Muzyka w serii Need for Speed zmieniała się równie często, jak charakter i styl rozgrywki w poszczególnych odsłonach gry. Cofnijmy się nieco w czasie i przypomnijmy sobie, jak oficjalne ścieżki dźwiękowe w serii Need for Speed ewoluowały, od pierwszej części, aż po mające na dniach premierę Most Wanted. 
Muzyka w serii Need for Speed zmieniała się równie często, jak charakter i styl rozgrywki w poszczególnych odsłonach gry. Cofnijmy się nieco w czasie i przypomnijmy sobie, jak oficjalne ścieżki dźwiękowe w serii Need for Speed ewoluowały, od pierwszej części, aż po mające na dniach premierę Most Wanted.
Ktoś pamięta jeszcze stareńką pierwszą grę z Need for Speed w tytule? Wielu z naszych czytelników pewnie nie było wtedy nawet na świecie... Gra może już dzisiaj odstraszać swoją oprawą graficzną, ale soundtrack z pierwszego Need for Speed to w dalszym ciągu rzecz, której słucha się z przyjemnością. Połączenie dobrej, energicznej muzyki elektronicznej z hard rockiem okazało się strzałem w dziesiątkę. Niemal wszystkie utwory zostały skomponowane przez Jeffa Dycka oraz Saki Kaskasa. Wyjątek stanowi główny kawałek z menu autorstwa Alistaira Hirsta, który odpowiadał także za końcowy kształt całego soundtracku.
Druga odsłona Need for Speed pod względem muzycznym niezbyt różniła się od pierwszej części. Po raz kolejny w dużej mierze maczali w niej palce Jeff Dyck, Saki Kaskas oraz Alistar Hirst. Tym razem jednak do współpracy zaproszono więcej artystów, z Romem di Prisco na czele. Ten ostatni odpowiada zresztą za główny temat muzyczny w menu, który jest kwintesencją tego, jak brzmiała muzyka elektroniczna w grach w połowie lat 90. Posłuchajcie zresztą sami.
Hot Pursuit to ostatnia część Need for Speed, w której pojawił się numerek przy tytule. Później już dla odróżnienia kolejnych odsłon serii stosowano nowe nazwy, zachowując jednak w tytule kultowe Need for Speed. Podobnie jak w przypadku dwóch pierwszych gier Need for Speed, za oprawę dźwiękową odpowiadali dobrze znani Jeff Dyck, Saki Kaskas, Alistar Hirst oraz Rom Di Prisco. Do ekipy dołączył także Matt Ragan. Jazda z taką muzyką w tle to była czysta przyjemność.
Road Challenge to pierwsza odsłona Need for Speed, w której pojawił się dziś dobrze znany artysta. Mowa oczywiście o Junkie XL, który swymi energetycznymi kawałkami uświetnił cały soundtrack, w którym jednak po raz pierwszy zabrakło Jeffa Dycka. Czy przez jego absencję w OST z Need for Speed: Road Challange wpłynęła na jakość na jakość muzyki w tej grze? Naszym zdaniem nie. Muzyczni debiutanci w serii Need for Speed jak DJ Icey czy The Experiment dobrze wypełnili lukę po Jeffie.
Porsche 2000 to dla niektórych najbardziej kultowa odsłona serii Need for Speed. Tylko jeden producent samochodów w grze to była ogromna zmiana, podobnie zresztą jak skład personalny na oficjalnym soundtracku z gry. Pożegnano się w tej odsłonie z dobrze nam znanymi artystami. Za całość brzmienia odpowiada w głównej mierze dwóch artystów: Rom Di Prisco ukrywający się pod pseudonimem Morphadron i Cypher. Gościnnie pojawił się także Captain Ginger. Przypomnijcie sobie jak brzmiał kiedyś w grach dobry drum’n’bass, nie to co dzisiejsze wszechobecne dubstepy...
Hot Pursuit 2 to powrót Matta Regana i Roma Di Prisco pod własnym nazwiskiem jako współautorów ścieżki dźwiękowej do tego tytułu. To także zapowiedź tego, w jakim kierunku poszła muzyka w serii Need for Speed. Twórcy gry zaprosili nie tylko uznanych kompozytorów z wcześniejszych odsłon, ale także takich wykonawców jak Hot Action Cop czy The Humble Brothers, którzy wnieśli sporo świeżości do muzycznej oprawy Hot Pursuit 2.
Need for Speed: Underground zmienił niemal wszystko, co do tej pory widzieliśmy w tej serii. Nocne uliczne wyścigi, tuningowane samochody i atrakcyjne panie wymogły na twórcach także zmianę oprawy muzycznej. W soundtracku wykorzystano wyłącznie oryginalne utwory różnych mniej lub bardziej znanych zespołów, a sam styl utworów z mocnego rocka i elektroniki poszedł nieco w stronę rapu. Co nie znaczy, że źle to wypadło. Takie kawałki Get Low czy Doomsday do dziś niemal wszystkim kojarzą się wyłącznie z Need for Speed: Undergroud.
Kontynuacja Need for Speed: Underground to także kontynuacja trendu w ścieżkach dźwiękowych do serii, który zapoczątkował ten tytuł. I choć może soundtrack z „dwójki” nie wpada aż tak mocno w ucho, jak ten z pierwszej części, to z pewnością rozmachu w doborze wykonawców nie można odmówić. Na OST pojawił się między innymi Snoop Dog, Xzibit czy Paul Van Dyk.
Pierwowzór gry, która lada moment wyląduje na półkach sklepowych to powrót do ścigania się z policją. Mniej w tej grze zatem bujającego rapu, a więcej mocnych, ostrych, gitarowych riffów. Wystarczy tylko spojrzeć na listę wykonawców, których utwory znalazły się w grze: Mastodon, Celldweller czy Disturbed to zespoły, przy których raczej ciężko zdjąć nogę z gazu... Za oryginalną ścieżkę dźwiękową w Most Wanted odpowiadał natomiast Paul Linford.
Czym w warstwie muzycznej był Need for Speed: Carbon? W najprostszym ujęciu połączeniem Underground z Most Wanted. Mieliśmy zatem do czynienia zarówno z rapem, elektroniką jak i rockiem, co sprawiło, że w OST znaleźli się obok siebie tak różni wykonawcy jak Vitalic, Eagles of Death Metal czy Pharrell. Oryginalną ścieżkę dźwiękową przygotował tym razem Trevor Morris.
Junkie XL po raz pierwszy w serii Need for Speed pojawił się przy okazji Road Challenge. W Pro Street nie tylko użyczył swoich kawałków, ale skomponował również całą oryginalną ścieżkę dźwiękową. Zresztą Pro Street to chyba jedna z tych gier, przy której fani dobrej elektroniki mogli czuć się w pełni zaspokojeni doborem wykonawców. Digitalism, Chromeo, Klaxons czy MSTRKRFT to artyści, którym fanom elektronicznych brzmień nie trzeba przedstawiać. A to przecież tylko niewielka część tego, co mogliśmy usłyszeć w Need for Speed: Pro Street.
Kolejna odsłona serii, w której pojawiła się światowa czołówka elektronicznej muzyki. Sam nie wiem, czy nie mamy tu nawet do czynienia z lepszym zestawem wykonawców niż w Pro Street. Amon Tobin, Justice, Pendulum, The Qemist czy Nine Inch Nails - jeżeli te nazwy Wam nic nie mówią, koniecznie odpalcie Need for Speed: Undercover choćby po to, by uświadomić sobie, że soundtracki w serii Need for Speed to jedna z najlepszych rzeczy, jakie usłyszycie w grach wideo. Za oryginalną ścieżkę dźwiękową natomiast tym razem odpowiadał Paul Haslinger.
W Need for Speed: Shift po raz pierwszy na oficjalnym soundtracku do gry pojawił się polski wykonawca. Mowa o Jamalu, którego kawałek Pull Up znalazł się w polskiej wersji Need for Speed: Shift. A kto poza nim? Sama śmietanka: Kanye West, Kasabian, Prodigy czy Deadmau5. Co jak co, ale na zakup licencji do wykorzystania utworów w grze Electronic Arts nigdy nie szczędziło pieniędzy...
Choć ta gra ukazała się jedynie na konsolach Nintendo, które w Polsce traktowane są po macoszemu, w ten sam sposób Electronic Arts nie potraktował ścieżki dźwiękowej. Kogo na niej znajdziemy? A choćby czołowych przedstawicieli włoskiego electro czyli Bloody Beetroots i Crookers czy Dizzee Rascala ze swym utworem Bonkers, który swego czasu był puszczany niemal wszędzie, zupełnie jak Gotye.
W Need for Speed bez zmian. Tak można by podsumować OST w Hot Pursuit. To w dalszym ciągu najwyższa klasa wykonawców, zarówno tych znanych, którzy nie pierwszy raz użyczają swych utworów w grze z serii Need for Speed, jak i debiutantów, którzy rozgłos zdobyli właśnie dzięki znalezieniu się w doborowym towarzystwie chociażby Bad Religion, 30 Seconds to Mars czy Klaxons.
Z Shift 2 Unleashed jest dziwna sprawa jeżeli chodzi o soundtrack. Dotychczas mogliśmy słuchać grach z serii Need for Speed międzynarodowego towarzystwa, natomiast w tym przypadku mieliśmy do czynienia z amerykańską reprezentacją z jednym szkockim wyjątkiem jakim była obecność Biffy Clyro. Ponadto każdy utwór pojawił się w aż trzech remiksach - Gladiator, Dirty oraz Cinematic Remix. Czy to źle? W żadnym razie. Posłuchajcie sami kilku utworów z tej gry.
Kto stęsknił się za międzynarodowym doborem wykonawców grając w Need for Speed: The Run nie powinien być zawiedziony. I choć po raz kolejny przeważają tu amerykańscy wykonawcy, to w grze pojawiły się również inni ciekawi artyści spoza granic USA. Za oryginalną ścieżkę dźwiękową w grze odpowiadał natomiast Brian Tyler.
I w ten oto sposób dotarliśmy do najnowszej odsłony serii Need for Speed z podtytułem Most Wanted. Co w niej usłyszymy? Jak zawsze śmietankę najlepszych współczesnych popularnych wykonawców wymieszanych z mniej znanymi, ale nie mniej utalentowanymi artystami. I nawet jeśli o jakimś zespole wcześniej nie słyszeliście, usłyszycie dzięki Need for Speed: Most Wanted. W końcu soundtracki do Need for Speedów to gwarancja jakości.
Oczywiście w niniejszym artykule zaprezentowaliśmy jedynie wybrane utwory, dające pogląd na to, jak zmieniały się soundtracki w grach z serii Need for Speed. I choć jak na dłoni widać różnicę w doborze muzyki na przestrzeni lat, bez wątpienia możemy stwierdzić, że producenci zawsze starali się o jak najlepsze soundtracki. A Wy z którego Need for Speeda macie najlepsze muzyczne wspomnienia? Koniecznie dajcie znać w komentarzach!
Tydzień z Need for Speed: Most Wanted jest akcją promocyjną firm Electronic Arts Polska i gram.pl.
