Remedy Entertainment nieco rozmieniło się na drobne i zamiast pełnoprawnej kontynuacji Alana Wake'a zaserwowało nam dystrybuowany drogą cyfrową spin-off o podtytule American Nightmare. Czy była to dobra decyzja?
Remedy Entertainment nieco rozmieniło się na drobne i zamiast pełnoprawnej kontynuacji Alana Wake'a zaserwowało nam dystrybuowany drogą cyfrową spin-off o podtytule American Nightmare. Czy była to dobra decyzja?
Tytułowy pisarz w Alan Wake's American Nightmare przypadkiem zostaje uczestnikiem serialu telewizyjnego do którego sam napisał scenariusz, a jego głównym prześladowcą jest jego sobowtór, Mr. Scratch. Początkowo ciężko zorientować się, o co tak naprawdę w tym wszystkim chodzi i dopiero mniej więcej w połowie przekonujemy się, jaki był zamysł twórców. A był całkiem niezły – trzeba przyznać. Sama fabuła trzyma wysoki poziom, choć sposób jej przedstawienia nie do końca przypadł mi do gustu.
W przerywnikach filmowych występują bowiem prawdziwi aktorzy, przebywający prawdopodobnie na tle środowiska wygenerowanego komputerowo. To duży kontrast w stosunku do tego, co możemy zobaczyć podczas właściwej rozgrywki. Znacznie lepiej sprawdziłyby się tutaj cut-sceny przygotowane na silniku gry. Należy jednak pochwalić autorów za to, że świetnie dobrali aktorów, a stroje, w których występują, wyglądają tak samo, jak w trakcie rozgrywki. Napisali także sporą liczbę dialogów, które może i zawierają ciekawe informacje na temat przedstawianej historii, ale brzmią niezwykle sztucznie.
Przed premierą przedstawiciele Remedy zapewniali, że aby móc cieszyć się rozgrywką i fabułą Alan Wake's American Nightmare nie trzeba znać pierwowzoru. W praktyce okazało się, że osoby, które nie miały z nim do czynienia, stracą bardzo wiele. I to nie dlatego, że w nowej odsłonie znalazło się kilka nawiązań do oryginału – chodzi raczej o sposób przedstawienia fabuły w American Nightmare. Kim jest Alan Wake? Co robił wcześniej? Dlaczego walczy z takimi, a nie innymi przeciwnikami? Ciężko tutaj znaleźć satysfakcjonujące odpowiedzi na powyższe pytania. Jedyna, która musi zadowolić graczy brzmi: „to długa historia”.
Podczas gdy Alan Wake skupiał się na skrupulatnym przedstawianiu kolejnych niuansów fabularnych, wprowadzaniu nas do nowego świata, a rozgrywka – w tym strzelanie – było na drugim lub nawet trzecim planie, Alan Wake's American Nightmare sprawdza głównie naszą zręczność. Mechanika rozgrywki nie uległa jednak zmianie - nadal najpierw oślepiamy wrogów latarką, a dopiero później strzelamy. Amunicji mamy pod dostatkiem, a zapasy uzupełniamy podchodząc do specjalnych półek znajdujących się za szklaną szybą. Przeciwnicy atakują nas znacznie większymi grupami niż w pierwszej odsłonie, ale – niestety – ich sztuczna inteligencja nadal pozostawia wiele do życzenia. Zginąć możemy jedynie przez własną nieuwagę lub strzelając na oślep bez uprzedniego skorzystania z latarki – wówczas po prostu zabraknie nam pocisków.
Gracze, którzy liczyli na zróżnicowane lokacje w Alan Wake's American Nightmare, będą srogo rozczarowani. Całość rozgrywa się w obrębie trzech miejsc: pobliskiego hotelu, centrum astronomicznego i kina dla zmotoryzowanych. Co ciekawe, poszczególne miejscówki odwiedzamy kilkukrotnie, wykonując wciąż te same zadania, co również nie wszystkim przypadnie do gustu. Początkowo czułem się oszukany, bo wyglądało to tak, jakby twórcy na siłę rozciągneli grę trwającą półtorej godziny do około czterech i pół – po tym czasie zobaczyłem napisy końcowe. Jednak taki, a nie inny przebieg rozgrywki, ma swoje uzasadnienie fabularne. Wspomniany czas można wydłużyć, jeśli zechcemy zebrać wszystkie maszynopisy.
Graficznie niewiele zmieniło się od czasów Alana Wake'a – zaobserwowałem jedynie kosmetyczne usprawnienia. Należy jednak cały czas pamiętać, że Alan Wake's American Nightmare jest mniejszą produkcją i – mimo wszystko – jedną z najlepiej wyglądających gier dostępnych w usłudze Xbox Live Arcade. Nie mogę jednak zapomnieć fragmentu, w którym zamiast skupić się na zabawie, irytowałem się, gdyż gra zaoferowała mi niezbyt efektowny pokaz slajdów. Na oko wyświetlała pięć klatek na sekundę i, jak się później okazało, nie tylko u mnie wystąpił ten błąd. Prawdopodobnie był on związany ze zbyt dużą liczbą wrogów widocznych na ekranie.
