Uwaga! Poniższy tekst został oparty o fabułę gry Risen, jeśli nie graliście w nią, a zamierzacie to zrobić przed odpaleniem Risen 2: Mroczne Wody, możecie popsuć sobie zabawę.
Uwaga! Poniższy tekst został oparty o fabułę gry Risen, jeśli nie graliście w nią, a zamierzacie to zrobić przed odpaleniem Risen 2: Mroczne Wody, możecie popsuć sobie zabawę.
Stary świat, ziemia naszych ojców, dogorywa w ogniu. Jedyną nadzieją dla wszystkich jest poszukiwanie schronienia w dzikich dżunglach Nowego Świata i na wyspach Mórz Południowych. Może tam uda nam się odbudować cywilizację, może Władcy Tytanów nie dotrą tam za nami. Najpierw jednak trzeba jakoś dotrzeć do Caldery, ostatniego bastionu Inkwizycji i jakimś cudem wsiąść na statek, który i tak może nie dopłynąć do celu. Mara i jej przeklęty kraken, oraz cała menażeria wodnych stworów polują na okręty pośród sztormów. Potęga Kryształowej Fortecy jest wielka, ale ograniczona do lądu. Z drugiej strony może lepiej zginąć próbując? Inaczej od razu można rzucić się w lawę...
Świat nie jest bowiem taki prosty jak się wydaje i skrywa pradawne tajemnice, o których mało kto dziś wie i o których pewnie nikt nie opowiedział tym, którzy wygnali bogów. Choć kto wie? Może ich cele nigdy nie były szlachetne, może od początku wiedzieli, jakie moce budzą? Tak czy inaczej, gdy bogowie odeszli, powrócili tytani. Po całym świecie przetoczyła się Mroczna Fala, zrywając pieczecie założone dawno temu przez bogów. Byliśmy całkowicie bez szans, nieprzygotowani. Tytani to dzieci żywiołów, więc wyglądało to tak, jakby cały świat zwrócił się przeciwko nam. Z trzewi ziemi wśród straszliwych wstrząsów buchnęła lawa, wichry rozszalały się nad lądem i nad wodą. Nie było schronienia.
Powiadają, że w Calderze przebywa człowiek, który zna wiele tajemnic związanych z tytanami. Złe języki szepczą, że i Inkwizycja skrywa paskudne tajemnice. Wszystkie te plotki związane są z wyspą, której ponoć nikt poza wtajemniczonymi nie widział na oczy. Jej nazwa brzmi Faranga. Powiadają, że gdy świat oszalał, tam wciąż był spokój, jakby ten spłachetek lądu pośród morskich odmętów był czymś chroniony. Mówią też, że Farangi już nie ma, że została zniszczona i to ów tajemniczy gość Inkwizycji miał z tym coś wspólnego. Ponoć nie ma oka, bo za wiele zobaczył, ponoć krzykiem w nocy budzi czasem pół fortecy, ale są też i inne plotki...
Czego Inkwizycja szukała na Farandze? Bajają, ze z ziemi wyrosły tam pradawne ruiny, starsze niż cokolwiek zbudowanego przez ludzi. Ma to jakiś związek z bajaniami o Saurianach, jaszczurach, co to niby żyły przed nami, może nawet i przed uwięzieniem tytanów. Są nawet tacy, co z iskra obłędu w oku twierdzą, że Saurianie nigdy nie odeszli, przyczaili się tylko gdzieś w trzewiach ziemi i teraz powrócą, by na nowo zaludnić świat swym pomiotem. Czy początek tego był własnie na Farnadze? Czy została stracona w boju z jaszczurami? A może działo się tam coś jeszcze straszniejszego, związanego z tytanami?
Otóż ponoć Mendoza, czy jak było temu inkwizytorowi, oszalał. Przybył na Farangę, by badać ruiny Saurian, ale coś się stało z jego głową. Może od owego monokla? Umyślił sobie, że da radę zapanować nad jednym z najpotężniejszych tytanów, podporządkować go swej woli. Szaleństwo, to oczywiste. Na dodatek znowu pycha połączona z niewiedzą, bo ponoć okazało się, że uwięziony na Farnadze tytan związany był ze znacznie bardziej złożoną historią. Miał on bowiem okazać się ostatnim z uwięzionych przez bogów. Na dodatek uwięzionym podstępem, który wiele kosztował pewną istotę.
Mroczny Bóg przekonał pozostałych, że Usergor jest zbyt potężny, by chodzić po świecie, gdy zabraknie tytanów. Dlatego miejsce uwięzienia ostatniego z wrogów, stało się i jego więzieniem na wieki. Do czegoś doszło, po wejściu do pradawnej świątyni. Coś się stało pomiędzy Mendozą, Usergorem, tytanem a tajemniczym człowiekiem. Jedno jest ważne: nikt poza tym ostatnim nie opuścił owego miejsca, a Faranga przestała być bezpiecznym azylem. No a teraz ów człek przebywa w ostatnim bezpiecznym miejscu na kontynencie, może nawet i z owym dziwacznym monoklem skrytym pod przepaską...
Ta wojna zagrażała wszystkiemu, co żyje, całemu światu. Dlatego bogowie musieli znaleźć sposób, by ich okiełzać. To było w mitycznych czasach, gdy żyli mityczni bohaterowie, a i tak zajęło to długo. A dziś? Tytani powrócili i kończą swą wojnę, a my jesteśmy jedynie drobna przeszkodą, a może nawet i materiałem na niewolników, na narzędzia. Co lub kto może ich więc potrzymać przed odebraniem swych dawnych włości, dokończeniem dzieła zniszczenia, o którym mówiły przepowiednie? Bogów przecież wygnaliśmy...
