Treści z tagiem "kodowanie-popkultury"

Dziś będzie o kinie niszowym i tym, jak umarły pewne marzenia. Przede wszystkim zaś o tym, jak ważne są tematyczne festiwale filmowe.

Kilka razy w moich felietonach przewijało się pojęcie “pełzającej apokalipsy”. Da się je elegancko połączyć z modnym dziś tematem, czyli cyberpunkiem. Rodzi to ciekawe wnioski...

Kontynuuję postapokaliptyczne rozważania – czy człowiek XXI wieku ma szansę przetrwać, gdy zabierzemy mu cywilizację?

Dawno temu obiecałem pociągnąć dalej swoje postapokaliptyczne rozważania. Czas dotrzymać obietnicy.

Mówią o tym różnie: ACTA 2, artykuły 11 i 13 - nowa dyrektywa UE wywołała burzę. Razem z zaprzyjaźnionym prawnikiem postanowiliśmy okiełznać chaos informacyjny.

Czym byłby koncern Apple bez Steve'a Jobsa? Pewnie tym samym, co Marvel Entertainment bez Stana Lee. Drugą ligą. Łajba bez utalentowanego sternika może skończyć jako wrak...

Jako odbiorcy popkultury znaleźliśmy się w ślepym zaułku. Do zarzucania recenzentom sprzedajności doszedł ostateczny krach systemu ocen użytkowników.

Nie jest to zjawisko nowe w popkulturze: odbiorca postrzega siebie jako współwłaściciela marki. Nie jest to też zjawisko mądre, czego dowodzi przykład niejakiego Geralta.

Atomowa zagłada… no powinniśmy się jej bać, ale jakoś ten świat po niej wydaje się w sumie fajny, nie? Rozbierzmy więc atom na czynniki pierwsze.

Burze dookoła netfliksowego serialu o Wiedźminie osiągnęły poziom sezonu huraganowego na Karaibach. Przyjrzyjmy się od podszewki dwóm ostatnim awanturom.

Za każdym razem, gdy słyszę płacz związany z bohaterkami w grach, w moim umyśle odpala się alarm zbliżeniowy: incel impact in 3… 2… 1…

W pewien sposób zabawnym jest to, jak kształtują się fanowskie oczekiwania. Zacznijmy od wciąż gorącego tematu pod tytułem Cyberpunk 2077.

Tym razem pretekst (no dobra, jeden z dwóch, by uszanować Conana) jest i powodem, dla którego publikuję felieton w niedzielę, nie zaś tradycyjnie w sobotę.

Co sprawia, że bohater jest wiarygodny, mimo, iż wybiega poza swoja epokę? Gdybyż to było oczywiste… spojrzyjmy na kilku, którzy dali radę.

Witam na szczycie góry lodowej. Korzystając z globalnego ocieplenia, obejrzymy jej kolejne warstwy. Zacznijmy od przykładów tego, jak twórcy wpadają w pułapkę formatowania.

Dziś po części dopiszemy ostatnie akapity do tematu, który wałkowałem wcześniej, ale zarazem otworzymy sobie drzwi do kolejnych felietonów. Kim jesteśmy, skąd jesteśmy, jak to nas ogranicza?

Ernest Cline napisał książkę Ready Player One, odwołującą się do epoki największej twórczej aktywności reżysera jej ekranizacji, Stevena Spielberga. We must go deeper...

Przez dwa ostatnie tygodnie dotykałem tematów trudnych i budzących kontrowersje. Dziś odpocznijmy i pogadajmy o fantasy w dobrym, nietuzinkowym wydaniu.

Trochę tak siłą rozpędu - po zeszłym tygodniu - kontynuuję temat gier i historii. Czechów zostawiam w spokoju, spojrzyjmy na temat z szerszej perspektywy.

Czy w średniowiecznej Bohemii potrzeba ludzi o czarnym kolorze skóry? Czy sami Czesi nie są wystarczająco ofiarami kolonializmu? Pogadajmy spokojnie.