Tearaway - wrażenia z prezentacji gry

Tearaway to trójwymiarowa platformówka, której mechanika oferuje kilka przyjemnych niespodzianek, wynikających z możliwości oferowanych przez PlayStation Vita. O tym jednak za chwilę. Pierwsze co rzuca się w oczy, to oczywiście oprawa. Tearaway, czyli po polsku "wydzieranka", oczarowuje pięknie wykreowanym papierowym światem. Wszystko w nim jest wykonane z papieru - otoczenie, przeciwnicy, napotkane postaci, nawet kręgi na wodzie. Podobnie jak w grach z serii LPB, także tutaj widać niesamowite przywiązanie do detali (na przykład wszystkie krawędzie są postrzępione, jak w prawdziwych wydzierankach). Całość sprawia niemal realistyczne wrażenie, jakby poziomy naprawdę zostały wykonane z papieru i sfilmowane.

Główny bohater jest posłańcem (jego głowa to koperta, żeby nie było wątpliwości), a jego zadaniem jest dostarczenie wiadomości do zewnętrznego (czyli naszego) świata. Niestety przez dziurę w słońcu do papierowej krainy wdało się mnóstwo potworków-śmieci. Ale z tego samego powodu osoba ze świata zewnętrznego (czyli gracz) może wspomóc posłańca w jego misji.

Ale urokliwy świat to tylko jedna strona tej gry, druga to wspomniana już mechanika. Gra korzysta niemal ze wszystkich możliwości jakie oferuje PS Vita - ekranu dotykowego, tylnego panelu dotykowego, akcelerometru, kamerki. A co najlepsze, nie jest to zrobione na siłę, tylko świetnie wpasowane w rozgrywkę.

Najbardziej oczywiste jest wykorzystanie ekranu dotykowego. W Tearaway gracz może np. otwierać zamknięte przejścia, podnosić platformy, czy odwijać skrawki papieru tworząc mosty. Każdy taki element jest sprytnie oznaczony błyszczącą taśmą z widocznym na niej odciskiem palca.

Innym zastosowaniem dotyku pokazanym na prezentacji było skompletowanie jednego z NPC. Napotkana po drodze dynia, mieniąca się najstraszniejszym warzywem świata, wymagała nieco opieki. Zadaniem gracza było dodanie za pomocą dotykowego ekranu takich elementów jak oczy i usta, oraz nagranie straszliwego okrzyku przez wbudowany w konsolkę mikrofon. Stworzony w ten sposób strach na wróble co jakiś czas budził szczery śmiech strasząc ptaki nagranym przez gracza okrzykiem.

Tylny panel dotykowy jest wykorzystywany nieco inaczej - w świecie gry co jakiś czas gracz napotyka na pomalowane charakterystycznym wzorkiem (takim jak ten na tylnej ściance konsoli) powierzchnie. Kiedy grający stuknie w tył konsolki, główny bohater zostanie katapultowany w powietrze.

Są też momenty, w których gracz dosłownie wnika do gry - po dotknięciu panelu na ekranie widać, jak z podłoża wyłania się palec gracza, którym ten może np. uruchomić jakiś mechanizm. Generalnie gra wykorzystuje możliwości konsolki w taki sposób, aby w jak największym stopniu zwiększyć interakcję gracza ze światem przedstawionym. A i sama gra próbuje wnikać do naszego świata. W trakcie zabawy można odblokować "papercrafty", czyli wycinanki, z których można korzystać w trakcie rozgrywki, ale także wydrukować na domowej drukarce i złożyć je sobie w "realu".

Wygląda na to, że Tearaway będzie dla posiadaczy Vity tytułem obowiązkowym. Łączy piękną, urokliwą grafikę ze świetnymi pomysłami w kwestii rozgrywki. Ja już nie mogę się doczekać.