilka cięć. Przede wszystkim twórcy znacznie uszczuplili zaplecze powtórek i przerywników w trakcie widowisk. Osobiście byłem akurat ich zwolennikiem w edycji 09, ale - jak się domyślam - chciano w ten sposób skupić się przede wszystkim na samej rozgrywce. Z doświadczenia wiem jednak, że znaczna część Graczy i tak wszelkie replaye i dodatkowe wstawki (na przykład zmiany zawodników) najzwyczajniej pomija. Myślimy, że teraz wszyscy powinni być zadowoleni z kompromisu, jaki zaproponowali nam programiści. Ot, dla przykładu, kiedy sfaulujemy zawodnika, arbiter od razu podbiega z wysoko uniesionym kartonikiem, bez zbędnych cut-scenek. Podobnie szybko, dosłownie z biegu, rozgrywane są niektóre rzuty wolne. 
Gra zyskuje dzięki temu na dynamizmie, który jest jeszcze bardziej odczuwalny niż w ubiegłorocznym wydaniu. Gameplay jest bardzo szybki, brak w nim niepotrzebnych przestojów (chyba że ewidentnie gramy na czas, wymieniając dziesiątki podań na własnej połowie). Na wyższych poziomach trudności trzeba wykazać się iście małpią zręcznością, aby opanować sytuację na boisku i stawić czoła bardzo sprawnie i szybko grającej SI. Każde podanie jest wtedy ważne, a szanowanie piłki i rozsądna taktyka są kluczem do sukcesu. 
Nawet na „amatorskim” poziomie jest nieco trudniej niż przed rokiem. Ma na to wpływ mocno usprawniony, czuły i precyzyjny system kontroli zawodników, a także samo zachowanie piłkarzy. Sztuczna inteligencja także doczekała się widocznych udoskonaleń, co najlepiej widać w zachowaniach obrońców i napastników. Pamiętacie, ile spalonych zaliczaliście w FIFA 09? Zgadujemy, że było ich sporo, czasem nienaturalnie dużo w jednym spotkaniu. Ich ilość można było oczywiście zniwelować odpowiednimi modyfikacjami w formacjach i taktyce drużyny. Nie każdy ma jednak ochotę przebijać się przez zbitek opcji i suwaków. Tym razem wirtualni kopacze potrafią lepiej przewidywać poczynania gracza i inteligentniej wystawiają się na dogodne pozycje, unikając zbytniego wybiegania przed obrońców na pozycje spalone. Zredukowanie niepotrzebnych offside’ów, czasem wręcz głupich i zdecydowanie zbyt częstych, ma niebagatelny wpływ na płynny przebieg rozgrywki. Można dzięki temu uniknąć wielu momentów irytacji i złorzeczenia pod adresem wirtualnego sędziego. Przy okazji da się zauważyć, jak świetnie wygląda gra bez piłki i walka zawodników o pozycje. 
Wzorem napastników także i obrońcy starają się mądrzej działać na boisku. Szybciej reagują na zagrania Gracza, odważniej wykonują swoje zadania, wdając się w przepychanki i od czasu do czasu atakując piłkę wślizgami oraz przecinając – wydawałoby się – pewne, czyste podania. Piłkarze naprawdę walczą o futbolówkę, przepychają się, przytrzymują wzajemnie, często grając na granicy faulu. Wygląda to przednio i jako żywo przypomina prawdziwe telewizyjne transmisje.
Stara nowa FIFA
Komentarze
8
Zaloguj się
Usunięty
Usunięty
29/09/2009 18:12
Usunięty
Usunięty
29/09/2009 18:12
Usunięty
Usunięty
29/09/2009 11:17
Trwa Wczytywanie
