DriveClub - recenzja

Główna idea, jaka przyświecała twórcom, to stworzenie gry, w której będziemy rywalizować na torach z innymi graczami nie tylko indywidualnie, ale przede wszystkim zdobywając punkty sławy dla klubu. Założenie zespołu bądź dołączenie do już istniejącego jest banalnie proste, podobnie jak ustawienie klubowego emblematu oraz barw, których możemy używać na autach. Dzięki klubowemu członkowstwu za każde rozegrane zawody zdobywamy nie tylko punkty indywidualne, ale i klubowe, które wymagane są do odblokowania niektórych samochodów. Sęk w tym, że nasz team może liczyć maksymalnie sześciu zawodników, co pozwala zapomnieć o międzyklubowej rywalizacji na szerszą skalę i mimo szczerych chęci, w drużynie GRAMPL zostały zaledwie trzy wolne miejsca... Szkoda, liczyliśmy bowiem na to, że wspólnie z Wami będziemy mogli jeździć ku chwale naszego serwisu.

Równie dużą wagę co do dbałości o detal samochodów producent DriveClub przyłożył do modelu jazdy. Każde auto prowadzi się zgoła inaczej i w trakcie jazdy czuć, że prezentowane w garażu parametry jak przyspieszenie, prędkość maksymalna, sterowanie czy drift nie są zwykłymi statystykami, a mają realny wpływ na jazdę. DriveClub daleko do symulatora, ale też trudno go określić jako typową zręcznościówkę – gra wymusza na nas precyzyjną, dobrą jazdę po torze. Każda kolizja, ścięcie zakrętu czy uderzenie w barierki to nie tylko utrata punktów, ale i chwilami frustrująca kara drastycznego, chwilowego obniżenia prędkości, co przy czasówkach zazwyczaj oznacza próbę pobicia rekordu od nowa. Nie twierdzę, że to źle, ale miło byłoby zobaczyć w grze tryb typowo arcade’owy. Tym bardziej, że w trybie Tour, w którym do rozegrania mamy ponad 50 zawodów na 55 dostępnych w grze trasach, rosnący poziom trudności potrafi dać w kość nawet największym samochodowym wyjadaczom. W końcu znalazła się gra, w której aby zostać Legendą, naprawdę trzeba posiadać nie lada umiejętności za wirtualnym kółkiem.

Poza wspomnianym trybie Tour i wyzwaniami międzyklubowymi i indywidualnymi, twórcy DriveClub udostępnili graczom pojedyncze zawody, w których możemy dowolnie modyfikować zasady rozgrywki i wybierać spośród wszystkich odblokowanych aut i torów oraz tryb multiplayer, w którym ściga się indywidualnie lub drużynowo maksymalnie 12 zawodników. Dostępne typy rozgrywki to również klasyka: wyścig, próba czasowa oraz drift. W trakcie jazdy mamy co prawda jeszcze pojedynki, polegające na pobiciu wyniku innego gracza osiągając wyższą średnią prędkość na wybranym odcinku, pokonując zakręty idealnym torem jazdy czy bijąc rekord w drifcie, ale to wciąż mało urozmaiceń. Choć dla tych, którzy w grach wyścigowych nie lubią udziwnień, będzie to z pewnością zaletą.

Rozczarowani będą za to amatorzy tuningu. DriveClub oferuje jedynie możliwość zmiany „ubarwienia” pojazdów, które ma wyłącznie kosmetyczne znaczenie. Podobnie jak kolizje, które poza chwilowymi karami nie powodują zniszczeń wpływających na prowadzenie pojazdu. Widoczne są tylko pęknięcia szyb oraz otarcia karoserii. Wgnieceń ani innych zniszczeń tu nie uświadczymy.

Zachwyca za to w DriveClub oprawa wizualna. Wspominałem już o perfekcyjnie wykonanych modelach samochodów. Równie pięknie prezentują się scenerie, w których przychodzi nam się ścigać. Gęsto porośnięta drzewami Kanada, górskie trasy w Chile, skąpana w śniegu mroźna Norwegia, kręte uliczki w Szkocji czy duszny klimat Indii wręcz wylewa się z ekranu. Przed każdym wyścigiem najazd kamery na otoczenie toru skutecznie zapiera dech w piersiach. Równie dobrze sprawuje się światło oraz dynamicznie zmieniające się pory dnia. Jazda nocą ponad 200km/h zarezerwowana jest tylko dla ludzi o mocnych nerwach.

Żeby nie było jednak zbyt dobrze, zabrakło efektów pogodowych. Ok, pojawia się gdzieniegdzie zachmurzenie, w opcjach można ustawić nawet „burzę”, ale opadów deszczu czy śniegu nie uświadczyłem. Dziwi to tym bardziej, że na wszystkich materiałach promocyjnych pojawiały się zrzuty ekranu z autami przecinającymi kałuże. Autorzy jednak twierdzą, że udostępnią darmową aktualizację zawierającą zmienne efekty pogodowe po premierze. Miejmy nadzieję, że nie każą nam na nią czekać kolejne 11 miesięcy...

Szkoda także, że pięknej oprawie wizualnej nie towarzyszy równie dobra ścieżka dźwiękowa. Prawdę mówiąc, przy pierwszym uruchomieniu gry w ogóle jej nie było słychać, bo jak się okazało, w ustawieniach domyślnych głośność muzyki ustawiona jest na 0. Może to i lepiej, bo określenie soundtracku DriveClub najlepiej oddaje słowo „nijaki”. Brak tu licencjonowanych utworów, czy choćby jakiegokolwiek kawałka, który utkwi nam w pamięci po skończeniu wyścigu. Dobrze chociaż, że praca silników skutecznie zastępuje tu ścieżkę dźwiękową.

Zdaniem Adama Berlika

Najważniejszą cechą gry wyścigowej jest model jazdy. Oczywiście można stwierdzić, że istotna jest również grafika, że ważny jest tuning, że trzeba brać pod uwagę, czy gra oferuje zróżnicowane tryby rozgrywki. Ale bez dobrego modelu jazdy ani rusz. Na szczęście prowadzenie samochodów w DriveClub sprawia niesamowitą przyjemność, więc nic dziwnego, że spędziłem z tą produkcją około dwadzieścia godzin i miałbym ochotę na jeszcze więcej, gdyby nie pewne irytujące rozwiązania w samej mechanice zabawy.

Twórcy wprowadzili bowiem liczne kary za nieprzepisową jazdę. Wjechanie z impetem w samochód rywala karane jest spowolnieniem pojazdu na kilka sekund. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku ścięcia zakrętu. Natomiast jeśli wypadniemy z toru, po trzech sekundach auto zostanie zresetowane i pojawi się na środku drogi. To strasznie irytuje zwłaszcza dlatego, że na ekranie co rusz pojawiają się komunikaty na temat nieprzepisowej jazdy. Można to było zrobić lepiej. Jak? Przykładem niech będzie Forza Motorsport, gdzie za ścięcie zakrętu kara jest znacznie bardziej surowa niż spowolnienie samochodu – jadąc w taki sposób musimy liczyć się z tym, że system nie zaliczy nam czasu okrążenia.

Mimo wszystko jednak DriveClub to kawał przyzwoitej gry wyścigowej. Nie ma tu mowy o żadnej rewolucji, ale nie była ona potrzebna – ważne jest to, że jeżdżenie sprawia mnóstwo frajdy, samochodów jest całkiem sporo, a świetna grafika pokazuje, na co stać PlayStation 4. Tyle wystarczy, by spędzić za wirtualnym kółkiem co najmniej kilka wieczorów. Pod warunkiem, że przymkniemy oko na wyżej wspomniane irytujące rozwiązania, które... No cóż, dla innych nie muszą okazać się aż tak denerwujące.

Zdaniem Michała Mielcarka

Od początku twórcy gry mówili, że nie będzie na start zmiennych warunków pogodowych. Oczywiście gracze nie muszą o tym wiedzieć, ale ja wiedziałem, więc aż tak bardzo nie będę marudził. Raczej powiem tak – widziałem jak wygląda gra, gdy spadnie deszcz albo śnieg i możecie być spokojni, bo gdy ta aktualizacja się ukaże, DriveClub będzie znacznie lepszy. Tyle że recenzujemy grę taką, jaką mamy teraz… Kilka razy widziałem jak niebo zaniosło się chmurami i tylko czekałem aż lunie. I nic. Rozczarowujące.

Moje ulubione momenty, to te, kiedy oślepiają mnie promienie zachodzącego słońca. Albo gdy robi się ciemno i nie widzę za dobrze trasy. Zaczynam wtedy panikować i czuję, że naprawdę kieruję rozpędzoną maszyną. Gra wygląda prześlicznie. Aż zachciało mi się zmienić telewizor na większy. 42 cale to zdecydowanie za mało na takie cudeńko. Szkoda tylko, że pora dnia nie zmienia się zupełnie losowo. Próbowałem pobić wynik Polygamii w wyzwaniu założonym przez Marcina Kosmana – kilka razy jeździłem ten sam wyścig i za każdym razem w tym samym momencie robiło się ciemno. Naprawdę trzeba było rozwiązać to skryptem?

Żartuję, że DriveClub to gra zbudowana i reklamowana wokół Autologa z NFS-ów. To słuszny kierunek, bo nic tak nie zachęca do dalszej jazdy i śrubowania rekordów, jak powiadomienie, że znajomy pojechał lepiej od nas. Gorzej gdy dostajemy 10 powiadomień w trakcie wyścigu. A to było przed premierą! Gdy jednak wyłączyć się z sieci, pozostaje bardzo przyjemna, ale niczym niezaskakująca gra wyścigowa. Porządna robota, choć osobiście wolałbym kolejnego MotorStorma.

• Zamów grę DriveClub w sklepie gram.pl