Po obu stronach barykady - Batman: The Evil Within

Żałuję też, że Telltale nie kontynuuje innych swoich dzieł. Gra o Tron z całą pewnością nie była najlepszą produkcją, ale nie została opowiedziana do końca. Gracze, którzy zapoznali się z pierwszym sezonem zasługują na to, by poznać dalsze losy poszczególnych bohaterów. Tales from the Borderlands to natomiast inna para kaloszy. Świetny humor, wyraziste postacie, genialna oprawa audio – nic dziwnego, że fani marzą o kontynuacji, szkoda jednak, że to marzenie nie zostanie spełnione. Słaba sprzedaż gry sprawiła, że projekt wisiał na włosku już w połowie sezonu i możemy być wdzięczni, że doczekaliśmy jego końca. Szybki debiut drugiego sezonu Batmana podpowiada za to, że growy serial poświęcony Człowiekowi Nietoperzowi sprzedał się lepiej niż dobrze, a gracze zagłosowali za nim przede wszystkim za pomocą swoich portfeli. Widać, że marka robi swoje.

Historia rozpoczyna się z tak zwanego wysokiego C. To w końcu Gotham – miasto, które praktycznie nigdy nie zazna spokoju na dłużej, nic więc dziwnego, że Batman od samego początku ma mnóstwo roboty. A właściwie nie Batman, co Bruce Wayne, bo rozgrywka rozpoczyna się od pewnej imprezy, na której nasz bohater gości bez maski, za to w garniturze. Nie jest tu bynajmniej w celach towarzyskich, bo szybko dowiadujemy się kto i dlaczego jest jego obiektem zainteresowania. Zresztą, nie tylko jego, bo w chwilę później na imprezę wprasza się ktoś, kto będzie – poza Batmanem naturalnie – główną postacią. Przynajmniej w recenzowanym epizodzie.

Pewne rzeczy nie zmieniają się jednak nigdy i tak jest w przypadku konsekwencji podejmowanych przez nas wyborów. Gra tradycyjnie już stara się przekonać graczy, że mają tu coś do powiedzenia, ale prawda jest taka, że historia toczy się swoim torem i niewiele jesteśmy w stanie na to poradzić, a poszczególne decyzje wpływają na detale drugoplanowe. Telltale opracowało co prawda nowy sposób informowania o zmianach w sytuacji pomiędzy bohaterami i teraz nie tyle dowiadujemy się, że ktoś zapamięta sobie nasze słowa, co także dowiadujemy się, gdy nasza relacja z tą postacią ulega zmianie. Czasem przebiega to jednak zbyt gwałtownie i wcześniejszy trud i troska o danego bohatera potrafi spalić na panewce przez jedno złe słowo. Jednocześnie wracając do mojej początkowej myśli rozpoczynającej ten akapit – nie, żeby to właściwie miało coś zmienić. Szczególnie, że jak zwykle Bruce Wayne tudzież Batman staje przed wyborami z góry skazanymi na porażkę. Momentami trudno tutaj opowiedzieć się po dobrej stronie, z reguły obie są złe, a na co się nie zdecydujemy, i tak poniesiemy gorzkie konsekwencje. Ale chyba każdy, kto grywa w produkcje od Telltale w gruncie rzeczy musi to lubić. To właśnie ten element sprawia, że wydarzeniami na ekranie możemy się autentycznie przejąć. Nawet jeśli wiemy, że w gruncie rzeczy nie mamy na nie wpływu lub jest on marginalny.

Cliffhanger z poprzedniego odcinka podejmowany jest tuż po rozpoczęciu The Pact, a dalsze wydarzenia rozgrywają się praktycznie w swoim bezpośrednim sąsiedztwie. Gotham jak zwykle potrzebuje naszej pomocy i nie możemy go zawieść. Pełne ręce roboty ma zarówno Bruce Wayne, jak i Batman, a złożenie tego wszystkiego w całość to już zadanie dla gracza. Szczególnie, że jak zwykle nie da się być na raz w kilku miejscach. Jedno jest pewne, ani przed jednym, ani przed drugim nie stoją łatwe zadania, bo rzeczywistość komplikuje się praktycznie dla wszystkich mieszkańców miasta, gdyż jedyny w swoim rodzaju zespół złoczyńców absolutnie nie zamierza dać Gotham chwili wytchnienia.

Jak zwykle przy okazji gier od Telltale, pochwalić można aktorów podkładających głos pod poszczególne postaci. Mamy tu kilka fajnych występów, które nadają znanym z innych dzieł postaciom nowego charakteru. To zresztą twórcom gry od początku pierwszego sezonu wychodzi dobrze – mamy tu do czynienia z ich własną opowieścią rodem z Gotham City, a wszelkie odstępstwa od normy i znanego statusu quo dodają całości dodatkowego smaku.

Reasumując, drugi odcinek Batman: The Evil Within zwalnia miejscami tempo wydarzeń, ale rozwija kluczowe znajomości i wątki piersszoplanowe przygotowując nas na coś zdecydowanie większego. Odcinek nie był zbyt długi, a dodatkowo przytrafił mi się dość paskudny bug, za co odejmuję pół punkta, z zaciekawieniem jednak śledzę historię dalej i mam nadzieję, że Telltale szykuje dla nas mocniejsze uderzenie już w trzecim odcinku. Trzymam za to kciuki!

Jak zwykle nie liczcie na zbyt wielki wpływ na wydarzenia w zależności od podejmowanych decyzji. Telltale trochę się podszkoliło przez ostatnie lata, ale nie zmienia to faktu, że właściwie dochodzimy do podobnych sytuacji, choć okrężnymi drogami. Decyzje czasem modyfikują lekko przebieg historii i sprawiają, że dana sekcja rozgrywki może wyglądać lekko inaczej, ale najczęściej historia toczy się swoim torem, a gracze mogą jedynie wpływać na szczegóły.

Przede wszystkim dlatego, że od pewnego momentu stoi on praktycznie w miejscu, natomiast twórcy uwikłali się w rozwijanie tak wielu wątków i relacji na raz, że mam wrażenie, że trudno jest nie tylko graczom śledzić wszystkie z nich na równi i ciągle pamiętać, co w nich po kolei i dlaczego się stało, ale ponadto zabrakło miejsca na zbudowanie tła pod prezentowane wydarzenia. To właśnie dlatego można przy nowym Batmanie odnieść wrażenie, że znajomości z niektórymi postaciami rozwijają się odwrotnie do tego, co próbujemy zrobić. Albo z drugiej strony, twórcy nagle chcą zmusić nas do przejmowania się losami postaci, której na ekranie praktycznie dotąd nie było. A tak się po prostu nie da.

Po skończeniu The Fractured Mask mam podobne wrażenie, co po ograniu The Pact. COŚ. ZARAZ. SIĘ. WYDARZY. Ale z tym wrażeniem spędziłem cały nowy odcinek Batmana i niestety ale muszę przyznać, że właśnie nic wielkiego się nie wydarzyło. Wygląda na to, że na przyspieszenie tempa akcji będziemy chyba musieli poczekać do kolejnego odcinka, ale mam nadzieję, że nie dłużej. Już teraz dotychczasowe epizody zaczynają mi się ze sobą zlewać, a satysfakcja z ich przechodzenia niestety maleje. Telltale musi podnieść poprzeczkę, jeżeli chce, aby drugi sezon był lepszy od pierwszego i to już.

Bruce Wayne doprowadza swoją małą misję do końca i to w pewien sposób od graczy zależy, jaki będzie to koniec, choć naturalnie Telltale nie pozostawiło nam zbyt wiele swobody. Główna akcja, niezależnie od szczegółów, toczy się swoim torem. Czy opowiemy się za jedną czy drugą możliwością, zmiany dotyczą głównie poszczególnych sekwencji rozgrywki czy dialogów, natomiast same wydarzenia i ich konsekwencje są już raczej ze sobą zbieżne. Trudno być jednak zaskoczonym - fani amerykańskiego studia i ich gier z pewnością są do tego przyzwyczajeni. Nie zmienia to jednak faktu, że w zależności od wyborów 1/3 czwartego odcinka może wyglądać całkiem odmiennie - co prawda trafiamy do tej samej lokacji, ale w innym czasie. Warto więc się zapoznać z obydwoma możliwościami poprowadzenia akcji, bo dają sporo frajdy.

What Ails You także posiada swoje mocniejsze, co i słabsze momenty - na szczęście dla twórców tym razem możemy mówić o znacznej przewadze tych pierwszych. Szczególnie jako Bruce traficie na chwilę w całkiem ciekawe miejsce, a także będziecie mieli okazję na odbycie interesujących konwersacji. Batman ma tym razem mniej do gadania, ale za to więcej do zrobienia, także raz i drugi zrobicie odpowiedni użytek z jego mięśni i technologii. Jedynie fani detektywysitycznej roboty mogą poczuć się rozczarowani, bo tej ponownie w odcinku nie ma prawie w ogóle. Kto wie, może w ostatnim z zaplanowanych epizodów znajdzie się dla tego typu zabaw więcej miejsca? Trzymam za to kciuki, podobnie jak i za nadchodzące zwieńczenie sezonu. Coś czuję, że twórcy szykują dla nas bombowy ubaw.

Wcześniejsze cztery odcinki były jedynie wprowadzeniem do wielkiego finału, w którym John w zależności od podejmowanych przez nas po drodze decyzji może być kompletnie odmienną postacią. Nie będę naturalnie zdradzał szczegółów historii, dodam tylko, że jego przemiana wreszcie dokonuje się w pełni. Telltale dla postaci Johna przygotowało bardzo ciekawy wstęp, w którym pokazuje jak mogły potoczyć się jego losy zanim stał się tym, kim jest w komiksach czy filmach. Już recenzując poprzedni sezon wskazywałem jako spory plus możliwość poznania alternatywnej wersji historii bohaterów z miasta Gotham. Nie spodziewałem się jednak, że scenarzyści gry, trzymają w rękawie tak wielkiego asa.

O czym mowa? Ano o tym, że ostatni epizod w zależności od tego kim John się okaże prezentuje graczom dwa kompletnie odmienne tory akcji. Oznacza to, że tak właściwie dostaliśmy tym razem dwa odcinki w jednym - ponieważ przejście każdej z obu możliwych dróg dostarcza kompletnie innej rozgrywki. Różne są nie tylko opcje dialogowe, ale całość wydarzeń - trafiamy w kompletnie inne miejsca, rozwiązując całkowicie inne wyzwania. Dla Telltale, które dotychczas słynęło z maskowania wyborów i pozorowania wrażenia, że faktycznie gracz ma wpływ na bieg historii, to praktycznie rewolucja.

Opisując What Ails You zwróciłem uwagę na to, że nie było w nim za wiele elementów rozgrywki związanych z prowadzeniem śledztwa, a więc skanowaniem miejsc czy poszukiwaniem poszlak w ramach. Tym razem także ich za wiele nie ma. Zupełnie, jakby twórcy uczynili z nich zapychacze na początku sezonu, gdy nie za bardzo mieli pomysł na to, w jaki inny sposób wypełnić graczom czas. W finale także ich nie ma, ponieważ tempo akcji jest zbyt duże. Mamy za to soczyste bijatyki, podczas których w ruch idą nie tylko pięści, a Batman ma okazję sprać kilka tyłków i to często nawet korzystając z dodatkowej pomocy.

Finałowy epizod to także szansa na pozamykanie kilku pobocznych wątków i Telltale uczyniło to całkiem zgrabnie. Mamy tu do czynienia z jednym i drugim niespodziewanym zwrotem akcji, które z całą pewnością sprawią graczom niemałą zagadkę w kontekście podjęcia właściwej według nich rekacji. To właśnie jeden z tych elementów, które sprawiają, że dzielone na odcinki przygodowe seriale studia tak dobrze smakują. Twórcy gry w świetny sposób zacieniają granicę pomiędzy tym, co dobre i złe - pomiędzy białym i czarnym dodając całą skalę szarości, którymi usprawiedliwiają decyzje podejmowane przez poszczególne postacie. Ten brak klarownego podziału i częste odwracanie sytuacji (dobrze ludzie muszą czynić zły rzeczy ze zrozumiałych intencji, natomiast źli wcale nie są tak do końca zgorzkniali) napędzają emocjonalny rollercoaster, którym twórcy bawią fanów różnych uniwersów już od lat.