Recenzje

Katana Zero z pewnością znajdzie się w rozmaitych plebiscytach na najlepszą grę niezależną tego roku.

Zaangażowana społecznie karcianka – czy to może się udać?

Polityczna satyra, popkulturowe odniesienia i mechanika żywcem wyjęta z japońskich RPG-ów? Brzmi świetnie, ale w praktyce pozostawia sporo do życzenia.

Thea 2: The Shattering rozwija idee z pierwszej części i dodaje wsparcie dla modów, ale nie wszystkie nowe rozwiązania są lepsze niż w “jedynce”.

Niby symulator, ale odkręcanie śrubek przez karoserię nie stanowi tu większego wyzwania. Ba! Jest nawet konieczne do wymontowania drzwi.

Niby to samo, ale jednak nie do końca – F1 2019 to najlepsza odsłona serii od Codemasters!

Dawno nie grałem w żaden tytuł, który wzbudziłby we mnie tyle sprzecznych emocji: od zachwytu, po skrajne znudzenie. To świetna gra z paskudną kampanią.

Tak, dzięki remasterowi jak najbardziej. I co zaskakujące - Blood nadal sprawia ogromną frajdę pomimo licznych archaizmów w mechanice rozgrywki.

W tym roku Capcom rozpieszcza fanów Devil May Cry. Najpierw na duże konsole trafiła „piątka”, teraz na Switchu wylądowała kolejna odsłona.

Zabijałeś potwory, więc bogowie się wkurzyli i… sprowadzili nowych przeciwników, które musisz zabić, by obalić władców.

Bloodstained: Ritual of the Night to duchowy następca Castlevania: Symphony of the Night i zarazem jedna z najlepszych gier typu metroidvania.

Pozwolenie na budowę jest, cegły przywiezione, beton już się miesza. Mario przywdział swój żółty kask i pyta graczy na całym świecie: Pomożecie?

Kolejna próba przebudzenia Wielkiego Przedwiecznego. Tym razem całkiem udana.

Octopath Traveler nie było projektowane z myślą o PC – i to widać – niemniej jest to gra warta uwagi, zwłaszcza jeśli czujecie nostalgię za erą gier 16...

Niektórych klasyków lepiej nie ruszać. Inne zasługują na godnego następcę. Crash Team Racing: Nitro-Fueled jest wszystkim, o czym mógł marzyć wyznawca...

Seria tajemniczych morderstw i jeden niepokorny detektyw po przejściach. W Kamurocho znowu nie jest kolorowo…

Po dwóch latach od premiery na PC jeden z najlepszych „indyków” ostatnich lat trafił na konsole. Jeśli dotąd nie mieliście z nim do czynienia, koniecznie musicie nadrobić zaległości.

Vambrace: Cold Soul jest trudne, lecz w negatywnym sensie: walka nie daje dużego pola do popisu, a wygrana lub przegrana zależy od losu.

Assetto Corsa Competizione wymaga zarówno czasu, jak i cierpliwości, dając w zamian ogromną frajdę z osiągania nawet najmniejszych postępów.

Kiedyś to były dodatki… Nie to co teraz. A nie, czekaj.