Zupełnie inna kolorystyka, nieco inna stylistyka i odejście od symulacji totalnej – DiRT 5 to mała rewolucja w serii, choć nadal wierna swoim założeniom.
Na samym wstępie trzeba zaznaczyć jedno - DiRT 5 nie bez powodu w trakcie prezentacji oraz zabawy z wersją demo udostępnioną po pokazie nazwałem w swojej głowie “GRIDem na szutrze”. Właściwie czy to podczas prezentacji, czy też zabawy z udostępnionym przez twórców demem widać to jak na dłoni, że seria poszła w kierunku ścigania się z innymi kierowcami na torze i to właśnie na tym skupi się tegoroczna odsłona DiRTa.
Feria barw bijąca z menusów oraz na torach w połączeniu z piachem i błotem? To dość niecodzienne połączenie! Dlatego też trudno było mi się przyzwyczaić do aż tak ogromnego kontrastu, ponieważ przyzwyczajony w grach wyścigowych do nieco bardziej stonowanej kolorystyki. Nawet DiRT 2, który na fali XGames był limonkowy i “edgy” nie był aż tak pastelowo-kolorowy. Być może właśnie w ten sposób Codies chcą zaznaczyć ten luz w rozgrywce, bo rzeczywiście - zestawiając “piątkę” z DiRT Rally 2.0 to podobieństwa kończą się na jeździe po piachu i nazwie serii. Cała reszta to próba odnalezienia na tyle luźnej formy zabawy, aby odpowiadała ona każdemu bez względu na stopień wtajemniczenia w tematykę rajdową. I nie ma w tym nic złego, ponieważ czasami zwyczajnie aż chce się zagrać w coś luźnego i mniej wymagającego. Pod tym względem nowy DiRT może się sprawdzić w stu procentach tak samo, jak i wydany w ubiegłym roku GRID.
Dlatego też znajdziemy tutaj całą gamę przeróżnych samochodów rajdowych z przeróżnych lat, terenówki, buggy, sprint cars, samochody Rally GT, a to nadal nie jest koniec tej wyliczanki. Każdy z nich z możliwością stworzenia swojego malowania oraz dobrania sponsorów, aby maksymalnie zwiększyć swoje wygrane w ramach kampanii. Na bazie tego, co zostało udostępnione w demie mogę również powiedzieć, że na bank poziom wejścia w DiRT 5 będzie o wiele niższy bez względu na to, którą grupę wyścigową ostatecznie wybierzecie. Nie zmienia to jednak tego, że niektóre typy samochodów trzeba nauczyć się odpowiednio kontrolować. Najlepszym przykładem tego są sprint carsy, które wydają się banalne, a sprawiły mi najwięcej kłopotów ze względu na kontrolowanie zarówno chaosu na torze (jazda bokiem na owalu z całą masą agresywnego AI… potrafi działać na nerwy). Inna sprawa to to, że potężna moc w porównaniu z dość lekką konstrukcją sprawia, iż trzeba trzymać się w ryzach w trakcie jazdy, aby nie przesadzić. To bardzo podobny przypadek do serii Rally GT, która pozornie wydaje się łatwa, ale ostatecznie kontrolowanie samochodu wymaga nieco więcej uwagi i skupienia.
Cała reszta natomiast, bez względu na wybraną opcję, dawała sporą frajdę z jazdy na granicy symulacji oraz arcade. Po dobrych kilku godzinach spędzonych z demem doszedłem do wniosku, że właściwie takiego “szutrowego GRIDa” mi brakowało i potencjalnie DiRT 5 może być świetną odskocznią od poważnego ścigania oraz wyliczania paliwa na łyżki w trakcie pitstopów. Zwłaszcza, że wszelkie uszkodzenia w trakcie rozgrywki są tylko i wyłącznie kosmetyczne, więc jeśli macie ochotę zaszaleć i pobawić się w kompletną rozwałkę na torze… to nic nie stoi na przeszkodzie, wszystkie chwyty dozwolone!